จขกทอายุ 33 แล้วค่ะ ทำงานมาก็เข้าปีที่ 10 แล้ว คิดว่าหลายๆคนก็น่าจะรู้สึกเหมือนกันนะ ว่าช่วงที่เราเป็นเด็กใหม่ไฟแรง เราสนุกกับชีวิตการทำงานมาก ถึงจะไม่ได้สนุกในแง่ที่ดีไปทุกด้าน แต่ก็เป็นอะไรที่ท้ายทายหลายด้าน จนกระทั่งเวลาผ่านไป เรากลายเป็นผู้ใหญ่ที่เติบโตขึ้นมาอีกระดับ มุมมองในชีวิตเริ่มเปลี่ยน ส่วนตัวเราค่อนข้างเปลี่ยนไปมากทีเดียว บางทีมองย้อนกลับไป ก็แอบคิดว่า ผ่านอะไรมาเยอะแฮะ แต่เมื่อก่อนไม่ค่อยคิดอะไรมาก พอมาวันนี้คิดเยอะมาก จนเคยเป็นโรคนอนไม่หลับ กินยาปรับเคมีในสมองอยู่พักนึงใหญ่ๆเลยค่ะ "อ่า นี่สินะ รสชาติความเป็นผู้ใหญ่" ความสดใสในชีวิตเราก็เลยหายไปเยอะค่ะ แต่จริงๆมันก็มีอยู่ตลอดแหละ เพราะคนข้างๆเราช่วยได้เยอะเลย
ของเพื่อนๆเป็นยังไงกันบ้าง ยังมีความสดใสเต็มหลอดกันมั้ย
เติบโตกันมาจนถึงตอนไหน ที่รู้สึกว่าความสดใสในชีวิตกำลังหายไปคะ?