เราอยู่ม.4 เรากับแม่ทะเลาะกันบ่อยครั้งมากเวลาเราทำอะไรผิดนิดหน่อยก็จะโดนแม่ด่าแม่ทำร้าย ตอนม.2 เราเคยไปกินหมูกระทะกับเพื่อนๆแม่บอกให้กลับบ้านตั้งแต่ 2 ทุ่มแต่ตอนนั้นเรายังไม่อยากกลับเพราะหมูยังไม่สุกด้วย เราแค่กินหมูกระทะเฉยๆ ไม่ได้กินเหล้าสูบยาอะไรเพิ่มเติมเลย สักพักเรากินจนถึงเวลา 4 ทุ่มแม่ให้พี่ข้างบ้านมารับเราเข้ามาในบ้านแม่ด่าเราแรงมาก แถมทำร้ายด้วยการปายาหม่องใส่คิ้วเรา คิ้วเราเลือดออกเราตกใจหนักมากตอนนั้น ขนาดหนีแล้วยังหลยไม่พ้น เป็นเหตุการณ์ที่โครตเฮงซวยสุดๆเลยค่ะตั้งแต่เกิดมา เรายอมรับผิดนะคะที่กลับดึก แต่ก็ไม่คิดว่าจะหนักขนาดนี้ แม่คงคิดว่าเราอะถเลถไลไปทั่ว มั่วกับผู้ชายต่างๆนาๆ อันนี้เป็นประสบการณ์ที่เจอมานะคะ ตอนนี้ทุกอย่างเปลี่ยนไปแม่เริ่มใช้คำพูดแย่ๆตัดพ้อความฝันปัญญาอ่อนเรา เวลาเราทำอะไรไม่ไดดั่งใจก็ด่าอีคว0ย ปกติแม่ไม่ด่านะคะ เราไม่ชอบคำพูดแบบนี้เลยตั้งเเต่เราเข้าใจความตั้งแต่ยังเล็กยังไม่เคยเห็นแม่พูดแรงแบบนี้มาก่อน ทุกคนอาจจะมองว่าปกตินะคะแต่สำหรับเรามันไม่โอเครและไม่ปกติ ช่วงปิดเทอมแม่กับพี่ชายชอบพูดลบๆใส่เราตลอด นำปมด้อยมาพูดคิดว่าตัวเองถูกไปสะหมดเราเคยอยากตายหลายครั้งมากแต่ทำไม่ได้ เรากลัว เราไม่อยากฆ่าตัวตายให้กับคนแบบนี้ เคยคิดหาวิธีฆ่าตัวตายยังไงให้ไม่เจ็บแต่เราก็คงไม่กล้าเพราะความฝันรอเราอยู่ มีวิธีต้องทำยังไงให้แม่เข้าใจเราสักทีได้มั้ยคะ

เรารู้ว่าเราเหมือนเป็นปมด้อยในชีวิตเค้า เกิดมาก็ไม่สมบูรณ์แบบ แม่ไม่ได้ตั้งใจให้เราเกิดมาสักครั้ง ถ้ารู้ว่าเราเกิดมาแล้วเป็นความผิดพลาดเขา เราก็ไม่อยากเกิดมาเหมือนกัน อย่าใช้คำว่าทุกคนมีชีวิต
เดีบวก็มีความผิดพลาดกันบ้างเพิ่งจะได้เลี้ยงลูกเป็นครั้งแรกหรือเราเกิดมาก็มีชีวิตครั้งแรกเหมือนกัน แม่เราเลี้ยงลูกแบบนี้มาตั้งแต่รุ่นพี่ พี่สาวเราไปทำงานเติบโตได้ใช้ชีวิตที่เขาอยากทำ เขาเป็นอิสระ ทำงานก็โอนเงินให้แม่ทุกครั้ง ไม่ต้องโดนแม่ด่าแม่ว่าเหมือนที่เราโดน เราสามารถทำแบบนั้นทำได้มั้ยคะ เราอยากทำแต่กลัวแม่อยู่คนเดียว ไม่อยากให้เป็นเหมือนพี่ชายอีกคน แต่เราแค่อยากให้แม่เปิดใจฟังเราบ้าง  เรามีความฝัน เราชอบวาดรูปเราใช้เงินกับมันไปค่อนข้างเยอะแต่เป็นเงินที่เราเก็บเอง แม่ก็จะว่ามันไร้สาระ ครูเคยบอกแม่นะคะว่าให้สนับสนุกลูกเรื่องนี้แต่ก็แค่คำพูดทำไรแม่ไม่ได้ เราเหนื่อย เราเครียด เรื่องราวแบบนี้อาจจะดูธรรมดาสำหรับทุกคนหรือถ้าเปรียบเทียบกับสิ่งหนักๆเรื่องราวของเราก็คงดูง่อยไปเลย สำหรับเรามันหนักมากจริงๆ5555555 โอเครค่ะ  แค่อยากลองระบายใน pantip ครั้งแรกดู ยังไงก็ขอบคุณทุกคนนะคะที่อ่านจนถึงจุดๆนี้ ตอนนี้เราก็ยังไม่ประสบความสำเร็จกับเป้าหมายที่ตั้งไว้ แต่ถึงคนรอบข้างจะดูถูกไม่สนับสนุนก็จะทำให้มันสำเร็จค่ะ ตอนนี้ก็ใช้ชีวิตบั่นทอนไปก่อน โดนแม่ด่าบ่อยๆอาจจะชินก็ได้ จะลองดูนะคะ ขอบคุณทุกคนที่อ่านจนจบค่ะ^^