เรามีน้องสาวที่ห่างกัน4ปี พ่อแม่เราหย้าร้างกันตั้งแต่อายุ12ปี ปัจจุบันเราอาศัยอยู่กับอาตั้งแต่ปี2564 บางครั้งเราก็ขอตังแม่บ้าง หรือตอนที่แม่มีโบนัสก็จะคอยโอนมาให้3-4เดือนครั้ง ครั้งละ500-1000บาท แต่ค่าเทอมค่าขนมก่อนไปโรงเรียนอาจะเป็นคนให้ตลอดโดยที่แม่และพ่อเราไม่ส่งเสียค่าเทอมค่าขนมให้เหมือนปัดความรับผิดชอบไม่มีการเยียวยาให้อาเลย เรารู้สึกผูกพันกับอามากๆไม่ใช่ว่าท่านส่งเสียค่าเทอมแต่ท่านเข้าใจความต้องการของเราเอง เราไม่อยากมองให้เป็นแม่ที่ละเลยเรา ท่านก็ยังคอยเป็นห่วงเราห่างๆ แต่เมื่อปลายปีที่แล้วแม่อยากให้เราและน้องไปอยู่ด้วยแต่เราเลือกที่จะอยู่กับอาเพราะตอนนี้จบม.6แล้วจะไปเรียนต่อที่อื่น ส่วนน้องก็อยากไปอยู่กับแม่ พอเราไม่ไปอยู่ด้วยก็มักจะส่งข้อความมากดดันและแซะอาให้เรามองอาไม่ดี หลังจากที่เราตัดสินใจว่าไม่ไปแม่ก็เหมือนจะตัดหางปล่อยวัดเราเลยไม่สนใจเหมือนเดิมไม่มีค่าขนมให้ เราผิดมากมั้ยคะที่เลือกทางเดินชีวิตตัวเอง