ปู่เราอายุ 84 แล้ว ปู่มีอารมณ์รุนแรงมากๆ ด่ากราดไปทั่ว ด่าลูกด่าหลานตัวเองไม่เว้นแต่ละวัน จนลูกหลานไม่ค่อยอยากจะเข้าหาแก บางทีก็ชอบงัดเรื่องในอดีตที่มันจบไปนานโข ขึ้นเอามาทะเลาะกับคนในบ้าน แกจะนอนอยู่กับย่า ย่าจะเป็นคนแบกอารมณ์ปู่เต็มๆ เวลาปู่ด่าใครก็เอามาลงที่ย่าคนเดียว บังคับให้ย่านวดให้เกือบยันเช้า ไม่พอใจหรือนวดไม่ถูกจุด ย่าก็จะโดนถีบทันที ย่าเราก็ 77 แล้ว ในบ้านจะมีแค่เราปู่ย่าและพ่อ เราไม่ได้อยู่บ้านตลอด เราต้องออกไปทำงาน กลับอาทิตย์ละ 2 วัน ส่วนลูกหลานปู่คนอื่นจะอยู่บ้านอีกถัดไป แต่ไม่ค่อยเข้ามาหาเท่าไหร่หรอกค่ะ เข้าไปหาทีก็โดนแกด่า ทุกคนไม่ได้ทำไรผิดหรอกค่ะ แต่แกก็พยายามทำให้ทุกคนผิดในสายตาเสมอ บางทีปู่ก็ชวนย่าทะเลาะ แค่เรื่องย่ากินข้าวไม่หมดชาม ก็เอาชามเกลี้ยงทิ้งแล้วตะคอกด่าย่าแรงๆ บางทีปู่ก็เริ่มมีอาการหลงลืมบางคนไป เช่นหลานตัวเอง ถามว่าคือใคร? เราลำบากใจมากเลยที่เห็นปู่เป็นแบบนี้ ปู่ใช้แต่อารมณแบบไม่มีเหตุผลเลย ใครพูดขัดก็ไม่ได้ โดนสวนหมด จนล่าสุดปู่ล้มป่วยเกือบตาย ต้องเรียกรถ รพ. เข้ามารับ รักษาแรกๆแกก็อารมณ์ปรกติ ช่วงทรุดหนักๆ แต่ตอนนี้แกเริ่มกลับมาแข็งแรงแล้ว เมื่อวานเรากับป้าไปเยี่ยม เข้าไปหา แกยกเท้าขึ้นจะถีบใส่ป้ากับเราต่อหน้าคนอื่น และไล่เรากับป้าไสหัวไปไกลๆ ร้องแต่จะกลับบ้านๆ แต่หมอเขายังไม่ให้กลับ มันน้อยใจนะคะ ลูกหลานมานอนเฝ้าตลอด 10 วันที่ปู่รักษาอยู่ที่นี่ มาเฝ้าทุกๆวัน เราเลิกงานมาก็มาหาปู่ทันที เราก็อุส่าดีใจที่หมอโทรมาบอกว่าปู่ออกจากห้อง ICU และได้เครื่องช่วยหายใจออกแล้ว พอมาถึงก็โดนแบบนี้ เห้อออ ถ้าให้กลับไปสภาพโมโหร้ายแบบนี้ ก็เป็นห่วงย่าอีก กลัวย่าจะโดนหนักกว่าใคร เคยอยากจะเอาย่าออกมาจากบ้าน แต่ย่าไม่ออกค่ะ เป็นคนหวงบ้าน  เบื้องต้นหมอจิตเวสเข้ามาดู บอกว่าแก้ปัญหาอารมณ์โมโหร้ายไม่ได้ เพราะเป็นที่นิสัยส่วนตัวล้วนๆ แต่ปู่เริ่มมามีพฤติกรรมแบบนี้ หลังอายุ 80 ปีขึ้นมานะคะ เราเครียด เราลำบากใจเรื่องนี้จริงๆค่ะ แค่ปู่เป็นคนอารมณ์เย็นกว่านี้คงดี