ต้องบอกก่อนว่าเหตุที่เกิดในวันนั้น
เกิดในวิชาลูกเสือ โดยเกิดเฉพาะกลุ่มย่อย
ที่มีลูกเสือไม่เกิน 70 คน

การสาธิตการลงโทษในวันนั้น ครูโก้เชิญผมมายืนด้านหน้า
สั่งให้ถอดเครื่องแบบจนหมด เหลือเพียงกางเกงในตัวเดียว

1. ตอนแรกเขาให้ผมกระโดดตบ 50 ครั้ง
2. ต่อมาบอกว่ามันไม่โหด จึงนำไม่หนีบผ้า 2 อันมาหนีบหัวนมผม
แล้วให้กระโดดตบอีก 50 ครั้ง อันนี้เจ็บปวดมาก
3. ขั้นที่ 3 เพิ่มไม้หนีบผ้ามาหนีบหัวนมอีกข้างละ 1 อัน
แล้วให้โดดตบอีก 50 ครั้ง
4. ขั้นที่ 4 เพิ่มไม้หนีบผ้ามาหนีบหัวนมอีกข้างละ 1 อัน
แล้วให้โดดตบอีก 50 ครั้ง
5. ขั้นที่ 5 เพิ่มไม้หนีบผ้ามาหนีบหัวนมอีกข้างละ 1 อัน
แล้วให้โดดตบอีก 50 ครั้ง

หลังจากนั้น ครูโก้เอาไม้หนีบทุกอันออกจากหัวนมผมด้วยวิธี
ใช้ไม้เรียวฟาดไปตรงไม้หนีบผ้า
พยายามฟาดแรงๆให้ไม้หนีบผ้ากระเด็นออกจากหัวนมเอง
การทำแบบนั้นมันโหดมาก
เพราะหัวนมผมระบมไปหมดแล้ว

หลังจากนั้นแกสั่งให้ผมนอนหงาย 
แล้วสั่งให้สมุนเอาเข็มขัดมาฟาดตรงหน้าอกและหน้าท้องของผม
หลังจากการสาธิตการลงโทษสิ้นสุด
และแกปล่อยให้ทุกคนกลับบ้านได้
ผมก็ยังนอนอยู่ตรงนั้น

ที่ยังอยากนอนอยู่เพราะเหนื่อยกับการกระโดดตบ
ตอนนั้นยังไม่อยากทำอะไรทั้งนั้น
อยากจะนอนอยู่ตรงนั้นอย่างเดียว

คนที่มาสั่งให้ผมลุกขึ้นคือครูเนวิน
ครูหนุ่มหล่อที่สอนสุขศึกษา
ถ้ารูปร่างหน้าตาของครูโก้จะประมาณนี้

ส่วนรูปร่างหน้าตาของครูเนวินจะประมาณนี้

ตอนนั้น ครูเนวินเห็นผมนอนแผ่ในสภาพ
นุ่งกางเกงในตัวเดียว ชุดลูกเสือถูกกองไว้แถวนั้น
แกหาว่าผมแต่งตัวไม่เรียบร้อย

วิธีการลงโทษของแกคือให้ผมไปคลุกโคลน
จนเปื้อนโคลนเต็มตัว แล้วให้มายืนตรงใกล้ๆทางเข้าออก
ของโรงเรียน พูดอีกแบบก็คือให้ผมมายืนประจานนี่เอง

การลงโทษแบบนี้ในสมัยนั้น (ปีการศึกษา 2526)
เป็นการลงโทษที่หลายคนรับได้
ด้วยเหตุผลที่ว่าครูผู้ชายเหล่านี้ช่วยทำให้เด็กเก (เด็กที่เกเร)
มีชีวิตที่ดีขึ้นในอนาคต ถึงแม้จะลงโทษโหดก็ไม่เป็นไร

หลังจากนั้น ครูวิทย์ท่านหนึ่งพยายามลงโทษผมในห้องวิทยาศาสตร์
ทั้งๆที่ผมไม่ได้ทำผิดอะไรเลย

ตอนนั้นผมคิดว่าแกน่าจะรับรู้มาว่าผมคือเด็กที่พอลงโทษแล้ว
จะไม่มีผู้ปกครองมาร้องเรียนอย่างแน่นอน
แกก็เลยอยากลงโทษโหดกับผมบ้าง
ดูเหมือนแกพยายามทำให้คล้ายกับที่ครูโก้ทำ
แกสั่งให้ผมถอดชุดนักเรียนจนเหลือกางเกงในตัวเดียว
เอาที่หนีบหลอดทดลองมาหนีบหัวนมผมแล้วให้กระโดดตบ

เนื่องจากครูวิทย์คนนี้เป็นครูผู้ชายที่ไม่หล่อและตัวอ้วนมาก
สิ่งที่ผมทำหลังจากนั้นคือการไปฟ้องครูคณิตศาสตร์
ผมเดินไปหาครูคณิตศาสตร์และถอดเสื้อออก
ที่หนีบหลอดทดลองยังหนีบที่หัวนมผมอยู่
ครูวิทย์โง่มากที่ไม่ได้ทำลายหลักฐาน

ผมบอกครูคณิตศาสตร์ว่าผมถูกทำร้าย
ก่อนอื่นผมให้ครูไปหาถุงมือหรือผ้ามาจับที่หนีบหลอดทอลอง
และนำใส่ถุงไว้ เพราะบนนั้นต้องมีลายนิ้วมือของครูวิทย์อยู่แน่นอน
ครูคณิตศาสตร์นำหลักฐานนี้ไปคุยกับครูวิทย์
แกเครียดจนต้องยอมลาออกไปเอง

หลังจากนั้น ผมกลับมาทบทวนสิ่งที่ผมทำกับครูวิทย์
แต่ไม่เคยคิดทำกับครูโก้หรือครูเนวิน
หรือมันจะเป็นเรื่องของ Stockholm Syndrome
(อ่านความหมายและรายละเอียดได้ในกรอบล่าง)