สวัสดีครับ ผมอยากรู้ว่าทำไมชีวิตของผมมันยากขึ้นทุกวัน ( ก่อนอื่นนี้คือกระทู้แรกของผม อาจจะงงๆหน่อยต้องขออภัย )
ก่อนอื่นผมเป็นคนที่มีเรื่องให้คิดตลอดเวลา ผมไม่สามารถอยู่เฉยๆแล้วปล่อยให้สมองโล่งได้เลย ยกเว้นเวลาทำงาน หรือ กิจกรรมที่ต้องโฟกัส
ผมเป็นคนที่วางแผนในการทำอะไรทุกครั้ง จะมีแผน1 แผน2 และแผน3 เสมอ เพราะผมเป็นคนที่ไม่ชอบเรื่องที่เกินความควบคุม และแน่นอนชีวิตคนเรามีเรื่องที่ไม่สามารถควบคุมได้เยอะแยะไปหมด ( หรือว่านี่แหละเหตุผลของคำถาม 5555 ) ผมรู้สึกว่าผมแบกรับอะไรมากเกินไป ผมต้องดูแลแฟนและลูก แต่ผมรู้สึกว่าตัวเองเหมือนเครื่องจักร มีหน้าที่ผลิตเงิน แล้วก็ทำงาน วันนี้ผมเหนื่อย ผมล้ามากๆ ปัญหาที่เกิดขึ้นในการทำงาน ผมไม่สามารถปรึกษาหรือขอความช่วยเหลือจากใครได้เลย แม้กระทั่งแฟนตัวเอง ผมรู้สึกเหมือนว่าตัวเองเป็น บันได ให้แฟนผมเหยียบขึ้นเพื่อไปเจอสิ่งที่ดีกว่า ผมรู้สึกว่า ผมต้องพยายามให้แฟนถูกใจ ให้คนที่ทำงานถูกใจ ผมต้องลุ้นว่าคำพูดของผมจะทำให้คนอื่นรู้สึกดีไหมทุกครั้ง จนตอนนี้ผมรู้สึกว่า ทำไมผมต้องทำแบบนี้ ทำไมมันยากจัง แค่ให้คนอื่นพอใจในสิ่งที่เราเป็น
ทำไมชีวิตผมยากขึ้นทุกวัน ?
ก่อนอื่นผมเป็นคนที่มีเรื่องให้คิดตลอดเวลา ผมไม่สามารถอยู่เฉยๆแล้วปล่อยให้สมองโล่งได้เลย ยกเว้นเวลาทำงาน หรือ กิจกรรมที่ต้องโฟกัส
ผมเป็นคนที่วางแผนในการทำอะไรทุกครั้ง จะมีแผน1 แผน2 และแผน3 เสมอ เพราะผมเป็นคนที่ไม่ชอบเรื่องที่เกินความควบคุม และแน่นอนชีวิตคนเรามีเรื่องที่ไม่สามารถควบคุมได้เยอะแยะไปหมด ( หรือว่านี่แหละเหตุผลของคำถาม 5555 ) ผมรู้สึกว่าผมแบกรับอะไรมากเกินไป ผมต้องดูแลแฟนและลูก แต่ผมรู้สึกว่าตัวเองเหมือนเครื่องจักร มีหน้าที่ผลิตเงิน แล้วก็ทำงาน วันนี้ผมเหนื่อย ผมล้ามากๆ ปัญหาที่เกิดขึ้นในการทำงาน ผมไม่สามารถปรึกษาหรือขอความช่วยเหลือจากใครได้เลย แม้กระทั่งแฟนตัวเอง ผมรู้สึกเหมือนว่าตัวเองเป็น บันได ให้แฟนผมเหยียบขึ้นเพื่อไปเจอสิ่งที่ดีกว่า ผมรู้สึกว่า ผมต้องพยายามให้แฟนถูกใจ ให้คนที่ทำงานถูกใจ ผมต้องลุ้นว่าคำพูดของผมจะทำให้คนอื่นรู้สึกดีไหมทุกครั้ง จนตอนนี้ผมรู้สึกว่า ทำไมผมต้องทำแบบนี้ ทำไมมันยากจัง แค่ให้คนอื่นพอใจในสิ่งที่เราเป็น