เราอยู่ต่างประเทศมานานมาก 20 กว่าปีได้เราได้แต่งงานอายุมาตั้งแต่อายุ 27 จนถึงปัจจุบันชีวิต เรามีลูก สองคนอายุ 12 และ 10 ขวบ ครอบครัว เราสามวันดีสี่วันไข้ทะเลาะกันตลอดในช่วง 20 กว่าปีนี้มีความทุกข์มาตลอด
สามีของเราอายุเท่ากันเราประกอบเปิดร้านอาหารที่ต่างประเทศมีอยู่สามที่ ไม่มีปัญหาเรื่องเงินสามีของเรามีเชื้อสายจีนชอบตะคอกใส่เราตลอดเรื่องเงินไม่เคยให้เรารู้เลยตลอดระยะเวลา 20 กว่าปีที่เปิดร้านด้วยกันเราไม่เคยเห็นจำนวนเงินซึ่งไม่ใช่ปัญหาเราก็ตั้งใจเลี้ยงลูกแต่เค้าก็จะมีเรื่องตรงนั้นไม่สะอาดตรงนี้ไม่สะอาดซึ่งเราเลี้ยงลูกสองคนก็เหนื่อยมากแล้วเราพยามทำบ้านให้มันเป็นปกติทุกวัน ซึ่งเขาเป็นคนที่สะอาดมากแต่ก็ไม่ค่อยช่วยเราทำแต่จะบ่นเราตลอด
พูดต่อหน้าคนอื่นว่าเราเป็นคนไม่สะอาดถึงจะเป็นเพื่อนสนิทก็ตามแต่พูดทุกครั้งชอบเอาเรื่องของเราไปบอกคนอื่นน่ะพูดให้ติดตลกแต่เราก็ไม่ได้สนใจอะไรมากมายแต่ฟังบ่อยบ่อยก็ไม่ไหวเป็นคนชอบดูถูกคนพูดจาเหยียดหยาม ซึ่งเราอดทนมานานมากแล้วแล้วช่วงหลังเราเพิ่งเปิดอีกร้านหนึ่งซึ่งเราอยากจะทำในแบบของเราเราทำงานโดยที่ไม่เคยเห็นหน้าลูกเลยทำทุกวันเพราะเราขาดคนเวลาที่เค้าจ่ายเงินทุกคนได้รับเงินหมดยกเว้นเรา ซึ่งเราทำงานทุกวันซื้อของ ทั้งผัด ทั้งเสิร์ฟทุกตำแหน่ง แต่เราไม่เคยได้เงินต้องตามที่เราทำงานเลยบางครั้งก็ได้นิดๆให้หน่อย เมื่อก่อนเคยทวงถามเขาก็เอาเรื่องนี้ไปคุยกันลูกว่าเราหน้าเงิน ส่วนของเราที่ต้องได้ทุกวันนี้เจ็บใจมากอยากจะเลิกทุกวันเค้าเป็นคนเก็บเงินทุก ทุกบาททุกสตางค์ไปไหนกันเราก็ชอบตะคอกทำให้เราอัพอายตลอด 20 ปีแล้วอึดอัดมากบางครั้งเราอยากจะส่งเงินให้ที่เมืองไทยเราก็ทำไม่ได้เหมือนคนอื่นน่ะ เรื่องที่เค้าเคยให้เงินเราสมัย 13 ปีที่แล้วเค้าก็ยังเอามาพูดแล้วยิ่งอยู่ยิ่งทุเรศไม่อยากเห็นหน้าเกลียดทุกวันนี้เราแยกห้องกันอยู่ตั้งแต่ 13 ปีที่แล้ว แล้วปัจจุบันเราไม่คุยกับมันมาเป็นเดือนแล้วนอกจากมีเรื่องลูกแค่ส่งข้อความแต่ไม่เคย คุยกัน เราอายุ 46 เราก็อยากมีอะไรเป็นของตัวเองบ้างทุกครั้งที่ไปข้างนอกด้วยกัน มันก็จะพูดกับเพื่อนว่าที่ทำทุกวันเนี่ยเพื่อลูกแต่มันไม่คิดหรอกว่าเราทำมาด้วยกันสร้างมาด้วยกันตั้งแต่วันแรกไม่มีอะไร บ้านหลังแรกเราขอให้พ่อแม่ที่เมืองไทยโอนเงินเป็นค่าดาวให้ทุกวันนี้ยังใช้เขาไม่หมดเลยผ่านมา 20 ปี แต่เวลาขอเงินใช้นี่เค้าเรื่องดาวบ้านเมื่อ 20 กว่าปีที่แล้วมันก็บ่ายเบี่ยง เหมือนทุกคนคิดว่าเค้าทำงานอยู่คนเดียวแต่เราสิทำงานมาตลอดมันก็ได้น่าไปเราอยากเลิกมาก เกียจสุดสุดไม่อยากอยู่บ้านเดียวกัน
กลัวลูกมีปัญหาถ้าเราต้องเลิกกัน
สามีของเราอายุเท่ากันเราประกอบเปิดร้านอาหารที่ต่างประเทศมีอยู่สามที่ ไม่มีปัญหาเรื่องเงินสามีของเรามีเชื้อสายจีนชอบตะคอกใส่เราตลอดเรื่องเงินไม่เคยให้เรารู้เลยตลอดระยะเวลา 20 กว่าปีที่เปิดร้านด้วยกันเราไม่เคยเห็นจำนวนเงินซึ่งไม่ใช่ปัญหาเราก็ตั้งใจเลี้ยงลูกแต่เค้าก็จะมีเรื่องตรงนั้นไม่สะอาดตรงนี้ไม่สะอาดซึ่งเราเลี้ยงลูกสองคนก็เหนื่อยมากแล้วเราพยามทำบ้านให้มันเป็นปกติทุกวัน ซึ่งเขาเป็นคนที่สะอาดมากแต่ก็ไม่ค่อยช่วยเราทำแต่จะบ่นเราตลอด
พูดต่อหน้าคนอื่นว่าเราเป็นคนไม่สะอาดถึงจะเป็นเพื่อนสนิทก็ตามแต่พูดทุกครั้งชอบเอาเรื่องของเราไปบอกคนอื่นน่ะพูดให้ติดตลกแต่เราก็ไม่ได้สนใจอะไรมากมายแต่ฟังบ่อยบ่อยก็ไม่ไหวเป็นคนชอบดูถูกคนพูดจาเหยียดหยาม ซึ่งเราอดทนมานานมากแล้วแล้วช่วงหลังเราเพิ่งเปิดอีกร้านหนึ่งซึ่งเราอยากจะทำในแบบของเราเราทำงานโดยที่ไม่เคยเห็นหน้าลูกเลยทำทุกวันเพราะเราขาดคนเวลาที่เค้าจ่ายเงินทุกคนได้รับเงินหมดยกเว้นเรา ซึ่งเราทำงานทุกวันซื้อของ ทั้งผัด ทั้งเสิร์ฟทุกตำแหน่ง แต่เราไม่เคยได้เงินต้องตามที่เราทำงานเลยบางครั้งก็ได้นิดๆให้หน่อย เมื่อก่อนเคยทวงถามเขาก็เอาเรื่องนี้ไปคุยกันลูกว่าเราหน้าเงิน ส่วนของเราที่ต้องได้ทุกวันนี้เจ็บใจมากอยากจะเลิกทุกวันเค้าเป็นคนเก็บเงินทุก ทุกบาททุกสตางค์ไปไหนกันเราก็ชอบตะคอกทำให้เราอัพอายตลอด 20 ปีแล้วอึดอัดมากบางครั้งเราอยากจะส่งเงินให้ที่เมืองไทยเราก็ทำไม่ได้เหมือนคนอื่นน่ะ เรื่องที่เค้าเคยให้เงินเราสมัย 13 ปีที่แล้วเค้าก็ยังเอามาพูดแล้วยิ่งอยู่ยิ่งทุเรศไม่อยากเห็นหน้าเกลียดทุกวันนี้เราแยกห้องกันอยู่ตั้งแต่ 13 ปีที่แล้ว แล้วปัจจุบันเราไม่คุยกับมันมาเป็นเดือนแล้วนอกจากมีเรื่องลูกแค่ส่งข้อความแต่ไม่เคย คุยกัน เราอายุ 46 เราก็อยากมีอะไรเป็นของตัวเองบ้างทุกครั้งที่ไปข้างนอกด้วยกัน มันก็จะพูดกับเพื่อนว่าที่ทำทุกวันเนี่ยเพื่อลูกแต่มันไม่คิดหรอกว่าเราทำมาด้วยกันสร้างมาด้วยกันตั้งแต่วันแรกไม่มีอะไร บ้านหลังแรกเราขอให้พ่อแม่ที่เมืองไทยโอนเงินเป็นค่าดาวให้ทุกวันนี้ยังใช้เขาไม่หมดเลยผ่านมา 20 ปี แต่เวลาขอเงินใช้นี่เค้าเรื่องดาวบ้านเมื่อ 20 กว่าปีที่แล้วมันก็บ่ายเบี่ยง เหมือนทุกคนคิดว่าเค้าทำงานอยู่คนเดียวแต่เราสิทำงานมาตลอดมันก็ได้น่าไปเราอยากเลิกมาก เกียจสุดสุดไม่อยากอยู่บ้านเดียวกัน