ที่ผ่านมาเขาอดทนมาก แม้เป็นผู้สูญเสียในอุบัติเหตุบนถนน จากความประมาท สิ่งเสพติด การบิดเบือนถ่วงคดี ถ้าไม่มีสื่อช่วยแหกปากเขาก็เหมือนตายไปแล้ว

เห็นบนถนน รถระบุอัตลักษณ์ไม่ได้ ก่อเหตอาชญากรรมทุกวัน เหยียบน้ำใส่คนด้วยล้อล้นๆ ยิงไฟท้ายจ้าๆ ใส่รถคันหลัง พ่นควันใส่รถที่ตามมา ยิงท่อ เบิ้ลใส่บ้านคนป่วยติดเตียง ปาดเชคเบรค ปล่อยยางอะไหล่ใส่ ชักปืนขู่ให้กลัว และข้อความอ่านแล้วเจ็บปวดที่แปะสติ้กเก้อรอบคัน โซเชียลมีเดียของพวกเขามีชุดความคิดต่อกรพวกคนดี และฮีลใจกันและกัน ใครได้หลงเข้าไปมีเคลิ้มแน่

เมื่อครั้นรัฐบาลจัดตั้งเรียบร้อย อุบัติเหตุ การทำลายสิ่งแวดล้อม การก่ออาชญากรรมบนถนนยังคงมี และมันถึงลิมิตที่ต้องตะโกน เพราะผู้บังคับใช้กฎหมายตัวท้อปดันมีคดีสู้กัน ลูกน้องใครมันจะทำงาน ? ขึ้นสถานที่ดำรงความเป็นธรรม มีแต่ไล่ให้หากล้องมา ไปคุยกันเอง ไม่อยากเก็บแต้มคดีในท้องที่ เดี๋ยวไม่ได้ยกระดับ หัวหน้ารัฐบาลคืออยู่บนหัวคนพวกนั้นทุกคน แล้วหลายเดือนนี้เขาทำอะไรรึยัง นอกจากปรับ ครม แย่งแชร์อำนาจ หรือว่าคนพวกนั้นเป็นอมตะ อยู่บนถนนก็ไม่ต้องกังวล มีบาเรีย ยุงไม่ไต่ไรไม่ตอม ?

ในเมื่อคนท้อกับการเป็นคนปกติ ก็ยอมขายวิญญาณให้ซาตาน ร่วมวงก่ออาชญากรรมบนถนนเช่นกัน เห็นว่าสะดวกดีและมีพวกมาก ยิ่งถ้ารัฐบาลพยายามซื้อใจประชาชนด้วยนโยบายต่างๆ การต่อต้านจะยิ่งรุนแรง จากเมินเฉย จนถึงขั้นรวมหัวไล่รัฐบาลอีกที หลายคนในสังคมนี้ก็เนียนรีดสิ่งที่รัฐบาลมอบให้ แล้วเอาไปหล่อเลี้ยงการกระทำต่อต้านรัฐบาล ก็เหมือนหลายคนที่นิยมทำม้อบตรงนั้นตรงนี้

มันเป็นชุดความคิดที่เราคุยกับรถติดแซงข้าม 3 ภาคมารับงานผลไม้ เดินมองรอบคันคือขนส่งน่าจะปรับหลายพันแน่ๆ แม้นเป็นเหตุผลที่สุดขั้ว แต่ก็นั่นล่ะ มันมาถึงจุดนี้แล้ว ถ้ารัฐบาลดี คนจะยอมรับกติกา