สวัสดีครับผม​B ผมมีความรักของผมตอนนี้จะมาเล่าให้ฟังครับ​ ผมบอกก่อนผมอายุ17​ แฟนผม20​ ผมกับแฟนเราคบกันได้1เดือนจะสองเดือนแล้วครับ​ เราอยู่กันคนละภาคคนละจังหวัด​ ก็เลยได้แค่คอลกันคุยกัน​ แต่มีแผนเค้าจะมาเคาท์ดาวกับผมปีนี้​ ผมรักเธอมาก​ แต่นิสัยเธอดูขัดกับผมหน่อย​ เธอนั้นจะไม่ชอบบอกรักจะไม่ชอบแสดงออกสักเท่าไหร่เวลาบอกรักผมจะเริ่มบอกเธอก่อนแล้วเธอก็ตอบกลับมา​ จะแบบว่า​ เค้ารักตัวนะ​ ญ.เค้าก็รักตัวเหมื่อนกัน​ เธอจะไม่ชอบแท็ค  ไม่ชอบโพสถึง​ แต่ผมชอบที่จะแท็คเธอ​ ชอบที่จะโพสถึงเธอ​ แต่สุดท้ายแล้วผมก็ไม่ได้เรียกร้อง​ จริงๆผมอยากนิยามตัวเองว่าคนขาดความรัก​ เพราะผมไม่เคยจริงจังและอยากได้ความรักกับแฟนถึงขนาดนี้​ ถึงเวลาทะเลาะกันเธอจะเป็นคนที่ไม่ง้อเลย​ ทะเลาะเธอจะเงียบ​ เงียบจริงๆ​ ผมทักไปเธอก็จะ​คอยแบบว่า...  สมมุติ​นะครับ​ เค้าขอโทษ​ ญ.หรอ​ ไม่อ่ะไม่ต้องการ​ (บางทีเธอก็เป็นคนผิดนะครับแต่ผมรู้แล้วว่าเธอไม่ง้อเลยต้องตามใจ)​  ผมตามใจเธอทุกอย่างนะครับเธอชอบแชร์ผู้ชายหล่อๆตรงสเป็คเธอ​ ผมก็ไม่ได้ห้ามอยากไปไหนก็ไปได้​ ผมเข้าใจครับผู้หญิงเขาก็มีความสุขกับอ่ะไรแบบนี้ไม่ขัดจะดีกว่า​ แต่เอาตรงๆ​  ผมตามเธอทุกเรื่อง​ เธอจะคอยบอกว่าผมพูดชวนทะเลาะ​ ผมใช้เหตุผลเธอจะตอบกลับมาว่า​ เลิกไหมถ้าเราทำไม่ดี​  เธอจะบอกตลอดครับ​ ว่าเรารู้เราชอบทำเธอเสียใจ​ เราบลาๆ​ เธอเลิกกับเราได้นะเธอจะทิ้งเราก็ได้​ แต่ผมก็ตอบกลับว่าไม่  เพราะผมยืนยันแล้วว่าแค่นี้ไม่มีทางทำให้ผมมีความคิดจะเลิกกับเขา​ เรื่องล่าสุดผมก็ทะเลาะเรื่องการแอดกันผมบอกว่าคนนี้ผมไม่โอเครเพราะมันไม่มีเหตุผลเลยที่จะแอด​กัน​เขาแอดเธอไม่จำเป็นต้องกดรับกลับเพราะที่ผ่านมาเธอพูดเสมอไม่รู้จักก็ไม่รับคนนี้ก็เช่นกัน​ ตามนิสัยผู้ชายไม่มีทางรู้สึกดีกับเรื่องไร้เหตุผลครับ​ พอผมไปง้อติด​ เธอก็บอกกับผมว่า แล้วทีหลังจะทำไหมจะพูดแบบนั้นไหม​ ผมจุกเลยครับพูดตรงๆ​ นี่แหละครับความรักของผม​ ผมอยากรู้ว่าเธอใจร้ายจริงๆ​ หรือผมมันเป็นยังไง​ แต่ผมรักเธอจริงๆนะครับผมทิ้งทุกอย่างเพื่อเธอเลย​ ผมย้ายกลับมาเรียนกรุงเทพก็เพื่อจะได้อยู่ไกล้ๆเธอเพราะเธอขอ​ ขอบคุณมากๆครับ