[code]เริ่มต้นเลยคือ แม่เราหงุดหงิดอารมณ์เสียอะไรมาก็ไม่รู้มักจะเป็นแบบนี้อยู่บ่อยๆ วันนี้เรานั่งย้อมผมให้แต่ด้วยความที่ผมแม่ยาวและหนาน้ำยามันไม่พอแม่ก็เริ่มอารมณ์เสียมากขึ้น แต่คือมันไม่พอจริงๆค่ะเราก็ไม่รู้จะทำยังไงแล้วเขาก็เริ่มด่าเรากระชากถุงมือที่เราใส่ไป ด่าเราว่าอี   เห็นเป็นเรื่องเล่นๆหรอไม่มีปัญญาไปกระโดดน้ำตายซะอี คือเราว่ายน้ำไม่เป็นอันนี้เขารู้ ทีนี้ก็ลามไปเรื่องอื่นๆด่าเราเวลาที่เราทำงานบ้านช้า ทำอะไรดูช้าๆไม่ทันใจ เราเสียใจมากแล้วอีกเรื่องนึงคือเราไม่สบายพ่อก็ทำงานส่วนแม่ก็ทำงานเหมือนกันแต่ตอนนี้ไม่ได้ทำแล้วเราไม่สบายแบบเราไม่ไหวจริงๆลุกไม่ได้ไม่มีคนอยู่บ้านเลยตัวร้อนมากๆทำได้แค่หยิบโทรศัพท์มาโทรให้แฟนเรามารับเราไปฉีดยาหน่อยเราไม่ไหวแล้วแฟนเราก็พาไปแล้วพาไปกินข้าวกินยา เราไม่ได้รีดผ้าเตรียมไว้ให้พ่อไปทำงานตอนเช้า เพราะก็พอจะมีคนรีดให้อยู่บ้างน้าเราอยู่บ้านติดกันรับจ้างรีดผ้าแต่คือเราไม่ได้บอกเขาเพราะเราไม่ไหวจริงๆผลที่ได้คือตอนเช้าเราโดนด่าเละเลยคำหยาบทั้งนั้นเรารู้สึกเสียใจเเล้วไม่เคยลืมเลย วันนี้ที่แม่ด่าเราเลยเอามาพูดเขาด่าเรากลับมาว่าไม่นอนอยู่บ้านละแต่คือเราน่ะอยู่บ้านนะเขาอะไม่อยู่แล้วมาด่าเราแบบนี้ แล้วแม่ชอบเอาเราไปพูดกับคนอื่นว่าอยู่บ้านไม่เคยทำอะไรเลยทั้งๆที่เราน่ะทำถ้าเราไม่ทำป่านี้คงเราตายไปแล้ว เราอยู่บ้านไม่เคยขอเงินเลยถึงเวลากินข้าวก็กินปกติเราก็ไม่กินขนมอยู่แล้วเขาพูดเหมือนเราเป็นภาระอยู่บ่อยๆ เราอายุ19แล้วเราดรอปและกำลังจะเข้าเรียนต่อปีนี้ตอนนี้เลยอยู่บ้าน
[/code]