คับ ผมเป็นผู้ชายห่วยๆที่ไม่มีอะไรดีเลยในสายตาแฟน
ก่อนอื่น ผมเป็นผู้ชายอายุ27 เป็นคนintrovert ชอบเก็บตัวไม่ชอบสังคม ไม่ใช่ว่าไม่กล้านะแต่ไม่ชอบ เข้าเรื่องเลยแล้วกัน ผมคบกับแฟนมา4ปี เราเจอกันในออนไลน์คุยกัน1ปี แล้วนัดเจอกันแล้วก็อยู่กินกันมาตั้งแต่เจอ ผมต้องบอกก่อนนะคับว่า ตอนนั้นผมพึ่งจะเรียนจบยังงานเป็นหลักแหล่ง ตอนที่อยู่ด้วยกันช่วงแรกเธอขอเลิกผม เพราะมองว่าผมไม่เป็นไปตามที่เธอต้องการ ไม่ใช่ผู้ชายที่ต้องตามสเป็คเธอ เธอดูถูกผมไว้หลายอย่าง
หนึ่งในนั้นคือประโยคที่ว่า "ผมดูแลเธอไม่ได้" ใช่ ถ้าเป็นผู้ชายหลายๆคนก็คงเลิกไปแล้ว แต่กับผมไม่คับ ผมขอให้เธออยู่กับผม และผมต้องการพิสูจน์ตัวเองว่าผมสามารถดูแลเธอได้ ผมพยายามหางาน จนได้ทำงานประจำเป็นพนักงานเงินเดือน เงินเดือนก้อนแรกผมให้เธอครึ่งนึงกับผม ผมดีใจมากที่มีเงินให้เธอ เราอยู่ด้วยกันคับ ใช้จ่ายด้วยกัน ความสุขของผม ผมก็อยากมีเธออยู่ในทุกช่วงเวลา
แต่มันมีประเด็นอยู่ที่ว่าเวลาทะเลาะกัน มักจะมีคำพูดแรงๆดูถูกผมเสมอ มันมีครั้งนึงเธอหลุดปากออกมาว่า เธอไม่เคยขอ และไม่เคยอยากได้เศษเงินของผม ผมเสียใจมากๆ มันจุกมากๆ ผมไม่เคยทำอะไรแบบนี้เพื่อใคร ผมตั้งใจทำให้เธอ ผมอยากให้เธอรับรู้ว่าผมรักเธอ และอยากดูแลเธอจริงๆ แต่เจอคำนี้ไปผมจุกมากๆ แบบผิดหวังสุดๆ แต่ใช่คับ ผมยังไปต่อ หลังจากนั้น ผมก็ให้เงินเดือนของผมกับเธอมากขึ้น 80%ของเงินเดือนผม ที่ผมต้องสื่อเรื่องนี้คือไม่ได้จะบอกว่าแฟนผมหน้าเงิน หรืออะไรนะคับ เธอก็ไม่เคยขอผมจริงๆนั้นแหละ แต่ผมเป็นผู้ชาย เธอมาไกล ตัวคนเดียว มาอยู่ตรงนี้ เธอมีแค่ผม ผมก็อยากดูแลเธอให้ดีที่สุด แต่มันติดที่ว่าเวลาทะเลาะกันเธอมักจะพูดจาแรงๆไม่รักษาน้ำใจกัน ทำให้ผมเสียใจมากๆ แต่นั้นแหละคับ ยิ่งผ่านไปอะรไๆก็ยิ่งแรงขึ้น ผมเป็นคนขี้อ้อน ผมชอบอ้อนแฟน แต่เธอก็มองว่าผมคุกคามเธอ ผมเป็นคนชอบที่จะไปไหนมาไหนกับเธอ เธอก็หาว่าผมยังเด็กไม่กล้าทำอะไรคนเดียว ทั้งๆที่ผมทำได้นะคับ แค่อยากพาเธอไปนุ้นไปนี่ด้วย ผิดหรอคับที่ชวนแฟนไปเที่ยวไปทำอะไรข้างนอก เห้ออะไรๆหลายๆอย่างมันแย่ลงไป ทั้งๆที่ผมก็ทำเต็มที่แล้ว ผมเหนื่อยมากคับ ที่ต้องพิสูจน์อะไรแบบนี้ แต่ผมก็รักเธอ ไม่มีภาพที่ผมไม่มีเธอเลยจริงๆ
ผมเป็นไอห่วยในสายตาแฟน
ก่อนอื่น ผมเป็นผู้ชายอายุ27 เป็นคนintrovert ชอบเก็บตัวไม่ชอบสังคม ไม่ใช่ว่าไม่กล้านะแต่ไม่ชอบ เข้าเรื่องเลยแล้วกัน ผมคบกับแฟนมา4ปี เราเจอกันในออนไลน์คุยกัน1ปี แล้วนัดเจอกันแล้วก็อยู่กินกันมาตั้งแต่เจอ ผมต้องบอกก่อนนะคับว่า ตอนนั้นผมพึ่งจะเรียนจบยังงานเป็นหลักแหล่ง ตอนที่อยู่ด้วยกันช่วงแรกเธอขอเลิกผม เพราะมองว่าผมไม่เป็นไปตามที่เธอต้องการ ไม่ใช่ผู้ชายที่ต้องตามสเป็คเธอ เธอดูถูกผมไว้หลายอย่าง
หนึ่งในนั้นคือประโยคที่ว่า "ผมดูแลเธอไม่ได้" ใช่ ถ้าเป็นผู้ชายหลายๆคนก็คงเลิกไปแล้ว แต่กับผมไม่คับ ผมขอให้เธออยู่กับผม และผมต้องการพิสูจน์ตัวเองว่าผมสามารถดูแลเธอได้ ผมพยายามหางาน จนได้ทำงานประจำเป็นพนักงานเงินเดือน เงินเดือนก้อนแรกผมให้เธอครึ่งนึงกับผม ผมดีใจมากที่มีเงินให้เธอ เราอยู่ด้วยกันคับ ใช้จ่ายด้วยกัน ความสุขของผม ผมก็อยากมีเธออยู่ในทุกช่วงเวลา
แต่มันมีประเด็นอยู่ที่ว่าเวลาทะเลาะกัน มักจะมีคำพูดแรงๆดูถูกผมเสมอ มันมีครั้งนึงเธอหลุดปากออกมาว่า เธอไม่เคยขอ และไม่เคยอยากได้เศษเงินของผม ผมเสียใจมากๆ มันจุกมากๆ ผมไม่เคยทำอะไรแบบนี้เพื่อใคร ผมตั้งใจทำให้เธอ ผมอยากให้เธอรับรู้ว่าผมรักเธอ และอยากดูแลเธอจริงๆ แต่เจอคำนี้ไปผมจุกมากๆ แบบผิดหวังสุดๆ แต่ใช่คับ ผมยังไปต่อ หลังจากนั้น ผมก็ให้เงินเดือนของผมกับเธอมากขึ้น 80%ของเงินเดือนผม ที่ผมต้องสื่อเรื่องนี้คือไม่ได้จะบอกว่าแฟนผมหน้าเงิน หรืออะไรนะคับ เธอก็ไม่เคยขอผมจริงๆนั้นแหละ แต่ผมเป็นผู้ชาย เธอมาไกล ตัวคนเดียว มาอยู่ตรงนี้ เธอมีแค่ผม ผมก็อยากดูแลเธอให้ดีที่สุด แต่มันติดที่ว่าเวลาทะเลาะกันเธอมักจะพูดจาแรงๆไม่รักษาน้ำใจกัน ทำให้ผมเสียใจมากๆ แต่นั้นแหละคับ ยิ่งผ่านไปอะรไๆก็ยิ่งแรงขึ้น ผมเป็นคนขี้อ้อน ผมชอบอ้อนแฟน แต่เธอก็มองว่าผมคุกคามเธอ ผมเป็นคนชอบที่จะไปไหนมาไหนกับเธอ เธอก็หาว่าผมยังเด็กไม่กล้าทำอะไรคนเดียว ทั้งๆที่ผมทำได้นะคับ แค่อยากพาเธอไปนุ้นไปนี่ด้วย ผิดหรอคับที่ชวนแฟนไปเที่ยวไปทำอะไรข้างนอก เห้ออะไรๆหลายๆอย่างมันแย่ลงไป ทั้งๆที่ผมก็ทำเต็มที่แล้ว ผมเหนื่อยมากคับ ที่ต้องพิสูจน์อะไรแบบนี้ แต่ผมก็รักเธอ ไม่มีภาพที่ผมไม่มีเธอเลยจริงๆ