ผมอยากระบายความในใจมาก ผมมีพ่อแม่ที่ติดยาเสพติดและขายด้วย ตั้งแต่ผมยังเด็กๆพ่อแม่ไม่เคยเลี้ยงดูอะไรเลย พ่อแม่ของผมติดคุกตั้งแต่ผมยังไม่เข้าอนุบาล ปล่อยให้ยายผมเลี้ยง มีประมาณช่วงป.1 พ่อของผมออกจากคุกได้แค่ 5 เดือนก็เข้าอีก แต่ครั้งนี้ติด10กว่าปีเลย ส่วนแม่ของผมก็เข้าๆออกๆคุกเหมือนบ้านตัวเอง มีช่วงหนึ่งญาติเคยบอกว่าตอนท้องแม่ของผมกินเหล้าเบียร์สูบบุหรี่โชคดีที่ผมไม่ได้พิการ แล้วผมต้องอยู่กับยายตั้งแต่เด็กๆช่วงเสาร์อาทิตย์ก็ต้องไม่ช่วยยายเลี้ยงวัว พอช่วงฤดูปลูกข้าวก็ต้องไปช่วยดำทำงานหนักๆตั้งแต่ยังเด็กครอบครัวผมไม่ได้รวยมาก เข้าขั้นจนเลยก็ได้ยายอายุย่างเข้า50ก็ต้องไปรับจ้างต่างๆเพื่อมาเลี้ยงผม เคยที่ช่วงหนึ่งที่เพื่อนในรร.ประถมถามพ่อแม่ของผมไปไหนอันนี้ผมจุกมากที่เพื่อนถามแบบนี้จนไม่กล้าบอกเพื่อน ว่าพ่อแม่ติดคุก ก็ได้แค่ตอบไปว่าพ่อแม่ไปทำงานต่างจังหวัดผมอายที่จะบอกไปตรงๆแต่ก็มีพื่อนบางคนที่รู้ แล้วแอบไปรวมกลุ่มนินทาผมและไม่เล่นกับผมแล้วเขาก็เอาไปล้อว่าลูกขี้คุก ตอนเด็กๆผมเป็นที่ไม่กล้าสู้คนเป็นคนที่ตั้งใจเรียนมากๆมักจะโดนเพื่อนแกล้งบ่อยๆบางครั้งก็ตบหัวซ่อนรองเท้าซ่อนสมุดงานผมต้องทำงานใหม่ทั้งหมดวันหนึ่งครูในโรงเรียนที่เป็นญาติของผมเอาผมไปนินทาให้เพื่อนมนห้องฟังว่าผมเป็นลูกคุณหนูไม่ทำอะไรช่วยยายเลยทั้งที่ผมก็ช่วยงานทุกอย่างที่ช่วยได้จะเอาอะไรกับเด็กประถม เคยมีวันหนึ่งที่ทักครูว่าครูลืมตรวจการบ้านแล้วก็โดนเพื่อนทั้งห้องรุมด่าล้อชื่อพ่อชื่อแม่เพื่อนชอบเอาผมไปพูดเรื่องเสียๆหายๆผมเคยคิดอยากฆตต.ให้ชีวิตมันจบๆไปเป็นช่วงที่ดิ่งกับชีวิตมากๆชีวิตเด็กคนหนึ่งตัองเจอกับเรื่องแย่ขนาดนี้เลยหรอ ผมไม่เคยบอกเรื่องนี้กับคนในครอบครัวเลย และ ยังมีอีกหลายๆเรื่องที่เยอะมากๆ