อันนี้ไม่รู้เกี่ยวกับสิ่งที่กำลังเป็นอยู่กับตัวเองเลยค่ะ

อันนี้ขออนุญาตถามนะคะเราเองก็ไม่ค่อยรู้สิ่งที่กำลังเป็นในตอนนี้แต่รู้สึกหนักขึ้นทุกวันๆไม่รู้ว่ามีใครเป็นแบบเรารึป่าวในตอนเด็กๆเราเองก็ถูกแกล้งบ่อยๆพอขึ้นช่วงประถมปีที่3-6พ่อกับแม่ได้อย่ากันในตอนนั้นเราเองไม่ได้คิดอะไรมากเลยต่อจากนั้นหลังการที่ครอยครัวเหมือนเกิดรอยร้าวคนในครอบครัวเริ่มทะเลาะกันเองเวลากลับมาจากโรงเรียนก็ไม่มีความสุขเลยเพราะถูกแกล้งทั้งในโรงเรียนและคนรอบข้างในตอนนั้นอ่อนแอมากค่ะจะขัดอะไรใครก็ไม่ได้เพราะจะถูกว่าด่าหรือตีเราก็มักนั่งร้องไห้กับสุนัขที่เลี้ยงไว้แต่พอสุดท้ายสุนัขที่เลี้ยงไว้ถูกวางยาเบื่อเราเหมือนโลกที่ให้ความรักแก่เราพังจนยับเลยค่ะแต่เราเองสุดท้ายก็ไม่คิดมากจนมาถึงช่วงม.ต้นเรามีเพื่อนนะคะเป็นนักเรียนปกติแต่เพื่อนในกลุ่มก็จะทะเลาะทำกลุ่มเกือบแตกบ่อยๆคนในห้องเองก็ไม่ได้ใจดีถูกบูลลี่บ่อยถูกแกล้งประจำจนเข้าห้องปกครองก็มีตอนและช่วงนั้นความรู้สึกที่เคยมีเพื่อนที่ดีค่อยอยู่ข้างๆก็เหมือนจะไม่มีเพราะว่าทั้งเพื่อนและตัวเราต่างฝ่ายต่างตีหน้าเข้าหากันอันนี้อาจปกติสำหรับคนทั่วไปรึป่าวไม่แน่ใจค่ะแต่ความใส่ใจสนใจที่มีให้กันก็ถ่อยลงหลายๆครั้งที่เราถูกทิ้งให้โดดเดี่ยวเราเองก็ไม่ได้อยากให้เพื่อนคิดมากเราก็เลยปล่อยไปและทุกคนในกลุ่มก็ยังปล่อยเราไว้ที่เดิมทางบ้านเองป้าเคยบอกกับเราไว้ว่าเกลียดพ่อเเละเกลียดเราด้วยเวลาที่กลับมาบ้านบ้างครั้งเราร้องไห้กลับมาคนในบ้านก็จะบอกว่าเราสำออยพี่สาวที่เป็นญาติเราเองก็จะบูลลี่เราบ่อยหรือไม่ก็พวกน้องๆที่เป็นญาติก็ชอบมาล้อเลียนเรามีครั้งนึงที่ไปงานศพปู่ได้บอกเราว่าตักน้ำให้หน่อยเราเองก็ชี้ไปด้านหลังแล้วบอกปู่ว่าน้ำอยู่ติดด้านหลังปู่เลยและปู่ก็สาดน้ำแข็งใส่แล้วไล่เรากลับบ้านไปในตอนเด็กเราไม่กล้าผู้ถึงแม่ให้ใครฟังพอพูดถึงทุดคนในบ้านจะตะคอกใส่และไล่เราในหลายๆครั้งตอนไปโรงเรียนในตอนเช้าอาจจะโดนไล่ให้ไปตายอยู่บ่อยครั้งแต่ไม่เคยคิดถึงการ..ตัวตุยเลยเะราะคิดว่าถ้าตุยไปแบบนั้นคงไม่มีความสุขหลอกเพราะเจ็บมากๆแน่หลังจากนั้นเรสก็มีแม่เลี้ยงเข้ามาในตอนแรกเราก็สนิทกับเขาจนมาวันที่มีคนเปิดน้ำทิ้งไว้อฝล้วเราพูดว่าน้ำจะท่วมแล้วเพราะน้ำมันเลยมีตรงปูนแล้วหลังจากเกิดการณ์นั้นแม่เลี้ยงก็เริ่มที่จะบอกว่าเราไม่มีประโยชร์หรือว่าด่าอะไรเราเราเองในตอนนี้เหมือนรู้สึกกำลังจะเป็นบ้าอยู่ก็นั่งคุยกับตัวเองแต่แค่คนละชื่อแต่มันมีความสุขมากและกฌไม่ค่อยได้คุยกับคนในครอบครัวแต่ทุกอย่างก็เหมือนเดิมและยังคงคิดอยู่ว่าถ้าอีกตัวตนเราที่สร้างขึ้นมาแต่เขาดูมีความสุขกว่าตัวจริงเราเราเองก็อิจฉามากจริงๆทั้งที่เราเป็นสร้างเขาขึ้นมาแท้ๆแต่ทั้งเกลียดและอิจฉามากเลยค่ะแต่ถ้าเราเองไม่ได้เขาขึ้นมาเราอาจจะเป็นบ้าไปแล้วก็ได้555536655555
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่