เราเป็นคนที่เถียงคนไม่เป็นไม่กล้าพูดคำหยาบในครอบครัว เรามักจะโดนน้องมักจะด่าเราอยู่ตลอดว่า อีสัส อีสันดาน ก็ไม่ต่างจาก(เราไม่เคยมีไรกับใครนะเห้อ...) อี มันควายอีห่าหัดคิดใช้สมองบ้างไหม??? ไปตายที่ไหนก็ไป อ่ะก็แค่ขี้ค่ากุเท่านั้นแหละ มันโง่!!! กุไม่อยากเป็นน้องเลยจริงๆ ...น้องเราเป็นคนที่ขี้โมโหมากๆ เราทำผิดนิดหน่อย ก็ด่าเราอย่างกับไปฆ่าแมวมันอะค่ะ (ทำผิดที่ว่าคือเราทำผ้าม่านน้องหลุดเราเลยเอาผ้าไปใส่ให้ใหม่ แต่ไม่ถูกใจมันก็ด่า เราเลื่อนประตูเลื่อนแล้วลืมปิดผ้าม่าน พอไปปิด แต่ปิดไม่มิดไม่ถูกใจมันก็ด่า พอเราจะกินข้าวในห้องเลยเปิดไฟตอนเช้า แต่น้องยังหลับอยู่ในห้องมันตื่นมาแล้วก็ด่า)

มีหลายครั้งที่เราพยายามเถียงกับมันแต่ก็ไม่ชนะทุกที แพ้ทุกรอบจนเราน้อยใจหมดแล้วค่ะ... น้องเราเป็นคนแบบนี้ได้ยังไงเราก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่ตั้งแต่เด็กจนตอนนี้วัยรุ่นแล้วก็เป็นแบบนี้อยีเลยค่ะ

นับวันมันยิ่งด่าแรงมากขึ้นเริ่มปาข้าวของตอนที่ไม่ถูกใจอะไร จนตอนนี้เราร้องไห้ทุกรอบที่มันด่าเลยค่ะ ทนไม่ไหวแล้วจริงๆ... เราโกรธมันนะ โกรธมาก แต่ไม่ว่าจะร้องไห้มากแค่ไหนหรือเถียงมันแค่ไหน มันก็ไม่ดีขึ้นเลย.... มันไม่ได้ด่าแค่เราแต่ด่าคนทั้งครอบครัวเลยค่ะ เห้อ...

ตอนนี้เรารู้สึกท้อมากๆ เริ่มไม่ค่อยพูดกับมันเพราะมีแต่จะทำให้รู้สึกแย่ ตอนนี้เราไม่ไหวมากจริงๆค่ะ ร้องไห้บ่อยจนเหนื่อย ทุกครั้งที่มันด่ามันทำให้เราน้อยใจมาก แต่ละคำที่มันพูดมันเจ็บสุดๆ จนร้องไห้แล้วร้องอีก เห้อ

มีใครมีวิธีเรามือกับเด็กแบบนี้ได้บ้างไหมคะ ถ้าแนะนำให้ได้จะดีมากเลยค่ะ

ปล.ขอบคุณล่วงหน้านะคะ