จะเล่าก่อนนะคะ ว่าเรา มีพี่สาว1คน เมื่อตอนเด็กๆก็ดูปกติดีค่ะ แต่ตั้งแต่พี่สาวเราขึ้นม.2 ก็โดนบูลลี่เรื่องหน้าตาค่ะ กลายเป็นฟิลเด็กเก็บกด แม่ไม่เคยพาพี่สาวไปหาหมอ แต่นางฟิลคลั่งอะคะ เคยกรี๊ดใส่แม่ในรถเพราะโดนเพื่อนบูลลี่เหมือนจนทนไม่ไหว อะไรไม่ได้ดั่งใจนางจะทำจนกว่าจะได้ จนเราอยู่ป.5 ตอนนั้นจำไม่ได้แล้วค่ะว่าทะเลาะอะไรกัน เหมือนแย่งช็อกโกแลตมั้งคะ ช็อกโกแลตนั่นเป็นของเรา แล้วนางจะกินด้วยแต่เราไม่ให้เพราะเราซื้อมาเอง แล้วเหมือนนางโกรธมากที่เราไม่ยอมแบ่งให้ นางก็มาบีบคอเราค่ะ บีบแรงมาก เราหายใจไม่ออก แต่แม่เข้ามาก่อน นางเลยปล่อย เราไปฟ้องแม่ แต่แม่ดูเฉยมาก
แถมเข้าข้างพี่สาวด้วยค่ะ555 ตอนนั้นเราพยายามปลอบใจตัวเองว่าคงเพราะพี่เป็นเด็กเก็บกด หรือ เป็นซึมเศร้ารึป่าว แม่เลยเข้าข้าง ต้องเอาใจไว้ก่อน (จากเหตุการณ์ที่พี่เรากรี๊ดใส่แม่วันนั้น แม่เราก็รักพี่สาวเรามากกว่ามาตลอดเลยค่ะ) แต่เราก็พยายามเข้าใจแล้วนะคะ เรายอมพี่สาวเราหลายอย่างมาก เยอะจริงๆค่ะ เราจะโดนพี่สาวฆ่าหลายครั้งแล้วค่ะ แบบทั้งเอาหมอนอุดหน้าเรา มีดจ่อ หลายอย่าง เราฟ้องแม่ตลอด แม่ไม่เคยพูดแรงๆกับพี่สาวเลยค่ะ ไม่ขึ้นเสียงด้วยซ้ำ ไม่ด่าไม่อะไรเลย แต่กับเรา แค่ลืมล้างจานก็โดนด่าแรงมาก ทุกครั้งที่เราทะเลาะกับพี่สาวถ้าเราเป็นฝ่ายผิดจริงเราจะโดนหนักมากๆทั้งทำร้ายร่างกาย ความรุนแรง ขึ้นเสียง ตะคอก ด่าแบบแรงมากๆ แม่จะบอกให้เรายอมๆให้พี่เสมอ แบบยอมทุกอย่างอะค่ะ แต่เราก็ยอมทนตลอดเพราะพี่ขึ้นม.6แล้วค่ะ ส่วนตอนนี้เราขึ้นม.3 เราเลยยอมอดทน เหลืออีกปีเดียวมันจะได้ไปอยู่หอมหาลัยสักที ทุกคืนเราต้องนอนระแวงตลอด สดุ้งตื่นบ่อยมากๆค่ะ กลัวจะมีคนเอามีดมาแทง หรือ ถ้าคืนนี้หลับลึกจะได้ตื่นขึ้นมาอีกไหม เราพยายามบอกแม่หลายรอบแล้วค่ะ แต่แม่ก็เข้าข้างพี่สาว แล้วบอก เรื่องแค่นี้เอง หนูร้องไห้กับเรื่องนี้บ่อยมาก ไม่เคยรู้สึกปลอดภัย ไม่เคยจะได้นอนเต็มอิ่ม เราเก็บกดมานานมากๆจนทำร้ายตัวเองและพยายามฆ่าตัวตายอยู่หลายรอบมากๆ ถ้าตายเราจะตายด้วยตัวเราเองไม่อยากตายด้วยโดนพี่สาวฆ่าค่ะ55 แต่ไม่เคยสำเร็จเลย พอบอกแม่ แม่บอดเราหาเรื่องจะหนีออกจากบ้านใช่ไหมละ ติดเพื่อนใช่ไหมละ จะตามเพื่อนอย่างเดียว บอกให้เลิกคบเพื่อนด้วย หนูแบบ เฮ้อ . .
จนเราไม่อยากอยู่บ้านเลยค่ะ เราไม่มีความสุขเลย ถ้าถามถึงพ่อเรา พ่อเรากลัวเมียค่ะพ่อเลยขอโทษทีหลังตลอดที่ไม่เคยช่วยเราได้เลย เราก็กอดพ่อ บอกว่าไม่เป็นไร จนวันนี้ คือบอกก่อนนะคะ ห้องเราเป็นห้องที่เล็กมาก อยู่ห้องเดียวกับพี่สาวค่ะ เป็นเตียงสองชั้น ค่อนข้างแคบ เราชอบนอนข้างล่างมาก เป็นช่วงที่ขาหักด้วยเลยต้องนอนข้างล่างส่วนพี่สาวนอนข้างบน จนขาเราหายดี มันบอกจะนอนข้างล่าง ด้วยความที่เรานอนข้างล่างมาตลอด เราก็ไม่ยอม มันก็พยายามบีบคอเราอีก เราไปบอกแม่ แม่ก็บอกให้เรายอมให้พี่สาวไปส่ะ เรื่องบีบคอก็อย่าไปคิดมาก แค่บีบคอเอง ทั้งๆที่คอเราเป็นรอยแดงเลย จนตอนนี้ เราเลยย้ายมานอนบนพื้นสะเลยค่ะ พ่อจะมาปูเตียง (ท้อปเป้อ) ให้เราข้างล่างให้เรานอน เรานอนบ่อยมาก จนอยู่ๆพี่สาวก็มาแย่งนอน เราก็ให้มันนอนไป เราขี้เกียจมีเรื่องแล้วค่ะ จนวันนี้ เราเผลอหลับบนเตียงข้างล่าง เราก็นอนหลับไปแล้วนะคะ มันก็บอกให้เราขึ้นไปนอนบนเตียงสองชั้น เราขึ้นไม่ไหวแล้วค่ะตอนนั้นหลับไปแล้วเลยไม่ขึ้นไป อยู่ๆมันก็กรี๊ดแล้วก็คลั่งเลยค่ะ ตอนแรกมาเข้ามาเคลียให้แล้ว พอแม่ออกไปมันก็มาดึงข้อมือเราแรงมาก แล้วก็ตะคอกให้เราออกไปจากท้อปเป้อบนพื้น ทีนี้แม่เข้ามาอีกรอบเราคิดว่าแม่ต้องด่ามันบ้างแหละ รอบนี้มันเกินไป แถมพูดกูใส่พ่อแม่ด้วย สรุปแม่ไม่ด่ามันเลยค่ะ แถมเข้าข้าง บอกให้เราขึ้นไปนอนบนเตียงสองชั้น บอกให้เรายอมมันอีก รอบนี้เราไม่ไหวแล้วเราร้องไห้เลยค่ะ ทำไมเราต้องยอมมันทุกอย่าง แล้วแม่ก็ด่าเรายับเลยค่ะทำไมไม่ยอมๆให้พี่ไป เราเถียงอะไรไม่ออกแล้ว เราเหนื่อยจะพูดมันจุดอยู่เต็มอก เราอยากจะถามคนที่มาอ่าน เราต้องทำยังไงดีคะ เราควรคุยกับคุณแม่ดีไหมคะ ช่วยหนูด้วยนะคะ ถ้าจขกท.ตายก็พี่สาวเป็นคนฆ่าเลยค่ะ55 ของคุณที่รับฟังค่ะ
แม่รักพี่สาวมากกว่าเรา
แถมเข้าข้างพี่สาวด้วยค่ะ555 ตอนนั้นเราพยายามปลอบใจตัวเองว่าคงเพราะพี่เป็นเด็กเก็บกด หรือ เป็นซึมเศร้ารึป่าว แม่เลยเข้าข้าง ต้องเอาใจไว้ก่อน (จากเหตุการณ์ที่พี่เรากรี๊ดใส่แม่วันนั้น แม่เราก็รักพี่สาวเรามากกว่ามาตลอดเลยค่ะ) แต่เราก็พยายามเข้าใจแล้วนะคะ เรายอมพี่สาวเราหลายอย่างมาก เยอะจริงๆค่ะ เราจะโดนพี่สาวฆ่าหลายครั้งแล้วค่ะ แบบทั้งเอาหมอนอุดหน้าเรา มีดจ่อ หลายอย่าง เราฟ้องแม่ตลอด แม่ไม่เคยพูดแรงๆกับพี่สาวเลยค่ะ ไม่ขึ้นเสียงด้วยซ้ำ ไม่ด่าไม่อะไรเลย แต่กับเรา แค่ลืมล้างจานก็โดนด่าแรงมาก ทุกครั้งที่เราทะเลาะกับพี่สาวถ้าเราเป็นฝ่ายผิดจริงเราจะโดนหนักมากๆทั้งทำร้ายร่างกาย ความรุนแรง ขึ้นเสียง ตะคอก ด่าแบบแรงมากๆ แม่จะบอกให้เรายอมๆให้พี่เสมอ แบบยอมทุกอย่างอะค่ะ แต่เราก็ยอมทนตลอดเพราะพี่ขึ้นม.6แล้วค่ะ ส่วนตอนนี้เราขึ้นม.3 เราเลยยอมอดทน เหลืออีกปีเดียวมันจะได้ไปอยู่หอมหาลัยสักที ทุกคืนเราต้องนอนระแวงตลอด สดุ้งตื่นบ่อยมากๆค่ะ กลัวจะมีคนเอามีดมาแทง หรือ ถ้าคืนนี้หลับลึกจะได้ตื่นขึ้นมาอีกไหม เราพยายามบอกแม่หลายรอบแล้วค่ะ แต่แม่ก็เข้าข้างพี่สาว แล้วบอก เรื่องแค่นี้เอง หนูร้องไห้กับเรื่องนี้บ่อยมาก ไม่เคยรู้สึกปลอดภัย ไม่เคยจะได้นอนเต็มอิ่ม เราเก็บกดมานานมากๆจนทำร้ายตัวเองและพยายามฆ่าตัวตายอยู่หลายรอบมากๆ ถ้าตายเราจะตายด้วยตัวเราเองไม่อยากตายด้วยโดนพี่สาวฆ่าค่ะ55 แต่ไม่เคยสำเร็จเลย พอบอกแม่ แม่บอดเราหาเรื่องจะหนีออกจากบ้านใช่ไหมละ ติดเพื่อนใช่ไหมละ จะตามเพื่อนอย่างเดียว บอกให้เลิกคบเพื่อนด้วย หนูแบบ เฮ้อ . .
จนเราไม่อยากอยู่บ้านเลยค่ะ เราไม่มีความสุขเลย ถ้าถามถึงพ่อเรา พ่อเรากลัวเมียค่ะพ่อเลยขอโทษทีหลังตลอดที่ไม่เคยช่วยเราได้เลย เราก็กอดพ่อ บอกว่าไม่เป็นไร จนวันนี้ คือบอกก่อนนะคะ ห้องเราเป็นห้องที่เล็กมาก อยู่ห้องเดียวกับพี่สาวค่ะ เป็นเตียงสองชั้น ค่อนข้างแคบ เราชอบนอนข้างล่างมาก เป็นช่วงที่ขาหักด้วยเลยต้องนอนข้างล่างส่วนพี่สาวนอนข้างบน จนขาเราหายดี มันบอกจะนอนข้างล่าง ด้วยความที่เรานอนข้างล่างมาตลอด เราก็ไม่ยอม มันก็พยายามบีบคอเราอีก เราไปบอกแม่ แม่ก็บอกให้เรายอมให้พี่สาวไปส่ะ เรื่องบีบคอก็อย่าไปคิดมาก แค่บีบคอเอง ทั้งๆที่คอเราเป็นรอยแดงเลย จนตอนนี้ เราเลยย้ายมานอนบนพื้นสะเลยค่ะ พ่อจะมาปูเตียง (ท้อปเป้อ) ให้เราข้างล่างให้เรานอน เรานอนบ่อยมาก จนอยู่ๆพี่สาวก็มาแย่งนอน เราก็ให้มันนอนไป เราขี้เกียจมีเรื่องแล้วค่ะ จนวันนี้ เราเผลอหลับบนเตียงข้างล่าง เราก็นอนหลับไปแล้วนะคะ มันก็บอกให้เราขึ้นไปนอนบนเตียงสองชั้น เราขึ้นไม่ไหวแล้วค่ะตอนนั้นหลับไปแล้วเลยไม่ขึ้นไป อยู่ๆมันก็กรี๊ดแล้วก็คลั่งเลยค่ะ ตอนแรกมาเข้ามาเคลียให้แล้ว พอแม่ออกไปมันก็มาดึงข้อมือเราแรงมาก แล้วก็ตะคอกให้เราออกไปจากท้อปเป้อบนพื้น ทีนี้แม่เข้ามาอีกรอบเราคิดว่าแม่ต้องด่ามันบ้างแหละ รอบนี้มันเกินไป แถมพูดกูใส่พ่อแม่ด้วย สรุปแม่ไม่ด่ามันเลยค่ะ แถมเข้าข้าง บอกให้เราขึ้นไปนอนบนเตียงสองชั้น บอกให้เรายอมมันอีก รอบนี้เราไม่ไหวแล้วเราร้องไห้เลยค่ะ ทำไมเราต้องยอมมันทุกอย่าง แล้วแม่ก็ด่าเรายับเลยค่ะทำไมไม่ยอมๆให้พี่ไป เราเถียงอะไรไม่ออกแล้ว เราเหนื่อยจะพูดมันจุดอยู่เต็มอก เราอยากจะถามคนที่มาอ่าน เราต้องทำยังไงดีคะ เราควรคุยกับคุณแม่ดีไหมคะ ช่วยหนูด้วยนะคะ ถ้าจขกท.ตายก็พี่สาวเป็นคนฆ่าเลยค่ะ55 ของคุณที่รับฟังค่ะ