สวัสดีค่ะ เราขอใช้พื้นที่นี้ในการระบายเพราะเป็นเรื่องที่ถ้าเอาไปเล่าให้ใครใครเค้าฟังก็น่าอายค่ะเรื่องมันเกิดจากเราคบกับแฟนคนนี้ได้หนึ่งปีกว่าซึ่งเราทั้งคู่อายุเท่ากันก็คือ 20 ต้นต้นยอมรับเลยค่ะว่าที่รักเค้าเพราะว่าเลือกที่หน้าตามากกว่าไม่ได้ศึกษานิสัยใจคอให้ดีก่อนหน้านี้เราคบกันเหมือนฐานะทางบ้านแล้วก็สภาพแวดล้อมของเขาไม่ค่อยดีในที่นี้หมายถึงการใช้ชีวิตครอบครัวและการเงินเนื่องจากเค้าไม่มีงานทำ  สภาพแวดล้อมของเค้าจะไม่ค่อยดีในที่นี้หมายถึงใช้ชีวิตครอบครัวและการเงินเนื่องจากเค้าไม่มีงาน ทำ ทำแรกแรกเราก็คิดว่าเค้าคงไม่ปล่อย ให้ตัวเองอดแต่ด้วยความเป็นเราอะค่ะสงสารไม่ได้เลยหยิบยื่นช่วยเหลือเขาแล้วก็ยังแอบคิดนะคะว่ามันคงไม่ตลอดแต่ที่ไหนได้เค้าไม่ยอมทำงาน ให้ตัวเองอดแต่ด้วยความเป็นเราอะค่ะสงสารไม่ได้เลยหยิบยื่นช่วยเหลือเขาแล้วก็ยังแอบคิดนะคะว่ามันคงไม่ตลอดแต่ที่ไหนได้เค้าไม่ยอมทำงานเค้าให้เหตุผลว่าอยากอยู่กับเราส่วนเราก็ยังอยู่ในวัยเรียนซึ่งยังขอเงินพ่อกับแม่อยู่ แต่พอมาสักพักฮัลโหลใช้ให้เค้าทำงาน  แต่พอมาสักพักใช้ให้เค้าทำงาน พยายามหางานต่างๆให้เขาทำ พยายามหางานต่างๆให้เขาทำทั้งหาในเฟสพาเค้าไปสมัครงานจนได้งานค่ะแต่เป็นแค่ชั่วคราว ซึ่งแน่นอนค่ะรายได้มันมาจากเขาแค่ฝั่งเดียวเนื่องจากเรากำลัง ซึ่งแน่นอนค่ะรายได้มันมาจากเขาแค่ฝั่งเดียวเนื่องจากเรากำลังเรียนอยู่และมีแค่เงินที่พ่อกับแม่ให้เป็นรายอาทิตย์ซึ่งเรามองว่าการเรื่องเงินมันเป็นเรื่องใหญ่ แต่ได้สักพักเค้าบอกว่าเค้าจะฝากเงินไว้ที่เราซึ่งเราเป็นคนที่เป๊ะเรื่องเงินมากจึงเค้าจะฝากเราไว้เอ่ยปากบอกให้เราใช้เงินของเขาแต่เราก็ไม่เคยไปมั่วหรือไปหยิบจ่ายโดยไม่ได้รับอนุญาตเลยเพราะเราคิดว่ามันเป็น เงินส่วนตัวแต่หลังหลังมาเค้ามักจะบอกกับเราว่าเราเป็นคนเอาเงินของเขาไปจ่ายสุรุ่ยสุร่ายทั้งทั้งที่จริงๆแล้วเค้าต่างหากที่ นำ นำเงินนั้นไปใช้จ่ายส่วนตัวตัวเอง หลังจากเรื่องนั้นเราก็เปิดใจคุยกันทำให้ หลังจากเรื่องนั้นเราก็เปิดใจคุยกันทำให้เขาเขาไม่กล้าที่จะพูดคำแบบนั้นลงมาอีกเลย แต่ละวันนึงเราทะเลาะกันเป็นเรื่องที่เล็กน้อยมากจากมุมมองส่วนตัวแต่ด้วยอารมณ์ของทั้งคู่ทำให้ แต่ละวันนึงเราทะเลาะกันเป็นเรื่องที่เล็กน้อยมากจะมองส่วนตัวแต่ด้วยอารมณ์ของทั้งคู่ทำให้เขาเขาตบหน้าเราอย่างรุนแรง ซึ่งเหตุการณ์วันนั้นเค้าได้มาขอโทษเราเลยบอกว่าที่ทำ ซึ่งเหตุการณ์วันนั้นเค้าได้มาขอโทษเราเลยบอกว่าที่ทำไปเค้าโมโหและไม่ได้ตั้งใจให้มันเป็นอย่างนั้นแต่เราก็ให้โอกาสเขาจนมันมีมาเรื่อยๆ จนกลายเป็นการแก้ปัญหาทุกเรื่องที่ทะเลาะกันนอกจากนี้จุดเริ่มต้นของความรุนแรงเกิดจากคำพูด จนกลายเป็นการแก้ปัญหาทุกเรื่องที่ทะเลาะกันนอกจากนี้จุดเริ่มต้นของความรุนแรงเกิดจากคำพูดของเขาที่พูดออกมาโดยไม่คิดซึ่งเป็นคำหยาบและเป็นคำที่กระทบจิตใจเรามากโดยส่วนตัวเราไม่ได้เป็นคนพูดเพราะหรืออะไรแต่เราคิดว่าทั้งคู่สามารถพูดดีดีกันได้ แต่เค้ามักจะใช้ถ้อยคำ แต่เค้ามักจะใช้ถ้อยคำแรงแรงใส่เราประกอบกับเราเป็นคนขี้แงขี้น้อยใจและชอบร้องไห้เวลาทะเลาะกันเค้าจึงมักบวกกับเราเสมอว่าว่าเราเสแสร้งเราไม่ได้เสียใจจริงเราแค่ร้องเพื่อเรียกร้องความสนใจเฉยเฉยซึ่งเราเสียใจมากเพราะเราคิดว่าเขาคือคนที่เราไว้ใจและเป็นเซฟโซนของเราแต่เค้ากลับมาว่าเราแบบนี้ บางครั้งเขาพูดกับเราเหมือนเค้าไม่ได้เคยรักเราเลยเวลาเค้าเจอปัญหาต้องการความช่วยเหลือก็เป็นเราทุกครั้งที่ยื่นมือไปช่วยเค้าแต่กลับกลายเป็นว่าทุกครั้งที่ทะเลาะกันเค้าไม่เคยคิดตรงนั้นมาพูดเลยเขาพูดแต่ข้อเสียบางครั้งเรากลับมาตั้งคำถามกับตัวเองมาตั้งคำถาม บางครั้งเขาพูดกับเราเหมือนเค้าไม่ได้เคยรักเราเลยเวลาเค้าเจอปัญหาต้องการความช่วยเหลือก็เป็นเราทุกครั้งที่ยื่นมือไปช่วยเค้าแต่กลับกลายเป็นว่าทุกครั้งที่ทะเลาะกันเค้าไม่เคยคิดตรงนั้นมาพูดเลยเขาพูดแต่ข้อเสียบางครั้งเรากลับมาตั้งคำถามกับตัวเองมาตั้งคำถาม ว่าเราเป็นแบบนั้นจริงๆหรอเราเป็นตั้งแต่เมื่อไหร่บางครั้งเราคิดอยากจะเลิกแต่มาคิดคิดดูเราพยายามนึกถึงแต่ข้อดีนึกถึงเฉพาะช่วงเวลาที่มีความสุขด้วยกันเราคิดแค่ว่าเรามีความสุขกันมันเป็นเวลาที่ดีกว่าตอนเราทะเลาะกันถ้าคิดจะเลิกกันมันเสียดายเวลาเสียดายที่รอ  เสียดายที่ให้โอกาสเสียที่ทุ่มเททุกสิ่งทุกอย่างไปเราคิดว่าเราทุ่มเทเยอะมากกับผู้ชายคนนี้เช่นครั้งก่อนเงินเค้าไม่พอเค้าต้องการเงินที่จะไปทำอะไร  เสียดายที่ให้โอกาสเสียที่ทุ่มเททุกสิ่งทุกอย่างไปเราคิดว่าเราทุ่มเทเยอะมากกับผู้ชายคนนี้เช่นครั้งก่อนเงินเค้าไม่พอเค้าต้องการเงินที่จะไปทำอะไรซักอย่างนึงซักอย่างซึ่งเป็นเงินก้อนเค้าไม่มีครอบครัวเค้าไม่มีด้วยความขี้สงสารเรา  เราเลยนำแ เราเลยนำแหวนทองของเราไปจำนำให้จำให้เค้าเค้าให้สัญญากับเราว่าเค้าจะนำมาคืนเป็นเวลาเกือบปีแล้วก็ยังไม่ได้แหวนแต่เราให้โอกาสเขามาทุกครั้งพอเราพูดถึงเรื่องนี้ก็กลับบอกว่าเค้าไม่ได้เป็นคนขอให้เราไปใช้เขาไม่ได้เป็นคนขอให้เราช่วยเราจะหาที่เป็นคนช่วยเค้าเอง เราคิดว่าที่เค้าพูดก็ถูกเลยไม่อะไรอีกเรื่องหนึ่งเราอยู่ในช่วงฝึกงานและกำลังเราคิดว่าที่เค้าพูดก็ถูกเราเลยไม่อะไรอีกเรื่องหนึ่งเราอยู่ในช่วงฝึกงานและกำลังหางานทำซึ่งเราอยากเป็นครูและแน่นอนทุกสถานที่จะต้องมีทั้งผู้หญิงและผู้ชายปะปนกันไปแต่แฟนของเราก็จะไม่โอเคถ้าสถานที่นั้นมีผู้ชายเพราะคิดว่าการที่เราไปทำงานจะต้องมีเรื่องผู้ชายเข้ามาเกี่ยวซึ่งเราไม่โอเคมากๆทำให้เรา  ซึ่งเราไม่โอเคมากๆทำให้เราลังเลที่จะเลิก เพื่อนเพื่อนเคยเจอเหตุการณ์แบบนี้ไหมแล้วแก้ปัญหายังไงมีคำพูดเพื่อนเพื่อนเคยเจอเหตุการณ์แบบนี้ไหมแล้วแก้ปัญหายังไงมีคำพูดไหนที่ทำให้เขาใจเย็นลงและปรับตัวกับเราบ้างโดยที่ไม่ต้องเลิกกันเพราะการเริ่มต้นใหม่กับใครหลายหลายครั้งส่วนตัวแล้วมันเหนื่อยมากขอบคุณค่ะ