เอกพาแพรวไปหาที่นั่งคุยกัน
เอกดีใจมากที่เขาได้เจอแพรว
แต่สิ่งที่แพรวบอกเขา ทำให้เขาอึ้งเหมือนกัน

"แพรวฆ่าอลิสจริงเหรอ"

"สำหรับแพรว แพรวรู้สึกอย่างนั้นนะคะ
เพียงแต่กฎหมายไม่เอาผิดแพรว"

เอกสงสัยมาก "แพรวเล่าให้ผมฟังหน่อยครับ"

"คือช่วงหลัง อลิสทำแพรวอึดอัดมากค่ะ
จนแพรวคิดสั้น วันนั้นแพรวใส่ยาพิษในน้ำส้ม
เพื่อที่จะดื่มเอง แต่แพรวไม่กล้า เลยวิ่งไปนั่งร้องไห้ที่ห้องนั่งเล่น
พออลิสกลับมา เธอเข้าใจผิด เลยดื่มจนหมดแก้ว
ไม่นานเธอก็เสียชีวิตค่ะ"

"ฟังดูแล้ว ไม่น่าใช่ความผิดของคุณนะครับ
กฎหมายถึงไม่เอาเรื่อง"

แพรวดูกระอักกระอ่วน "ถึงกฎหมายจะไม่เอาเรื่อง
แต่ญาติๆของอลิสไม่ยอมค่ะ พวกเขากำลังไล่ล่าแพรว
วันนี้ทางสะดวก แพรวเลยจะมาบอกลาคุณ
แพรวอาจจะต้องหายไปอีกพักใหญ่ๆ
แต่เอกไม่ต้องห่วงนะคะ แพรวดูแลตัวเองได้"

"ไม่ว่าจะยังไง ผมก็ยังเป็นห่วงคุณอยู่ดีนะแพรว
ผมไม่อยากให้คุณจากไปอีก"

"แต่แพรวไม่อยากให้คุณต้องมาเดือดร้อนเพราะแพรวค่ะ
ถ้าเอกต้องมาเดือดร้อนเพราะแพรว แพรวคงทนไม่ได้
และไม่มีวันที่จะให้อภัยตัวเอง"

การคุยกันยากจะหาบทสรุป ต่างฝ่ายต่างห่วงใยซึ่งกันและกัน
เอกคิดหนักกับเรื่องนี้

"แพรวย้ายมาอยู่กับผมก็ได้ครับ ผมจะดูแลคุณเอง"

"แต่ญาติของอลิสแต่ละคนโหดมากเลยนะคะ
พวกเขากำลังตามล่าแพรว แพรวรู้ดีว่าหลังจากนี้
ชีวิตแพรวจะไม่สงบสุขอีก แต่แพรวคิดถึงคุณค่ะ
วันนี้แพรวเลยหาทางมาเจอคุณ
ก่อนที่แพรวจะหนีพวกนั้นไปให้ไกล"

"หนีเหรอ แล้วคุณจะหนีไปไหนครับ
แล้วคิดว่าจะรอดเหรอ"

"รอดหรือไม่รอด แพรวไม่รู้หรอกค่ะ
แพรวถึงอยากมาเจอคุณ
อยากมาใช้ชีวิตกับคุณ อย่างน้อยแค่ 1 วันก็พอค่ะ"

เอกสงสัย "แล้วทำไมถึงเลือกวันนี้ละครับ"

"วันสองวันนี้ พวกญาติๆของอลิสรวมตัวกันทำบุญให้อลิส
ที่แอลเอค่ะ มีทั้งคนไทยและคนสหรัฐ
หลังจากวันนี้ แพรวไม่แน่ใจว่าพวกเขาจะไล่ล่าแพรวกันยังไง
แต่หลายคนในนั้น ต้องแก้แค้นแพรวแน่นอนค่ะ แพรวรู้"

"คุณรู้ได้ยังไงครับแพรว แพรวอาจจะคิดไปเองก็ได้"

"ไม่หรอกค่ะ แพรวมีหลักฐานว่าเคยถูกลอบฆ่ามาแล้ว 3 ครั้ง
มี 3 ครั้งนั้น ก็ย่อมต้องมีครั้งต่อไปแน่นอนค่ะ"

"3 ครั้งเหรอครับ เล่าแต่ละครั้งให้ผมฟังหน่อยได้ไหม
ผมอยากรู้"

แพรวมีสีหน้าที่สลด "แพรวไม่อยากเล่าค่ะ
แพรวอยากลืมมากกว่า เอาเป็นว่าวันนี้ทั้งวัน
เอกอยู่กับแพรวนะคะ เรื่องอื่น เดี๋ยวเราค่อยว่ากัน"

ในท้ายที่สุด เอกก็ตามใจแพรว วันนี้เป็นอีก 1 วัน
ที่ทั้งคู่ได้ใช้เวลาร่วมกัน และได้รับรู้ว่า
พวกเขารักกันมากแค่ไหน

ช่วงค่ำ เอกพาแพรวไปที่พัก
พอไปถึง พวกเขาก็บรรเลงเพลงรักด้วยกันอย่างดูดดื่ม
ทั้งสองลืมวันลืมเวลา ทิ้งปัญหาต่างๆไว้เบื้องหลัง
ช่วงเวลานี้ ขอให้มีกันและกันก็พอแล้ว
ทั้งสองไม่อยากรับรู้เรื่องใดๆทั้งสิ้น

แพรวกับเอกคิดตรงกันว่าวันนี้เป็นวันสุดท้ายในชีวิตพวกเขาก็คงจะดี
เพราะพวกเขาจะได้ใช้วาระสุดท้ายของชีวิตร่วมกัน
เอกไม่แน่ใจว่าวันนี้เป็นความจริงหรือความฝัน
ถ้าเป็นความฝัน มันก็เป็นทั้งฝันดีและฝันร้าย

ตอนเช้า พอเอกตื่นขึ้น แพรวก็จากเอกไปแล้ว

เอกไปเล่าเรื่องราวของเขากับแพรวให้จอห์นฟัง

จอห์นส่ายหัว "เป็นไปไม่ได้ เมื่อวานแพรวจะมาหานายไม่ได้"

"ทำไมวะ" เอกสงสัยหนักมาก

"ก็แพรวตายประมาณ 3 วันมาแล้ว"