สวัสดีค่ะ คือเราคุยกับพ่อเพราะเราพึ่งย้ายมาอยู่กับเค้า ว่าขอเงินอาทิตย์ละ300-400ได้มั้ย เอาไว้ซื้อพวกขนมกับของจิปาถะนิดหน่อยเเบบ
ผ้าอนามัยของใช้ส่วนตัว เเล้วก็บอกพ่อไปงั้น เราก็บอกนะว่าให้ทำงานในบ้านตอบเเทนให้ก็ได้ เเล้วเค้าก็บอกว่าเออพ่อเนี่ยทำงานทุกวันไม่เห็นคุณค่าของงานพ่อเลย ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้ เราก็ผ้าพ่อไปซักให้ ล้างจานให้ ห้องน้ำสกปรกเราก็ล้าง เราพยายามช่วยพ่อให้เค้าไม่เหนื่อยเวลากลับจากทำงาน เเล้วคือพ่อบอกว่าเออเราเนี่ยเล่นเเต่เกมทั้งวันตอนเค้าออกไปทำงาน อยากได้ตังค์ฟรีๆหรอ เราปล่อยโฮตรงนั้นเลยอ่ะ เราไม่เข้าใจว่าเราทำไรผิด ทำไมต้องว่ากันด้วยมันก็ปกติไม่ใช่หรอ เรารู้สึกเหมือนว่าเค้ามองเราเเย่มาก เหมือนพ่อไม่เห็นคุณค่า พ่อเรามีความคิดที่ว่าทุกอย่างมันต้องทำงานเพื่อได้มา ตรงนั้นเราเข้าใจนะ เเต่เเบบพวกของจำเป็นนี่ก็รู้สึกว่าพ่อควรออกให้ เเล้วพวกของอย่างอื่นที่อยากที่เราอยากได้ก็ค่อยให้เค้าทำงานให้เค้าหาตังเอาซึ่งตรงนี้เราโอเค เเต่เราไม่เข้าใจว่าที่เราขอมันมากไปมั้ย? ขอความคิดเห็นหน่อยนะคะ
เราผิดมั้ยคะที่ขอเงินพ่อ300-400บาทต่ออาทิตย์?
ผ้าอนามัยของใช้ส่วนตัว เเล้วก็บอกพ่อไปงั้น เราก็บอกนะว่าให้ทำงานในบ้านตอบเเทนให้ก็ได้ เเล้วเค้าก็บอกว่าเออพ่อเนี่ยทำงานทุกวันไม่เห็นคุณค่าของงานพ่อเลย ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้ เราก็ผ้าพ่อไปซักให้ ล้างจานให้ ห้องน้ำสกปรกเราก็ล้าง เราพยายามช่วยพ่อให้เค้าไม่เหนื่อยเวลากลับจากทำงาน เเล้วคือพ่อบอกว่าเออเราเนี่ยเล่นเเต่เกมทั้งวันตอนเค้าออกไปทำงาน อยากได้ตังค์ฟรีๆหรอ เราปล่อยโฮตรงนั้นเลยอ่ะ เราไม่เข้าใจว่าเราทำไรผิด ทำไมต้องว่ากันด้วยมันก็ปกติไม่ใช่หรอ เรารู้สึกเหมือนว่าเค้ามองเราเเย่มาก เหมือนพ่อไม่เห็นคุณค่า พ่อเรามีความคิดที่ว่าทุกอย่างมันต้องทำงานเพื่อได้มา ตรงนั้นเราเข้าใจนะ เเต่เเบบพวกของจำเป็นนี่ก็รู้สึกว่าพ่อควรออกให้ เเล้วพวกของอย่างอื่นที่อยากที่เราอยากได้ก็ค่อยให้เค้าทำงานให้เค้าหาตังเอาซึ่งตรงนี้เราโอเค เเต่เราไม่เข้าใจว่าที่เราขอมันมากไปมั้ย? ขอความคิดเห็นหน่อยนะคะ