เมื่อจิตตั้งมั่นอยู่ภายในแล้ว ให้ทำจิตให้มีกำลังมากขึ้น รู้สึกถึงเสียงที่ได้ยิน ความคิดที่อยู่ห่างจากจิตตั้งมั่นนี้ อันเป็นนิมิตภายนอก(จิตที่แผ่ขยายออก)การรู้อย่างนี้จะทำให้จิตตั้งมั่นมีกำลังขึ้นอีก แรงยึดระหว่างจิตกับขันธ์ จะถูกแบ่งออกเป็น3ส่วน ภายนอก ภายในและมโน แรงยึดระหว่างจิตกับขันธ์ที่น้อยลงนี้ จะทำให้การถอนจิตออกจากขันธ์จะง่ายขึ้น