ออกตัวก่อนนะคะว่า  เราเป็นคนไม่มีศาสนา  ไม่นับถือพระ  ไม่ศรัทธาวัด ไม่สวดมนต์ เพราะการทำแบบไม่มีใจ  มันเหมือนการท่องแบบนกแก้วนกขุนทอง คงไม่ได้อะไรขึ้นมา ก่อนหน้านี้มีการทำบุญใส่บาตรอยู่บ้าง ส่วนการทำบุญแบบใส่ซอง  จะทำเฉพาะกับคนรู้จักเท่านั้น  แต่เราชอบทำทานกับสัตว์ค่ะ  กับคนถ้าเดินมาขอเงินไม่ว่าจะอ้างอะไรเราก้อไม่ให้  ถ้าขอเงินกินข้าว  เราจะให้นั่งกินกับเราเลย  อยากกินอะไรสั่งได้ทุกอย่าง  เราเป็นคนแบบนี้  ส่วนสิ่งที่เป็นบาปเป็นกรรมกับชีวิต  มีแน่นอน  ตั้งแต่เริ่มมีชีวิตอยู่จนอายุป่านนี้ ชีวิตยืนอยู่ตรงเส้นกึ่งกลางระหว่สงความเป็นกับความตาย  2  รอบ รอบล่าสุดโอกาสรอดมีแค่  20 %  แต่ก้อยังกลับมาได้  โดยช่วงที่หลับไป  ไม่ฝันหรือไม่เคยพบเจอใครที่รู้จักแล้วกลับดาวไปก่อนเลย  เลยแอบสงสัยในใจว่า  กรรมที่เราเคยทำไว้  เราชดใช้ไปหมดหรือยัง ต่อจากนี้ไป เราจะมีโอกาสที่ชีวิตกลับมาดีขึ้นหรือยัง การที่เรามีชีวิตเฉียดตาย  ถือว่าเราได้ชดใช้มั๊ย  บางทีเราก้อท้อกับชีวิตนะ

ปล.เมื่อประมาณ  3  ปีก่อนโควิดรอบแรก  เราไปทำผม  ขณะที่หมักผมอยู่  เราเคยฝันว่ามีคนมาเรียก  พยายามเรียกเราทั้งหน้าร้านและหลังร้าน  แต่เราบอกเค้าว่าเราไม่ไป  เรายังเสียใจจนทุกวันนี้  ว่าทำไมเราไม่ไปตั้งแต่ตอนนั้น

ลึก ๆ  เราก้อยังแอบหวังว่าเราจะเจอใครสักคน  ที่แค่มองหน้าก้อสามารถบอกเราได้ว่าหลังจากนี้เราจะเป็นยังไงหรือจะเจออะไรอีก  แต่ก้อได้แค่หวัง

ถ้าเพื่อน ๆ  คนไหนเจอคนที่เป็นแบบนี้  แนะนำเราได้นะคะ

ขอบคุณทุกการอ่านข้อความเพ้อ ๆ ของเราและทุกคำแนะนำค่ะ