เราเรียนหมอม.รัฐบาล จริงๆในคณะมีคนหลากหลายค่ะ แต่เพื่อนส่วนใหญ่รวยกันมาก คนที่ไม่มีคือส่วนน้อย เราอยู่ในกลุ่มที่มีแต่คนรวยๆไปเที่ยวต่างประเทศทุกวันหยุด ใช้แบรนเนม มีรถหรูขับ เราถือว่าฐานะกลางๆแค่พอมีกินแต่ไม่ได้ใช้เงินฟุ่มเฟือย แรกๆเราก็รู้สึกสนิทกับเพื่อนกลุ่มนี้ปกติ ไปไหนด้วยกันอ่านหนังสือด้วยกัน แต่เพื่อนจะชอบชวนกันไปต่างประเทศตลอด ไปกินร้านอาหารหรูมื้อละหลายพันตลอด แน่นอนค่ะว่าเราไม่ได้ไป พอเห็นเพื่อนทุกคนอยู่ด้วยกันพร้อมหน้าโดยที่ไม่มีเรา ก็รู้สึกน้อยใจและรู้สึกอึดอัดมาก แน่นอนค่ะว่าเพื่อนเราไม่ได้ผิดและเป็นชีวิตปกติแบบนั้น แต่ตอนนี้จะเปลี่ยนกลุ่มเพื่อนก็ไม่ทันแล้ว ( เราไม่ค่อยได้ไปไหนมาไหนกับเพื่อนแล้วค่ะ กินข้าวก็ไม่ค่อย เพราะเพื่อนเรากินแต่ละมื้อแพงมาก ทำให้เราต้องแอบมากินข้าวที่ห้องเงียบๆ ) นึกแล้วก็แอบเศร้าในความต่าง 😢

เรื่องนิสัยส่วนตัวเราเข้ากันได้ทุกอย่าง แต่เรื่องการเงินก็รู้สึกเป็นกำแพงจริงๆค่ะ : ) ไม่ได้อิจฉาเพื่อนเลยค่ะ แต่เคยแอบคิดว่าถ้ามีขนาดนั้นบ้างก็ดีจัง ตอนนี้รู้สึกเกร็งและอึดอัด ต้องคอยปฏิเสธเพื่อนตลอด