เมื่อก่อนนานมาแล้วเคยมีการพยายามฆ่าตัวตายครั้งหนึ่ง แต่ไม่สำเร็จและก็ไม่มีใครรู้ หลังจากนั้นเลยไปคุยเหมือนจะไปปรึกษากับแม่ แล้วโดนตบหน้ามา แม่บอกว่าอย่าเอาเรื่องแบบนี้มาล้อเล่น ตอนนั้นแม่น่าจะเข้าใจว่าเราพูดมาเล่นๆ เลยไม่ได้จริงจัง เวลาผ่านมาก็ไม่ได้มีการพยายามฆ่าตัวตายอีก แต่ปัจจุบันชอบมีความคิดที่ว่าถ้าตายไวๆก็ดี เมื่อไหร่จะตาย ใช้ชีวิตทำงานไม่ได้หนักอะไร บางครั้งไม่มีคนมาบ่นมาว่าด้วยซ้ำ เราก็เกิดความคิดว่า ทำไรเราไม่ทำมห้ดีกว่านี้ ทำไมไม่เป็นลูกที่ดีกว่านี้ รู้ว่าเราตายไป พ่อแม่จะลำบาก แต่ความคิดพวกนี้มันชอบโผล่มา ทำงานเสร็จกลับม่ก็มานั่งโง่ๆที่ห้อง มีเพื่อน มีครอบครัวแต่เราไม่เคยไปปรึกษาเรื่องนี้กับใครเขา ส่วนใหญ่เป็นคนอื่นมาปรึกษาเรา แต่ก็ไม่อยากเล่าให้คนที่รู้จักฟัง เคยโทรหาสมาริตัน ไประบายไปพูดให้เขาฟัง ก็รู้สึกดีขึ้นมาบ้าง แต่อีกพักก็กลับมาอีก ไม่เคยไปพบแพทย์ด้านนี้ ไม่มันใจว่าจะมีเงินพอไปหาหมอรึเปล่า คนที่ไปพบหมอมา หมอเขาให้คำแนะนำหรือให้ทำอะไรบ้างคะ มีวิธีที่พอจะช่วยได้ไหมคะ