เรื่องมีอยู่ว่า บริษัทที่เราทำงานอยู่ เป็นบริษัท ที่ยังไม่เป็นระบบเท่าไหร่ ใช้คนทำงานเท่าที่มี ใครมีความสามารถด้านไหน ก็มอบหมาย ให้ทำ
และเราก็ก็ได้มอบหมายให้ทำ จัดซื้อค่ะ
ซึ่งบริษัทยังไม่มีตำแหน่งบัญชี คือเราทำการสั่งของ เข้าบริษัท สรุปบิลให้เจ้านายทำจ่าย
แต่พอเวลาผ่านมาซักระยะ เริ่มมีการอยากทำให้เป็นระบบมากขึ้น มีการรับพนักงานในแผนกต่างๆเข้ามา
และหนึ่งในตำแหน่งที่รับเข้ามาคือบัญชี
และมันก็คือจุดเริ่มต้นที่ทำให้เราคิดว่ากำลังถูกเอาเปรียบ เพราะมีการบันทึกรายละเอียดเจ้าหนี้เพื่อทำจ่ายให้ตรงรอบ
แต่คนที่ต้องทำคือเรา ไม่ใช่บัญชี
เราเคยถามเจ้านายว่า ตอนนี้มีบัญชีแล้วทำไมเรายังต้องทำอยู่ ทำไมไม่ให้บัญชีทำ
เจ้านายตอบว่า เราต้องทำเพราะถ้าเราไม่ทำ เขาตรวจสอบไม่ได้
เราแอบสงสัยว่า หน้าที่เราที่เป็นจัดซื้อ มันคือสั่งของ ของมา ส่งบิลให้บัญชีเพื่อสรุปจ่ายเองไม่ใช่หรอ
แต่สิ่งที่เราต้องทำคือ มานั่งสรุปให้ว่า บิลนี้เครดิตกี่วัน จ่ายวันไหน ลงรายละเอียดในไฟล์ excel เขียนnote แปะบอกทุกอย่าง
บัญชีแค่มา ดูบิลเทียบกับยอดที่เราใส่ในExcel และทำจ่าย
พอเราพูดกับเจ้านายก็ไม่มีอะไร เปลี่ยนแปลง ยังต้องทำต่อไป
เรารู้สึกไม่โอเครเลย
เรากำลังถูกเอาเปรียบหรือเราคิดไปเอง เราไม่เข้าใจ
สงสัยว่ากำลังถูกเอาเปรียบอยู่รึเปล่า เรืองงานค่ะ
และเราก็ก็ได้มอบหมายให้ทำ จัดซื้อค่ะ
ซึ่งบริษัทยังไม่มีตำแหน่งบัญชี คือเราทำการสั่งของ เข้าบริษัท สรุปบิลให้เจ้านายทำจ่าย
แต่พอเวลาผ่านมาซักระยะ เริ่มมีการอยากทำให้เป็นระบบมากขึ้น มีการรับพนักงานในแผนกต่างๆเข้ามา
และหนึ่งในตำแหน่งที่รับเข้ามาคือบัญชี
และมันก็คือจุดเริ่มต้นที่ทำให้เราคิดว่ากำลังถูกเอาเปรียบ เพราะมีการบันทึกรายละเอียดเจ้าหนี้เพื่อทำจ่ายให้ตรงรอบ
แต่คนที่ต้องทำคือเรา ไม่ใช่บัญชี
เราเคยถามเจ้านายว่า ตอนนี้มีบัญชีแล้วทำไมเรายังต้องทำอยู่ ทำไมไม่ให้บัญชีทำ
เจ้านายตอบว่า เราต้องทำเพราะถ้าเราไม่ทำ เขาตรวจสอบไม่ได้
เราแอบสงสัยว่า หน้าที่เราที่เป็นจัดซื้อ มันคือสั่งของ ของมา ส่งบิลให้บัญชีเพื่อสรุปจ่ายเองไม่ใช่หรอ
แต่สิ่งที่เราต้องทำคือ มานั่งสรุปให้ว่า บิลนี้เครดิตกี่วัน จ่ายวันไหน ลงรายละเอียดในไฟล์ excel เขียนnote แปะบอกทุกอย่าง
บัญชีแค่มา ดูบิลเทียบกับยอดที่เราใส่ในExcel และทำจ่าย
พอเราพูดกับเจ้านายก็ไม่มีอะไร เปลี่ยนแปลง ยังต้องทำต่อไป
เรารู้สึกไม่โอเครเลย
เรากำลังถูกเอาเปรียบหรือเราคิดไปเอง เราไม่เข้าใจ