ขอบอกถึงตัวเราก่อน
เราลาออกจากงานที่ กทม. ตัดสินใจพาแฟน. กลับมาอยู่ ตจว. แฟนเป็นคนกทม. ไร่สวนคือไม่เคย ที่บ้านจะมีแม่พ่อ และครอบครัวของพี่มี 4 คนแรกๆที่เรากลับมาอยู่บ้านก็มีอาชีพค้าขาย ว่างจากค้าขายก็ช่วยงานไร่สวนครอบครัว 
อยู่มา 1 ปีเต็มวิถีชีวิตของเราเริ่มเปลี่ยน ทำคลิปลงเฟส เริ่มได้เงิน เริ่มซัพพอร์ตที่บ้านเป็นตัวเงิน ของกิน แต่ไม่ได้ช่วยงานไร่สวนเลย งานบ้านก็ให้แฟนและหลานทำโดยจ่ายเงินเดือนให้ 

รายได้ จากการทำคลิปเรา ประมาณ 4 หมื่น รวมค้าขาย 6-7 หมื่นต่อเดือน 

เข้าเรื่อง ประเด็นคือ ทะเราะกับพ่อแม่ เขามองว่ามันดูไม่คือ ดูไม่ดีเอามากๆ เราค้าขายแค่ครึ่งวันเช้า เที่ยง หมกตัวแต่อยู่ในห้อง เพราะเข้าดูคลิปหาคอนเทนต์ แดดอ่อนๆของทุกวันก็จะออกมาถ่ายงานกันจนค่ำ  
งานไร้สวนไม่ทำ ไม่ช่วย เราก็บอกว่าเราขอซัพพอร์ตเป็นค่าแรง เป็นเม็ดเงิน เขาก็บอกเราไม่เอาไหน ค่อนไปทางได้ดีลืมตัว ขอบอกก่อนเราอ้วนหนัก 100 กก. ทำอพไรก็ปวดเมื่อยค่ะ เงินแต่ละเดือนให้พ่อแม่ใช้ ค่าแรงไร่สวนช่วยจ่าย ประกันสุขภาพพ่อแม่ทำ รถยนต์พ่อแม่ยืมใช้  ซื้อของกินของใช้เข้าบ้าน 

เราแค่รู้สึกว่าเราทำสิ่งนั้นไม่ได้ แล้วสิ่งที่เราทำได้ ทำไมไม่เอามาถัวๆกันบ้าง 

เราทำคอนเทนต์ ตลกๆ สั้นๆ หาเงินจากคลิปสั้น วันๆต้องนั่งตอบคอมเม้นให้คลิปดัน ไปดูคลิป ต่างประเทศเยอะๆ เอามาดัดแปลง สร้างคลิปในแบบเรา เลยกลายเป็นอยู่กับมือถือทั้งวันหมกตัวอยู่แต่ในห้อง มันเลยดู ปยอ. จากคนรอบข้างแต่เสียใจพ่อแม่ มองว่ามันเป็นงานไม่มีค่าและอยากให้ไปทำไร่ ทั้งๆที่เราหาเงินหด้มากกว่าไปทำไร่ 

ถ้าเราคิดผิดช่วยตอบเราทีค่ะ เราจะแก้ปัญหานี้ ทัศนคติพ้อแม่ยังไง อธิบายก็ทะเราะ เขาต้องการให้เราทำทั้งไร่นา ซึ่งเขามีลูกจ้างประจำ มีพี่คอยทำ อยู่แล้ว ส่วนเรา ซัพพอร์ตเงินพ่อแม่ แต่มันก็ไม่พอ แต่ร่างกายเรามันก็ทำไม่ไหว ส่วนแฟน ยอมรับเขาเกิดมาไม่เคยทำ เขาพยามเรียนรู้ทำแต่มันก็ไม่ดีเท่าคนที่ทำมานานอยู่แล้ว เขาก็เลือกจะสู้ค้าขาย กับทำคลิปเคียงคู่ไปกับเรา เราผิดมากไหมทุกคน