_{สวัสดีค่ะ อันนี้เป็นกระทู้แรกของเราเอง เราทำงานในบริษัทแห่งนึงมาได้ 1 ปี จะ 2 ปีค่ะ ตอนเราเข้ามาทำงานที่นี่ใหม่ๆเราเหงามากค่ะไม่มีเพื่อนรุ่นราวคราวเดียวกัน มีแต่ผู้ใหญ่ จนวันนึงฟ้าก็เข้าข้างส่งเพื่อนผู้หญิง รุ่นราวคราวเดียวกันมาให้ค่ะ ตอนนั้นเราดีใจมากๆค่ะ
แต่....หลังจากนั้นก็รู้สึกว่าไม่น่ารู้จักคนนี้เลยค่ะ}
เรื่องเริ่มจากเพื่อนคนนี้ซื้อน้ำ ขนม ให้เราบ่อยๆ เดินมาให้ที่โต๊ะเราก็ดีใจนึกว่าเค้ามีน้ำใจ ตอนท้ายเค้านัดเราไปกินข้าวและถามเรื่องพี่คนนึงซึ่งคือคนที่ทำงานคู่กับเราค่ะ แล้วเพื่อนคนนี้ก็บอกว่าชอบพี่คนนั้นเราก็อืมดีนะ เราก็ช่วย แต่ตอนนี้รู้สึกเหมือนช่วยผิดคนเลยค่ะTT
หลังจากนั้นเพื่อนคนนี้มีพฤติกรรมสารพัดที่เรารู้สึกว่าเพื่อนกัน
ที่ละเหตุการณ์ที่เจอเลยนะคะ พยายามเขียนเท่าที่นึกออกเพราะโดนสารพัดมากค่ะTT 

1.พี่เค้าชวนเราทานข้าวตามมารยาทเนื่องจากทำงานคู่กันซึ่งเราปฎิเสธเนื่องจากเราจะทานข้าวคนเดียวเป็นปกติค่ะ ในวันนั้นเป็นช่วงค่อนข้างมืดค่ำแล้วเพื่อนคนนี้ยังอยู่ต่อจนเกินเวลามากๆค่ะ แต่ถึงเราจะปฎิเสธทานข้าวพี่เค้าเพื่อนก็เหวี่ยงใส่เราค่ะ เรางงมากค่ะและเราไม่ได้ตอบโต้อะไรไป จบลงที่เราต้องง้อเพื่อนไปกินข้าวด้วยแล้วทิ้งพี่เค้าทานข้าวลำพังค่ะ(งงตัวเองมากค่ะTT)
2.เราเห็นว่าเพื่อนค่อนข้างรุกเเรงมากๆจากพฤติกรรมต่างๆ เราเลยเตือนเพราะเกินงามมากจนดูเป็นวิ่งตามผู้ชายจนผู้ชายจะกชัวแล้วค่ะ เราเตือนแบบสุภาพมากๆ เหมือนเดิมเราโดนเหวี่ยงเราเลยปล่อยวางค่ะ
3.เวลามีคนชวนเราสนทนาเพื่อนตอบแทนเราทุกอย่างที่แปลว่าทุกอย่างจริงๆค่ะทำเราอึดอัดใจเลยเดินออกมาเลยค่ะคือเราไม่ได้ตอบเลยค่ะ รู้สึกเหมือนโดนควบคุมชีวิตมากค่ะแล้วเค้าดันพิมมาถามเราว่าทำไมเดินออกมาไวจัง เราแบบโอ๊ยหญิงค่ะเธอขนาดนี้ชั้นคงนั่งอยู่หรอกเราเลยตอบในแชทไปว่ารีบทำงานค่ะ และใครจะสนทนากับเราปัจจุบันเค้าพิมแชทคุยกับเรากันเสียงั้นค่ะ อาจจะเพราะเราไปนั่งใครจะชวนคุยเราไม่เคยได้ตอบเลยลุกออกมาเนียนๆ
4.เรามีงานอดิเรกค่อนข้างแปลกแยกจากทุกคนในออฟฟิศมากๆ เพื่อนคนนี้มักจะหยิบยกขึ้นมาพูดเพื่อให้คนสนใจในเวลาที่เรานั่งอยู่และเราอึดอัดค่ะเราเคยบอกเค้าว่าอึดอัดเค้าก็ตอบแบบส่งๆอ่ะค่ะว่าอือๆ ทั้งยังพูดอะไรที่เราแบบนี่เธอไม่ได้รู้จักเราเลยแหละ เค้าเคยไปประกาศกะทุกคนว่าเราเป็นคนพูดน้อยเย็นชา เราแบบแต่ชั้นพูดกับเธอไม่หยุดเลยนะTT แค่ชอบกินชาเย็นป่ะไม่ได้เย็นชาสักหน่อย-3-! หลังจากวันนั้นที่ไปประกาศแทบจะไม่มีคนสนทนากับเราเลยค่ะ แม้เราจะชวนคุยก็ตามหมดกำลังใจจนตอนนี้ปลงไปไหนมาไหนคนเดียวเลยค่ะ ทำงานคนเดียวแบบเหงาๆ กินข้าวแบบเหงาๆ
5.มีเราปรึกษาเรื่องนึงเค้ากลับยกเรื่องตัวเองขึ้นมาดื้อๆ แบบเรื่องชั้นใหญ่มากๆ เธอก็ไปเคลียตัวเธอเองเลยสิทั้งที่เรารับฟังช่วยทุกอย่าง ทางเราก็อ่ะได้ค่ะเราก็ไปเคลียตัวเราก็ได้ค่ะ ทางเธอมีอะไรก็ไม่ต้องมีเราอีกก็ได้นะคะ 
6.ตั้งแต่ได้สมหวังกับคนที่ชอบเพื่อนก็ไม่เคยอยู่ในชีวิตเราอีกเลยค่ะลืมภาพตอนต้นที่ซื้อน้ำขนมมาได้เลยค่ะ คนละคนเลยค่ะ 

ยังมีอีกหลายเหตุการณ์ที่สุดจะปวดประสาทเลยค่ะแต่ไม่สามารถพิมพ์ออกมาได้หมดเลยหยิบยกมา

บางอย่างที่เค้าทำส่งผลร้ายกับตัวเรามากอีกด้วยค่ะ
เราก็อยู่เงียบๆเชื่อว่าความจริงคือเราไม่ได้ทำอะไรหรือเป็นอย่างที่เค้าว่าเลยอยู่เงียบๆ  แต่นับว่าโชคยังเข้าข้างเรามีคนช่วยแก้ต่างให้เราบ้างทำให้เราฮึด! ได้พอสมควรในทุกครั้งที่มีเรื่องเสียหาย ก็มีหลายคนเป็นนางฟ้าช่วยเราค่ะ (ยกมือขอบคุณทุกคนที่ช่วยเหลือเราเสมอมาเลยจริงๆค่ะ)

เราเว้นระยะจากเพื่อนคนนี้ลดสถานะมากๆ เราจะดูไม่ดีไหมคะTT เรารู้สึกไม่ชอบพฤติกรรมที่ชอบใช้คำว่ารักในการทำร้ายคนอื่น(เราที่โดนทำร้าย)เลยค่ะการที่เค้าไม่รักษาความลับเล็กน้อยอย่างที่เล่นกันในออฟฟิศหรือนำไปพูดในทางเสียหายบ้างไม่จริงบ้าง หลายอย่างเราบอกเพื่อให้ปรับปรุงจะได้เป็นเพื่อนกันได้ยืนยาวปัจจุบันเราลดสถานะลงเยอะมากค่ะไม่ปรึกษาเรื่องส่วนตัวค่ะ เเชทก็ไม่ตอบเลยค่ะ มีงานเราจึงจะตอบ เรื่องไร้สาระเรามึนไม่อ่านไม่ตอบเลยค่ะ อยากรู้มุมมองพี่ๆว่าแก้ปัญหากันอย่างไรรับมือกันอย่างไรบ้างค่ะ เราแอบกังวลถ้าหากเราตัดไปแบบเนียนๆจะดูแย่ไหม