สวัดดีค่ะหนูมีปัญหาเรื่องครอบครัวมาปรึกษาคือตั้งแต่เด็กหนูอยู่แต่กับพ่อค่ะส่วนคุณแม่ไปทำงานที่ต่างประเทศคุณพ่อเป็นคนก้าวร้าวและขี้โวยวายค่ะ ตอนเด็กคุณพ่อมักจะตีหนูไม่ว่าหนูจะเผลอทำอะไรผิดเล็กๆน้อยๆตอนเด็กคิดว่าการที่พ่อทำแบบนั้นคือการสอนให้เข้าใจและแสดงความรักค่ะ จนตอนนี้หนูเป็นวัยรุ่นคุณพ่อเริ่มดีขึ้นมานิดเดียวค่ะนิดเดียวจริงๆและหนูก็ทะเลาะกับคุณพ่อบ่อยขึ้นค่ะเนื่องจากข้าวของใช้ที่แพงขึ้นราคาสูงคุณพ่อจึงไม่มีเงินค่ะตอนนี้ก็เป็นคนว่างงานอยู่เราทะเลาะกันเรื่องเงินบ่อยมากค่ะเพราะคุณแม่ก็เป็นเสาหลักไปแล้วเพราะทำงานที่ต่างประเทศ แล้ว เมื่อปีที่แล้วเดือนธันวาคุณพ่อโดนคุณแม่บอกเลิกมาค่ะแต่ยังให้หนูอาศัยอยู่กับคุณพ่อไปก่อน คุณพ่อก็ทะเลากับหนูมากขึ้นเรื่อยๆเรื่องเกี่ยวกับเงิน ด้วยความที่พ่อไม่มีเงินเเละเป็นคนว่างงานเลยแอบไปขายทองคุณแม่โดยไม่ปรึกษาหนูหรือแม่ก่อนค่ะ พอเงินหมดไป**หนูไม่รู้นะคะว่าเงินหมดไปเพราะอะไรเพราะเราไม่ได้อยู่ด้วยกัน24.ชม**คุณพ่อก็มาบอกทีหลังค่ะว่าเอาทองแม่ไปขายและห้ามให้หนูบอกแม่ค่ะ หนูเลยเลือกที่จะช่วยเพราะหนูสงสารพ่อพ่อไม่มีเงินและเขาก็เป็นพ่อหนูด้วยค่ะ ส่วนหนูก็พยายามหาเงินมาช่วยบ้างเล็กน้อยเท่าที่จะช่วยได้ค่ะ แต่ก็ไม่พอค่าอยู่ค่ากินอยู่ดี คุณพ่อชอบบ่นเรื่องเล็กๆน้อยค่ะเช่นของในตู้เย็นหมดทำไมไม่ไปซื้อซึ่งในตอนนั้นเราก็ไม่มีเงินค่ะ เราพยายามคุยพยายามอธิบายให้เข้าใจทุกอย่างแล้วค่ะ แต่พ่อบอกว่าเราเอาเงินไปเติมเกม หนูบอกว่าหนูไม่เติมเพราะหนูเลิกเล่นเกมไป3ปีแล้วไม่ได้แตะเกมเลย คุณพ่อก็บอกว่าหนูแถตลอดเลยค่ะ หนูนั่งทำงานอยู่ทั้งวัน แถบไม่ไปช่วยพ่อเลยค่ะเพราะเรามีงานต้องทำที่แตกต่างกันตลอด เลยไม่มีคนมาดูแลบ้านเช่นปัดกวาดเช็ดถู แต่จริงๆหนูก็ทำค่ะ แต่อุปกรณ์ของพ่อมันขวางไปหมดเลยดูรกเหมือนเดิม หนูพยายามไม่ทำให้บ้านเลอะสุดๆแล้วค่ะแต่มันก็เลอะเหมือนเดิม และหนูก็เริ่มทะเลาะกับพ่อหนักขึ้นเรื่อยๆ หนักขึ้นทุกวันค่ะ จนตอนนี้เราก็เครียดหนักขึ้นเรื่อยๆ และรู้สึกว่าตัวเองไม่ค่อยปกติไปทีละนิดๆ เราไม่อยากทะเลาะกับคุณพ่อค่ะ หนูทนแล้วแต่ตอนนี้หนูรู้สึกว่าสภาพจิตของหนูมันแย่ลงขึ้นเรื่อยๆ หนูไม่รู้วิธีแก้แล้วค่ะ หนูไม่อยากจะเป็นโรคทางจิตอะไรตอนนี้ทั้งนั้นเพราะหนูอายุยังน้อย ยังอยากที่จะใช้ชีวิตเป็นคนปกติอยู่ค่ะ  หนูอยากรู้จริงๆว่ามันแก้ทางไหนได้บ้างไม่ให้มันแย่ลง เพราะหนูเริ่มเหนื่อยและรู้สึกว่าตัวเองจะเป็นโรค