มีใครเป็นเหมือนกันมั้ย ไม่กล้าหลับให้คนอื่นเห็น เวลานอนกับคนอื่นต้องหันหน้าไปอีกฝั่งตลอด หรือหลับคนสุดท้ายตลอด เวลาเดินทางบนรถนานๆคนอื่นเค้าหลับกันหมดจะมีเราที่ไม่หลับ ง่วงแค่ไหนก็ไม่หลับ เพราะไม่อยากให้คนอื่นเห็น ขนาดพ่อแม่เราเรายังไม่กล้าหลับให้เห็นเลย เราเคยมานั่งวิเคราะห์ คือเราน่าจะไม่ไว้ใจคนอื่น จริงๆเราเป็นมาตั้งแต่เด็กแล้ว แต่เราว่าเราไว้ใจพ่อแม่นะ แต่ก็นั่นแหละเราไม่กล้าหลับให้เค้าเห็น แต่เราแปลกอย่างนึงคือ ชอบเห็นคนอื่นหลับ รู้สึกว่าอิจฉาเค้าดี อิจฉาที่เค้ากล้าหลับตอนอยู่กับคนอื่น อิจฉาที่เค้าไม่คิดมาก ง่วงก็หลับ ง่วงบนรถก็แอบงีบได้ แต่เราทำไม่ได้ บางที่ง่วงมากๆๆๆแต่ก็ฝืนอยู่เพราะแค่ไม่กล้าหลับให้คนอื่นเห็น รู้สึกว่ามันเป็นปัญหาอยู่นะ บางทีตอนนอนกับคนเยอะๆเราจะเครียดแล้วนอนไม่หลับ แต่เราเป็นคนหลับยากอยู่แล้ว บางทีไม่ได้นอนมา30-40กว่าชั่วโมงไปรร ถ้าอยู่กับคนอื่น เราจะไม่หลับเด็ดขาด ง่วงแทบตายก้ต้องรอให้กลับบ้านไปนอน แล้วมันทรมานมากกก เพราะมันง่วงมาก ถ้าเป็นคนอื่นคงหลับระหว่างทางกลับบ้านแล้ว แต่เราทนแบบทุกทรมานมาก มีครั้งนึงเพื่อนชวนไปนอนบ้านคือเราไม่ได้นอนเลยทั้งคืน พอกลับบ้านไปคือสลบไปเลยจ้า ไปบ้านเพื่อนอะเนอะ มันเล่นกันอะไรกันเหนื่อยมาก เหนื่อยกันทุกคนแต่เราที่ไม่กล้านอนคือถึกทนมาก อยู่ได้ยังไงก็ไม่รุ้ บางทีเราก็อิจฉาเพื่อนที่มันนอนไม่โดยที่ไม่คิดไรมาก อย่างเช่นตอนที่เดินเล่นกันมาเหนี่อยๆแล้วพอนั่งพัก มันหลับคาโซฟาไปเลย มันหลับทั้งที่มีเพื่อนอยู่ด้วย4-5คนอะ ถ้าเป็นคนอื่นก็คงทำได้เหมือนกันแหละ เราเข้าใจนะเวลาเหนื่อยมากๆถ้าเราอยู่คนเดียวเราก็หลับคาโซฟาเหมือนกัน แต่ไม่รู้ทำไมตอนมีคนอื่นอยู่ด้วย ไม่ว่าจะพ่อแม่พี่น้องหรือเพื่อน ถ้ามีอีกคนอยู่ด้วยเราก็ไม่กล้าหลับละ แล้วมันไม่ดีต่อสุขภาพเลย มีใครมีวิธีแก้ไหม เราอยากนอนให้คนอื่นเห็นได้เหมือนคนอื่นเค้า อยากนอนโดยไม่คิดอะไรมากสักที