เรามีแฟนค่ะ ซึ่งฐานะทางบ้านแฟนเราก็ไม่ถึงกับดีแต่ก็ไม่ถึงกับแย่ค่ะ แม่เป็นแม่บ้าน พ่อเป็นทหารซึ่งเกษียณแล้วออกมาทำสวนค่ะ มีสวน 11 ไร่ นาอีก 11 ไร่ค่ะ ช่วงโควิดที่ผ่านมาทำเศรษฐกิจแย่ทำให้ครอบครัวแฟนเราเนียะแย่ลง ขาดรายได้ ขอพ่อทีนึงก็ได้แค่ 500 แต่เราอยู่หอเดียวกันนะคะ สวนเราได้จากแม่เราครั้งละ 2000ก็ใช้ประมาณไม่ถึง 2 อาทิตย์(ถ้าเราใช้คนเดียวใช้ได้นานกว่านี้)ตั้งแต่คบกับมาไม่มีครั้งไหนเลยที่เขาจะมีตังมาซับพอร์ตเรามีแต่เราที่ซัพพอร์ตเขา จนมันเป็นเรื่องที่เขาไม่เกรงใจเราเลยสักนิด พอเขาได้ตังจาก กยศ หรือโครงการจากรัฐ มาเขาใช้เต็มที่เลย เสื้อบอล กระเป๋าแบรนด์ทั้งหลาย อุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ทั้งหลาย รองเท้าฟุตบอลก็หลายคู่ โดยไม่สนเลยสักนิดว่าตังจะเหลือใช้เท่าไร ทั้งๆที่เราก็ไม่เคยได้ใช้ตังเราแบบจริงๆจังๆสักที มีแต่มาซัพพอร์ตเขา ค่ากินค่าใช้ต่างๆ จนวันนี้ทะเลาะกัน เขาถามเราว่าทำไมไม่บอก ไม่ห้าม เราเลยพูดว่าอยากให้คิดเองบ้าง ก็มาไม่พอใจเรา สรุปผิดที่เราใจดีเกินไปหรือเปล่าคะ
คิดยังไงกับคนที่บอกว่าครอบครัวไม่ค่อยมีตังแต่ขยันซื้อของคะ