อยากถามความคิดเห็นของเพื่อนๆค่ะ
จะไปกันรอดไหมคะถ้าคนสองคนความคิดไม่ตรงกันและนิสัยก็ต่างกันมาก (รวมถึงครอบครัวแฟนด้วย)
แฟนเราอายุ20เราอายุ22ค่ะ คบกันได้ปีกว่า
เราเป็นคนค่อนข้างคิดบวกไว้ก่อนและติดตลกชอบพูดเล่นมุกไรงี้ค่ะ
ภายนอกอาจจะเงียบๆแต่จะร่าเริงกับคนที่สนิท
แต่แฟนเราจะไปทางพูดมากออกแนวขี้โม้มากๆค่ะ คุยแต่ละเรื่องก็รู้ดีไปซะทุกอย่าง บางครั้งเวลาเราปรึกษาปัญหาก็ไม่เคยได้คำตอบที่ดีเลยค่ะคิดลบตลอด
เวลาเราทำอะไรพลาดหรือจะตัดสินใจอะไรด้วยกัน
แต่พอเราเป็นคนตัดสินใจอะไรสักอย่าง แล้วผิดพลาดเขาก็จะชอบพูดว่า
’บอกแล้วๆให้ทำอย่างนั้นอย่างนี้ ไม่เชื่อ‘
เป็นบ่อยๆจนเราโมโหในใจ ทุกวันนี้แทบไม่อย่างจะเป็นคนตัดสินใจอะไรเลย มันเบื่อ มันนอยด์
แล้วบางครั้งเราชอบพูดติดตลกขำๆอยากชวนเขาคุยเรื่องสนุกๆ
เขาก็ชอบตัดบทไปแนวรู้มากรู้เยอะเหมือนเดิม🤣
”ต้องบอกก่อนค่ะว่าแฟนเป็นคนขยันและเอาการเอางาน ช่วยงานบ้าน เงินออกเอาไว้กับเราหมด คิดถึงอนาคต ไม่นอกใจ เรื่องผู้หญิงไม่มีเลย และพูดเพราะกับเรา”
-มาทางเรื่องครอบครัวของเขาบ้าง ครอบครัวเขาเป็นคนค่อนข้างชอบพูดคำหยาบ นักเลง สอนลูกให้ไม่กลัวใคร เราพอสังเกตุได้ค่ะ
ซึ่งแฟนเราก็เป็นแบบนี้จริงๆค่ะ
ไม่ว่าจะคนมองหน้า หรือคนเดินชน หรือการขับรถ
ก็จะแอบด่าเขาลับหลัง พูดคำหยาบๆ
จนบางครั้งนั่งรถยังมีปากเสียงกันเลยค่ะ
เขาไม่เคยโทษตัวเองบ้างเลย
เรื่องนี้เราเตือนเขาบ่อยมากๆ
แต่ทุกครั้งที่ทะเลาะกันเขายอมเราตลอด
ครอบครัวเขาสอนเขาอีกอย่าง เราก็จะคอยบอกคอยสอนเขาอีกอย่างในการพูด แต่ดูเหมือนไม่มี ประโยชน์หรอกค่ะเพราะเขาอยู่กับครอบครัวเขามาแบบนี้ตั้งแต่เด็ก ในใจลึกๆเราแอบสงสารเขาแต่ก็เอาความรู้สึกตัวเองไว้ก่อนดีกว่า
เคยเปิดใจคุยกันค่ะ เคยบอกกับเขาว่า
“เราความคิดไม่ตรงกันเลย
ทั้งนิสัย ทั้งคำพูด เราไม่มีอะไรเหมือนกัน อย่างน้อยๆถ้าเราเคมีไม่ตรงกัน เธอก็ใจเย็นๆลงหน่อย เรื่องการชอบพูดคำหยาบๆ หัดเป็นคนใจเย็นและมีเหตุผลบ้าง“
เขาเหมือนจะฟังเราพูดนะคะแต่ก็เหมือนเดิม บอกจะปรับตัวกี่รอบก็เหมือนเดิม
เราอยู่ด้วยแล้วก็มีความสุขแค่บางช่วงนะคะ แต่ไม่เสมอไปอย่างเรื่องนี้นี่แหละค่ะ
กลายเป็นว่าอึดอัด ไม่มีความสุข
คุยอะไรด้วยก็ไม่สนุก กลายเป็นคนเงียบๆ
คือเราพยายามจะเข้าใจและปรับตัวด้วยนะคะแต่มันก็ฝืนตัวเองมากๆค่ะ
บางครั้งเราแทบจะไม่อยากคุยกับเขาเลยค่ะนั่งเงียบๆคนเดียวยังรู้สึกดีกว่า
ทั้งหมดนี้มันก็มีทั้งข้อดีและข้อเสียของเขาค่ะ 🥲
ทัศนคติไม่ตรงกัน ไม่มีความสุข อึดอัด
จะไปกันรอดไหมคะถ้าคนสองคนความคิดไม่ตรงกันและนิสัยก็ต่างกันมาก (รวมถึงครอบครัวแฟนด้วย)
แฟนเราอายุ20เราอายุ22ค่ะ คบกันได้ปีกว่า
เราเป็นคนค่อนข้างคิดบวกไว้ก่อนและติดตลกชอบพูดเล่นมุกไรงี้ค่ะ
ภายนอกอาจจะเงียบๆแต่จะร่าเริงกับคนที่สนิท
แต่แฟนเราจะไปทางพูดมากออกแนวขี้โม้มากๆค่ะ คุยแต่ละเรื่องก็รู้ดีไปซะทุกอย่าง บางครั้งเวลาเราปรึกษาปัญหาก็ไม่เคยได้คำตอบที่ดีเลยค่ะคิดลบตลอด
เวลาเราทำอะไรพลาดหรือจะตัดสินใจอะไรด้วยกัน
แต่พอเราเป็นคนตัดสินใจอะไรสักอย่าง แล้วผิดพลาดเขาก็จะชอบพูดว่า
’บอกแล้วๆให้ทำอย่างนั้นอย่างนี้ ไม่เชื่อ‘
เป็นบ่อยๆจนเราโมโหในใจ ทุกวันนี้แทบไม่อย่างจะเป็นคนตัดสินใจอะไรเลย มันเบื่อ มันนอยด์
แล้วบางครั้งเราชอบพูดติดตลกขำๆอยากชวนเขาคุยเรื่องสนุกๆ
เขาก็ชอบตัดบทไปแนวรู้มากรู้เยอะเหมือนเดิม🤣
”ต้องบอกก่อนค่ะว่าแฟนเป็นคนขยันและเอาการเอางาน ช่วยงานบ้าน เงินออกเอาไว้กับเราหมด คิดถึงอนาคต ไม่นอกใจ เรื่องผู้หญิงไม่มีเลย และพูดเพราะกับเรา”
-มาทางเรื่องครอบครัวของเขาบ้าง ครอบครัวเขาเป็นคนค่อนข้างชอบพูดคำหยาบ นักเลง สอนลูกให้ไม่กลัวใคร เราพอสังเกตุได้ค่ะ
ซึ่งแฟนเราก็เป็นแบบนี้จริงๆค่ะ
ไม่ว่าจะคนมองหน้า หรือคนเดินชน หรือการขับรถ
ก็จะแอบด่าเขาลับหลัง พูดคำหยาบๆ
จนบางครั้งนั่งรถยังมีปากเสียงกันเลยค่ะ
เขาไม่เคยโทษตัวเองบ้างเลย
เรื่องนี้เราเตือนเขาบ่อยมากๆ
แต่ทุกครั้งที่ทะเลาะกันเขายอมเราตลอด
ครอบครัวเขาสอนเขาอีกอย่าง เราก็จะคอยบอกคอยสอนเขาอีกอย่างในการพูด แต่ดูเหมือนไม่มี ประโยชน์หรอกค่ะเพราะเขาอยู่กับครอบครัวเขามาแบบนี้ตั้งแต่เด็ก ในใจลึกๆเราแอบสงสารเขาแต่ก็เอาความรู้สึกตัวเองไว้ก่อนดีกว่า
เคยเปิดใจคุยกันค่ะ เคยบอกกับเขาว่า
“เราความคิดไม่ตรงกันเลย
ทั้งนิสัย ทั้งคำพูด เราไม่มีอะไรเหมือนกัน อย่างน้อยๆถ้าเราเคมีไม่ตรงกัน เธอก็ใจเย็นๆลงหน่อย เรื่องการชอบพูดคำหยาบๆ หัดเป็นคนใจเย็นและมีเหตุผลบ้าง“
เขาเหมือนจะฟังเราพูดนะคะแต่ก็เหมือนเดิม บอกจะปรับตัวกี่รอบก็เหมือนเดิม
เราอยู่ด้วยแล้วก็มีความสุขแค่บางช่วงนะคะ แต่ไม่เสมอไปอย่างเรื่องนี้นี่แหละค่ะ
กลายเป็นว่าอึดอัด ไม่มีความสุข
คุยอะไรด้วยก็ไม่สนุก กลายเป็นคนเงียบๆ
คือเราพยายามจะเข้าใจและปรับตัวด้วยนะคะแต่มันก็ฝืนตัวเองมากๆค่ะ
บางครั้งเราแทบจะไม่อยากคุยกับเขาเลยค่ะนั่งเงียบๆคนเดียวยังรู้สึกดีกว่า
ทั้งหมดนี้มันก็มีทั้งข้อดีและข้อเสียของเขาค่ะ 🥲