ผมเป็นนักศึกษาวิศวะจบใหม่ แต่ยังหางานประจำไม่ได้เพราะต้องไปทหารก่อน(ผลัด 2 พฤศจิกายน) ผมสมัครเองเพราะผลัด 1 วุฒิตัวเองออกไม่ทันไปส่งสัสดีเลยเลือกไปผลัด 2 (ตอนเเรกว่าจะผ่อนผันไปอีก 1 ปี แล้วไปหางานประจำที่เขารับ แต่เห็นว่าส่วนใหญ่รับแต่พวกผ่านทหารแล้ว เลยอยากรีบจบเรื่องทหารให้เร็วที่สุด)

ตอนนี้ผมมาอยู่ที่บ้าน ตอนแรกว่าจะหางานพาร์ทไทม์ทำแล้วฝึกพวกโปรแกรม autocad หรือ excel ไปด้วยเพราะต่อให้ผมจบออกมาแล้วได้เกียรตินิยม แต่ผมคิดว่าเป็นเกียรตินิยมปลอม เพราะผมไม่ได้รู้เรื่องจริงๆเลยในภาคปฏิบัติหรือภาคทฤษฎีก็เรียนพอสอบจบแล้วก็ลืม รู้สึกเหมือนนายพลเด็กเส้นเลย(ไม่เข้ากับยศ)

เข้าเรื่องเลยดีกว่า ครอบครัวผมไม่ได้ยากจน แต่ก็ไม่ได้รวย ไม่ได้มีหนี้(ไม่ได้กู้กยศ.) มีแค่เงินที่ต้องจ่ายประจำเดือนพวกประกันสุขภาพ ค่าไฟ ต้องให้เครดิตพ่อผมทำงานประจำ ส่วนแม่ผมขายลูกชิ้นแต่ขายแค่ตอนเย็น (15:00-20:00). พอผมกลับมาอยู่บ้านก็ไม่ได้ช่วยอะไรมาก ก็แค่กวาดบ้าน ซักผ้า ช่วยแม่เสียบลูกชิ้นและเลี้ยงวัว ซึ่งต่อให้ผมไม่อยู่พ่อกับแม่ผมก็ทำเองทั้งหมดได้

ผมเป็นคนประเภทไม่ค่อยใช้เงิน ไม่ได้ติดเหล้า ไม่ค่อยชอบออกไปไหน แค่มีเน็ตก็นอนฟังเพลงเลี้ยงวัวไปวันๆก็ได้

แต่ว่าผมก็รู้สึกเหมือนกับเกาะพ่อกับแม่กินเลย ได้ไปทำงานยกของตอนช่วงสงกรานต์แต่ไม่ไหวทำงาน 13 ชม.ตากแดด กลับมาไข้ขึ้นก็รู้เลยว่าตัวเองไม่ไหวกับการทำงานเช้าเย็นกลับไม่ได้จับโทรศัพท์หรือมีเวลาไปทำอย่างอื่น ตอนนี้กำลังว่าจะไปสมัครขับเเกร็ป แต่ก็รู้อยู่แก่ใจว่าคงทำไปวันๆเพราะตัวเองไม่ได้ต้องการเงินเหมือนคนที่เขาทำเป็นอาชีพ เพราะตัวเองแค่กลับบ้านก็มีข้าวกิน ตอนนี้ข้ออ้างมันก็เกิดขึ้นมาเต็มหัวไปหมด ทั้งอ่านหนังสือสอบ toeic สอบกว. มันรู้สึกแย่ครับที่ตัวเองนึกข้ออ้างพวกนี้ขึ้นมาได้เพราะยังไม่อยากไปทำงาน5555