สวัสดีค่ะอาจจะฟังตลกนะคะแต่วันนี้จะมาเล่าและสอบถามวิธีการจัดการความเครียดในเรื่องนี้ค่ะ คือว่าเราตื่นมาตอนเช้าปกติของทุกวันจะต้องออกไปเอากับข้าวกับแม่ทุกวันที่ขายของหน้าปากซอย วันนั้นใส่กางเกงขาสั้นแบบแนบเนื้อพอจะออกจากบ้านเลยใส่กางเกงทับอีกตัวแล้วก็ขี่รถออกไปพอไปถึงก็ไปยืนคิดอยุ่นานเลยว่าจะกินอะไรพอคิดออกก็สั่งส้มตำยืนรอ ความชิปหายมาเยือนตอนแม่พูดขึ้นมาว่ากางเกงขาดตรงก้นเราเลยจับดูมันขาดใหญ่มากแบบขาดตรงรอยต่ออ่ะค่ะตกใจมากรีบเดินมานั่งตรงรถมอเตอร์ไซค์ ได้ส้มตำรีบขี่รถกลับ แต่มาคิดดูขณะที่ยืนคิดอาการกับรอส้มตำมันต้องมีคนเห็นแน่ๆค่ะ แค่เขาไม่ได้พูด ตอนนี้เครียดมากเลยอายมากและไม่รุ้จะทำยังไงให้ลืมมัน เครียดมากค่ะ จะจัดการความคิดนี้ยังไงดีคะ