ช่วยแปลบทพระเวสสันดร กัณฑ์มัทรีทีค่ะ

อันว่าพระยานางสิเป็นหน่อกษัตริย์ จะไปไหนก็เคยมีแต่กลดกั้น พานจะเกรงแสง
พระสุริยันไม่คลาเคลื่อน เจ้ารักเดินด้วยแสงเดือนชมดาวพลาง ได้นํ้าค้างกลางคืนชื่นอารมณ์
สมคะเน  
( พยายามแปลละค่ะ แต่ว่าเหลือแค่ วรรค ที่เหลือตามนี้เลย ช่วยเหลือทีนะคะ ตอนนี้หนูกำลังพยายามอยู่ค่ะ)
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำล่วงหน้าเลยนะคะ
พอดีหนูคิดว่าบางคำมันดูไม่เข้ากันเลยไม่เข้าใจว่าจะแปลออกมายังไงค่ะ
คำตอบที่ได้มาหนูขอขอบคุณมากๆค่ะ หนูจะนำไปเรียนรู้ต่อนะคะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่