ไปดูยูทูปมา
บอกว่าผู้หญิงได้รับการศึกษามากขึ้นเลยทำให้พวกนางไม่อยากมีลูกงี้
บอกว่าคนยุคใหม่ติดโลกออนไลน์มากขึ้นงี้
บอกว่าคนยุคใหม่ไม่มีความสุขงี้
ตลก
ถามจริงๆ ยุคนี้ใครจะอยากมีลูก
ค่าแรงโคตรต่ำ อาหารแพง ค่าครองชีพแพง ค่าการศึกษาแพง บ้านแพง รถแพง
เกิดมาเป็นวัยรุ่นยุคนี้แสนจะลำบาก เรียนตั้งแต่เด็ก จนเกือบ1ใน2ของชีวิต แล้วมาเจอกับสภาพยังงี้ มันมองไม่เห็นอนาคต แล้ววัยรุ่นสมัยนี้เขาไม่ได้โง่กัน เขาคิดกันว่าลูกเกิดมา เรียนยังไง กินยังไง เอาอะไรไปโรงเรียน หนี้ส่วนตัวเรายังไม่หมดเลย ไม่อยากให้ลูกลำบาก ไม่มีดีกว่า
ถ้าอยากให้คนมีลูก ไม่ต้องหาทางสร้างความสุขให้ผู้คนครับ แค่ทำให้คนมีกินมีอยู่ มีงานทำ ให้พวกเขาอยู่ด้วยตัวเองได้ ให้พวกเขามีเหมือนที่คนในเมืองมี มันยากมากหรือไง เห็นเป็นกันทั้งโลก ไอ้คนมีลูกน้อยลงเนี้ย คือคนมันจะมีลูกได้ยังไงถ้าเขาดูแลตัวเองไม่ได้ ไล่ให้คนรุ่นใหม่ไปปลูกผักเลี้ยงสัตว์ มันไม่ใช่ เด็กบางคนก็เป็นเด็กในเมือง เกิดมาในตึก ที่ดินยุคนี้มีใครซื้อกันที่ไหน มีแต่พวกคนรวยซื้อเก็งกำไร อนาคต ที่ดินก็จะมีแต่ราคา ไม่มีคนซื้อ คนที่จะซื้อได้ก็เป็นแต่พวกรวยๆ พวกรวยๆก็เทคโอเวอร์ที่อยู่ คนจนๆเกิดมา ก็วนลูบ ทำงานมา เอาเงินให้คนรวย เพื่ออยู่อาศัย เพื่อกิน แล้วก็แก่ตาย ไม่มีลูก วันนึงโลกนี้ก็คงเหลือแต่พวกฐานะปานกลางขึ้นไป อยู่กันคนน้อยๆ แล้วโลกปัจจุบันก็จะกลายเป็นแค่เรื่องเล่าให้คนแก่ในอนาคตข้างหน้า เล่าว่า ยุคลุงยุคป้า คนเยอะ ไปไหนก็เจอแต่คน ยุคนั้นคนไม่ได้มีตังอะไรเยอะแต่ตอนนั้นค่ากินมันถูก ค่าอยู่อาศัยมันถูก ไม่เหมือนสมัยนี้
อีกอย่าง งง กับพวกพ่อค้าแม่ค้า และบริการต่างๆยุคนี้ ทำไมมันแพงขึ้นเรื่อยๆ กำไรโตกันฮึบๆ แต่คนในประเทศดันจนโลก เศรษฐกิจฝืด โคตรขัดแย้ง ก็อยู่กันแบบนี้ต่อไปนะโลกเอ่ย ผมไม่แคร์เลยว่าตอนผมแก่ประเทศจะเป็นยังไง ถึงตอนนั้นขอแค่ให้การุณยฆาตถูกกฎหมาย แล้วผมก็จะรีบไปสวรรค์ ดีกว่าแก่งักเป็นภาระครอบครัว ภาระสังคม
***
ทั้งนี่ที่ผมบ่นมา คุณอาจจะไม่ได้อ่านจนจบ แต่มันคือเรื่องที่ผมงงกับโลกนี้จริงๆทำไมคนถึงเห็นแก่ตัวกันจัง เมื่อไหร่ค่าเงินมันจะเท่ากันทั้งโลก เมื่อไหร่ที่ของมันจะเลิกขึ้นราคา ทุกอย่างฟิกไว้หมด คนจนมีโอกาสมากขึ้น คนรวยมีน้ำใจมากขึ้น มอบโอกาสให้เพื่อนร่วมโลกมีชีวิตที่ดีบ้าง น่าเบื่อนะโลกยุคนี้ น่าเบื่อจนคนทุกคนตอนนี้คิดว่า อยู่ด้วยความสบายใจดีกว่า ทั้งๆที่มีอะไรที่ไม่แฟร์กับชีวิตเต็มไปหมด
คำพูดสวยๆหรูๆของคนแก่ยุคก่อน มันโคตรไร้ความหมายเลย กับยุคนี้ ขยันแล้วจะเจริญ ขำ ลองนึกนะ คนนึงขายลูกชิ้นตลาดแถบบ้านนอก กับขายลูกชิ้นติดโรงเรียนในเมือง คนแรกขยันให้ตายก็ไม่รวย คนสองรายได้เดือนนึงอาจเป็นแสน คนแรกขายไม้ละ5 คนสองขายไม้ละ10 แต่คนสองดันขายดีกว่าเพราะเลดีกว่า ไอ้คนสองเนี้ยคือคนที่ทำให้โลกมันบรรลัยถึงทุกวันนี้ อยู่ตรงที่ๆคนจะซื้อกิน แทนที่ขายไม้ละ5มันก็ยุได้ละ มันดันขายไม้ละ10 คนก็ได้กินน้อยลง เสียตังมากขึ้น พอลูกค้าไอ้คนขายลูกชิ้นรู้สึกว่าค่าครองชีพชักแพง มันก็กลับบ้านไปขี้นราคา เป็นอยู่ยังเงี้ย โลกเรา เจริญๆ รอดูวันที่คนที่อยู่โลกนี่ อยู่บ้านผ
ปลูกผัก ทำอาหารกินเอง ดีกว่าไปซื้อกิน
ไปละครับ บาย