เวลาทะเลาะเรามักจะทะเลาะกันเรื่องเล็กๆน้อยๆ​ ซึ่งเราสองคนจะเป็คนที่เเสดงสีหน้าออกชัดเจนว่ารู้สึกยังไงปัญหาเกินจากการน้อยใจบางทีผมเองก็เเกล้งเเบบคุยๆอยู่ก็บิดรถเเหล้งให้นางตกใจ​ หรือบางทีนางจะถ่ายรูปเเต่ผมก็ทำบ้าๆบอๆใส่ให้นางหัวเราะเเล้วนางก็โกรธว่าจะถ่ายรูปดีๆ​ เเล้วก็เดินหนีไม่คุยด้วย​ กับที่ผมนอยย์นางคือนางชอบเล่นเกมส์จนลืมผม​ (คือเกมส์ต่อบล๊อคเรียงกันเเบบออฟไลน์นะครับ)​ เเล้วพอผมจะถามนางก็จะบอกรอเเปปเล่นเกมส์ก่อน​ หรือบอกอย่ากวนได้ไหม​ เเล้วก็จะหงุดหงิดใส่​ เเต่พอนางเล่นเสร็จนางก็คุยดีด้วย​ เเล้วผมก็เเสดงสีหน้าไม่ค่อยดีนางเลยถามเป็นอะไร​ ผมเลยบอก​ เล่นเกมส์อยู่ไม่ใช่เราะ​ เเล้วนางก็จะเงียบ​ ผมก็เดินหนีไปฟ้องน้ำ​ นางก็จะร้องไห้​ เเต่ผมก็รู้สึกผิดนะ​ ที่ประชดไปแบบนั้น​ ล่าสุดวันนี้ผมไปส่งนางที่ท่ารถเมล์รถยังไม่ออก​ ก็เลยถ่ายรูปเล่นนางบอกขอดีๆ​ เเต่ผมนี่สิ่ดันไปทำให้นางขำพอนางหายนางก็โกรธ​ บอกว่า​ เบื่อ​ เเล้วเดินหนีขึ้นรถเมล์ไป​ ผมทักหานางเเล้วบอกว่าขอโทษที่เล่น​ เราผิดเอง​ นางก็บอกเบื่อ​ บลาๆๆๆ​ ผมเลยบอกเนี้ยะก็เป็นเเบบเนี้ยะ​ มีปัญหาก็ไม่หันหน้าคุยกัน​ เเล้วนางก็ว่า​ เลิกไหมถ้าไม่มีความสุขกูเรื่องมากเอง​ ผมเลยรู้สึกอดกลั้นเลยบอกว่า
ไม่เลิกเว้ยเข้าใจกันดิ​ คนล่ะครึ่งทาง​ ไม่เคยห้ามเรื่องเอาเเต่ใจ​ เเต่อยากให้มีอะไรก็หันหน้าคุยกันคนล่ะครึ่งทาง​ ไม่อยากเลิกดันเำราะทะเลาะกัน​ เำราะพอคืนดีกันไอเรื่องทะเลาะก็คือเรื่องเก่าที่ไม่ทำอีกสร้างความสุขใหม่ก็ได้ไหม.... เเล้วผมก็บอกว่ากูรักนะถึงได้พยาบามให้เข้าใจ
กัน​ กูรักนะ​ เท่านี้เเหละครับ
ปล.1ปกติไม่เคยพูดกูหยาบคายกับเเฟน
ปล.2นางมักโทษตัวเองเเสมอว่าทำตัวเเย่ขี้น้อยใจ
ปล.3​ทำยังไงมีคำพูดเเบบไหนใฟ้นางเปลี่ยนวิธีคิดเเบบนี้ดีครับ