คือเรามีแม่อยู่คนหนึ่ง ตั้งแต่เด็กคือครอบครัวเราฐานะค่อนข้างจะยากจนค่ะ เมื่อเราโตขึ้นเราจะพยายามเก็บเพราะหวังงว่าเราอยากได้อะไรก็จะได้ซื้อแล้วแม่เราก็เอาไปค่ะ แม่ให้ผลว่าเงินหมดขอไปใช้เดี๋ยวมาคืนเราก็ให้ แล้วเขาก็ไม่คืนก็เข้าใจค่ะว่าแม่ไม่มี แล้วเราก็พยายามเก็บไปเรื่อยๆ ก็เป็นแบบเดิมค่ะ จนเราอยู่ม.ปลายช่วงกำลังจะจบต้องสอบเข้ามหาลัย คือเราคิดไว้ว่าเราจะไปเรียนเทคนิคแต่เขาไม่ให้เราไป เขาบอกว่าเทคนิคไม่ดี จะให้เราเรียนมหาลัยซึ่งเรารู้อยู่ว่าเงินทางบ้านไม่ค่อยมีส่งเลยคิดว่า เรียนเทคนิคดีกว่า เขาก็ไม่ให้ จนเราติดมหาลัย เราก็พยายามเก็บเงิน เราหวังว่าเราจะมีไอแพดไว้ใช้ในการเรียนค่ะเราเริ่มเก็บตังตั้งแต่อยู่ม.6แล้วแหละเราเก็บได้เยอะมากๆแต่แม่ก็เอาไปเหมือนเดิม จนตอนนี้เราใกล้จะไปมหาลัยเราจะเก็บตังเผื่อไปผ่อนเราขอแม่ว่าให้แม่ช่วยเราเก็บ วัน80 2คนก็คนละ40บาทต่อวันแต่เขาก็ไม่เห็นด้วยกับเราแถมด่าเรา เราก็รู้สึกกดดันว่า เทคนิคเวลาฝึกงานยังได้ตังแต่เขาไม่ให้เราเรียนแต่มหาลัยน้อยมากที่ฝึกงานจะได้ตัง เราควรทำไงดีคะเรารู้สึกไม่ค่อยดีเลย ด่าเราได้นะคะแต่อย่าแรง