คบกับสามีมา 8 ปีแต่งงานมา 4 ปี มีลูก 2 คนค่ะ
แต่ว่ามีความต่างในเรื่องของอายุ เราเด็กกว่าสามี 11 ปี
คบกันตั้งแต่สมัยเราเรียน สามีเราทำงาน ตอนนั้นพี่เขาดูเก่งทุกอย่าง ดูเป็นผู้นำ มีหลักการ สอนเราได้ ก็เป็นเหมือนคู่รักทั่วไปค่ะ ผู้ชายจะเหมือนช้างเท้าหน้าคอยนำพาเราไป เมื่อก่อนทำอะไรเองไม่ค่อยเป็น ไม่มีรถของตัวเอง พี่เค้ามีก็คอยพาไปนู้นไปนี้ อยากทำอะไรพี่เค้าก็พาไปตลอด ตามใจทุกอย่าง พาเราไปต่างประเทศครั้งแรก สร้างงานสร้างธุรกิจขึ้นมาด้วยกัน ทุกอย่างมันเหมือนจะโอเค ...
จนเวลาผ่านไป แต่งงาน มีลูก ชีวิตสลับกัน เราขึ้นมาเป็นผู้นำ หารายได้เป็นหลัก เขาเป็นผู้ตาม(ใจ)เหมือนเดิม เราฝึกหัดทำอะไรเองที่ไม่เคยคิดว่าจะทำคนเดียวได้ เราชอบขับรถทุกวันนี้ก็ขับรถให้เขานั่ง เขานั่งไปด้วยก็นั่งเล่นแต่โทรศัพท์ บทสนทนาที่จะพูดคุยกันก็น้อยลง เราไปต่างประเทศเอง(วันที่เราไปตอนแรกคิดว่าเหงาแน่ๆเพราะปกติเค้าไปด้วยตลอดด แต่พอไปเองแล้วโครตติดใจเลยไม่ต้องมานั่งคอยวางแพลนคอยบอกอะไร เพราะปกติเราจะเป็นคนคอยเตรียมทุกอย่างให้เค้าวางแผน อยากไปเที่ยวไหนเราก็ไป) เราดูแลลูก ทำงานไปด้วย ทำงานบ้านเราทำไม่เก่งเลย แต่บ้านก็ไม่เคยรก(เพราะมีแม่บ้าน) คือจะสื่อว่าอะไรที่เป็นข้อด้อยของเราเราก็จะหาตรงนั้นมาทดแทน เราเป็นผู้หญิงทำงานที่ไม่มีเวลาสนใจเรื่องติงต๊องของเค้าเลย เอาเป็นว่าจะทำอะไรก็ได้ แต่ถ้ามีปัญหาเรื่องงานหรือเรื่องลูกก็ขอให้มาจัดการให้เราก่อน แล้วจะอยากไปทำอะไรก็ไปทำ จากคำพูดที่เคยพูดดีๆให้กัน ตอนนี้ก็ไม่มี เราเหมือนแม่เค้าเหมือนลูกมีอะไรต้องคอยให้บ่นตลอด เค้าเป็นผู้ชายที่คิดน้อย บางทีก็แทบจะไม่คิดเลยด้วยซ้ำ เรื่องมารยาทบางทีก็ต้องคอยเตือนคอยบอกเค้า ว่าแบบนี้ไม่สมควรทำไม่สมควรพูดนะ จนเรารู้สึกว่ามันเหนื่อย!! ก็แอบคิดว่าเรื่องแค่นี้ต้องคอยให้บอกอีกหรอ
หลังๆเราทะเลาะกันบ่อยขึ้นและเริ่มแรงขึ้น เมื่อก่อนเราจะมีความเกรงใจเค้า ไม่กล้าพูดแรงๆเดี๋ยวนี้เราก็กล้าแล้ว ด่า ตะคอก น้ำเสียงไม่ดี รู้สึกหงุดหงิดเวลาพูดอะไรแล้วเค้าไม่เข้าใจ แบบบางทีเราพูดกับลูก ลูกเรายังเข้าใจมากกว่า
ถ้าเมื่อก่อนทะเลาะก็ยังพอบอกตัวเองว่าโอเคเรารักเค้าอยู่นะอดทนเพื่อลูกเพื่อชีวิตคู่ของเรา แต่วันนี้แปลกมากที่ตอบตัวเองไม่ได้ว่ายังรักเค้ามั้ย
ทุกวันนี้เหนื่อยมากค่ะ ไม่ใช่เหนื่อยกับเค้านะ เพราะเค้าก็เป็นแบบนี้มานานแล้ว แต่เหนื่อยกับตัวเองมากกกก ที่เป็นอะไรก็ไม่รู้ จะทำชีวิตครอบครัวตัวเองพัง T_T
ถ้าเป็นเพื่อนๆจะทำยังไงคะ ช่วยเตือนสติหน่อยค่ะ
รับมือได้ทุกเรื่องยกเว้น "สามี"
แต่ว่ามีความต่างในเรื่องของอายุ เราเด็กกว่าสามี 11 ปี
คบกันตั้งแต่สมัยเราเรียน สามีเราทำงาน ตอนนั้นพี่เขาดูเก่งทุกอย่าง ดูเป็นผู้นำ มีหลักการ สอนเราได้ ก็เป็นเหมือนคู่รักทั่วไปค่ะ ผู้ชายจะเหมือนช้างเท้าหน้าคอยนำพาเราไป เมื่อก่อนทำอะไรเองไม่ค่อยเป็น ไม่มีรถของตัวเอง พี่เค้ามีก็คอยพาไปนู้นไปนี้ อยากทำอะไรพี่เค้าก็พาไปตลอด ตามใจทุกอย่าง พาเราไปต่างประเทศครั้งแรก สร้างงานสร้างธุรกิจขึ้นมาด้วยกัน ทุกอย่างมันเหมือนจะโอเค ...
จนเวลาผ่านไป แต่งงาน มีลูก ชีวิตสลับกัน เราขึ้นมาเป็นผู้นำ หารายได้เป็นหลัก เขาเป็นผู้ตาม(ใจ)เหมือนเดิม เราฝึกหัดทำอะไรเองที่ไม่เคยคิดว่าจะทำคนเดียวได้ เราชอบขับรถทุกวันนี้ก็ขับรถให้เขานั่ง เขานั่งไปด้วยก็นั่งเล่นแต่โทรศัพท์ บทสนทนาที่จะพูดคุยกันก็น้อยลง เราไปต่างประเทศเอง(วันที่เราไปตอนแรกคิดว่าเหงาแน่ๆเพราะปกติเค้าไปด้วยตลอดด แต่พอไปเองแล้วโครตติดใจเลยไม่ต้องมานั่งคอยวางแพลนคอยบอกอะไร เพราะปกติเราจะเป็นคนคอยเตรียมทุกอย่างให้เค้าวางแผน อยากไปเที่ยวไหนเราก็ไป) เราดูแลลูก ทำงานไปด้วย ทำงานบ้านเราทำไม่เก่งเลย แต่บ้านก็ไม่เคยรก(เพราะมีแม่บ้าน) คือจะสื่อว่าอะไรที่เป็นข้อด้อยของเราเราก็จะหาตรงนั้นมาทดแทน เราเป็นผู้หญิงทำงานที่ไม่มีเวลาสนใจเรื่องติงต๊องของเค้าเลย เอาเป็นว่าจะทำอะไรก็ได้ แต่ถ้ามีปัญหาเรื่องงานหรือเรื่องลูกก็ขอให้มาจัดการให้เราก่อน แล้วจะอยากไปทำอะไรก็ไปทำ จากคำพูดที่เคยพูดดีๆให้กัน ตอนนี้ก็ไม่มี เราเหมือนแม่เค้าเหมือนลูกมีอะไรต้องคอยให้บ่นตลอด เค้าเป็นผู้ชายที่คิดน้อย บางทีก็แทบจะไม่คิดเลยด้วยซ้ำ เรื่องมารยาทบางทีก็ต้องคอยเตือนคอยบอกเค้า ว่าแบบนี้ไม่สมควรทำไม่สมควรพูดนะ จนเรารู้สึกว่ามันเหนื่อย!! ก็แอบคิดว่าเรื่องแค่นี้ต้องคอยให้บอกอีกหรอ
หลังๆเราทะเลาะกันบ่อยขึ้นและเริ่มแรงขึ้น เมื่อก่อนเราจะมีความเกรงใจเค้า ไม่กล้าพูดแรงๆเดี๋ยวนี้เราก็กล้าแล้ว ด่า ตะคอก น้ำเสียงไม่ดี รู้สึกหงุดหงิดเวลาพูดอะไรแล้วเค้าไม่เข้าใจ แบบบางทีเราพูดกับลูก ลูกเรายังเข้าใจมากกว่า
ถ้าเมื่อก่อนทะเลาะก็ยังพอบอกตัวเองว่าโอเคเรารักเค้าอยู่นะอดทนเพื่อลูกเพื่อชีวิตคู่ของเรา แต่วันนี้แปลกมากที่ตอบตัวเองไม่ได้ว่ายังรักเค้ามั้ย
ทุกวันนี้เหนื่อยมากค่ะ ไม่ใช่เหนื่อยกับเค้านะ เพราะเค้าก็เป็นแบบนี้มานานแล้ว แต่เหนื่อยกับตัวเองมากกกก ที่เป็นอะไรก็ไม่รู้ จะทำชีวิตครอบครัวตัวเองพัง T_T
ถ้าเป็นเพื่อนๆจะทำยังไงคะ ช่วยเตือนสติหน่อยค่ะ