ตอนนี้รู้สึกเศร้า เหมือนความรักที่ตัวเองมีให้แก่อีกฝ่าย มันกลายเป็นหนามทิ่มแทงใจ เมื่อวันหนึ่งอยากถอยหลังออกมา กลับเดินออกมาไม่ได้  และผมกลับกลัวที่จะดึงหนามออก เพียงเพราะไม่อยากเจ็บจนทรุดลงไปจมกองกับความเจ็บปวด ตอนนี้กลายเป็นว่ายิ่งผมอยากหันกลับมารักตัวเองมากกว่านี้ ผมกลับทำไม่ได้ แต่พอรักกับอีกฝ่ายต่อไป ก็เป็นว่า ผมต้องเจ็บไปรักไป 
ทำไมมันยากขนาดนี้