เกริ่นก่อนเลยว่าตอนแรกเลี้ยงนกค่ะ มี 6 ตัว จนมาวันนึง มีตัวนึงที่อยู่กับเราตั้งแต่แรกบินหลุดค่ะ เราเสียใจมากๆ เพราะเป็นตัวที่เรารักที่สุด พอผ่านมาได้ประมาณครึ่งปีก็มีแมวจรที่คาบลูกมาอยู่ จนถึงตอนนี้ก็ผ่านมาครึ่งปีแล้วค่ะ เราเริ่มรู้สึกว่าไม่ได้ใส่ใจนกอย่างที่เคย แต่กลับเอาความสนใจนี้ไปสนใจที่แมว รู้สึกว่าแมวขี้อ้อน น่ารักค่ะ ส่วนนกพอจะไปเล่นด้วยเขาก็จะจิกบ้างเป็นบางที คนในครอบครัวเราก็เริ่มเอาความสนใจว่าให้แมวเหมือนกันค่ะ ตอนนี้เรารู้สึกผิดมาก ที่บางทีก็ปล่อยปะละเลยจนแทบไม่ได้สนใจเลย ( ข้าวน้ำให้ตลอด ถาดเปลี่ยนตลอดนะคะ ) แค่ไม่ได้ปล่อยนกมาเล่นเหมือนแต่ก่อน เพราะต้องมากังวลกลัวแมวจะยุ่งกับนก (เลี้ยงนกในห้อฃเสริมในบ้าน เลี้ยงแมวในห้องหน้าบ้าน แมวกับนกมีประตูกั้นไว้นะคะ ) เหมือนบางทีคนในครอบครัวก็เคยปล่อยนกมาเกาะประตู แล้วแมวก็จะตะปบ ดีที่มีประตูอยู่ เลยไม่ค่อยกล้าปล่อยนกออกมาแล้ว มีวิธีที่เราจะไม่ลำเอียงหรือเบี่ยงความสนใจมั้ยคะ รู้สึกผิดกับนกมากๆค่ะ ปล.อีกไม่นานเราต้องไปทำธุระที่ต่างประเทศ จึงต้องฝากนกไว้กับคนในครอบครัว ซึ่งเขาไม่คีอยระวังกับการปล่อยแมวและเปิดประตูห้องนกค่ะ อยากให้คนในครอบครัวให้ความสำคัญกับนกด้วย กลัวน้องจะเป็นอะไรค่ะ กังวลมาก