สอนให้เป็นแค่ผู้เฝ้าดู

ดีค่ะเราตั้งกระทู้นี้เพราะได้แรงบัลดาลใจจากธี่หยดเลยอยากลองเอาเรื่องเล่าของตัวเองมาลองเล่าดูเรื่องนี้มีส่วนที่จะบิดเบือนบางส่วนเพื่อความเป็นส.ตเท่านั้นและมีเค้าโครงมาจากเรื่องจริงเรามาลองเล่าครั้งแรกผิดพลาดประการใดขออภัย
คุณเคยได้ยินคำว่าคนดีผีคุ้มไหมค่ะหรือจะเป็นข้อห้ามต่างๆนาๆหรือสิ่งที่ถูกสั่งห้ามไปยุ่งมันน่าลองใช่ไหมค่ะทุกครั้งที่ได้ยินสิ่งที่คนที่อยู่มานานเล่าห้ามมันกระตุ้นใช่ไหมค่ะคุณอยากจะล้วงรู้ถึงเบื้องหลังอยากจะได้เห็นในสิ่งที่ไม่เคยสัมผัสอยากท้าทายเพื่อความสุขสุดท้ายสิ่งนั้นจะเอาคุณไปหรือคุณจะอยู่เป็นแล้วรอดต่อไปมันขึ้นอยู่กับคุณเราชื่อหินเราคือคนที่อยู่ตึกนี้มานานตั้งแต่จำความได้ก็อนุบาลเลยที่ต้องมาอยู่ตึกนี้เพราะมันใกล้โรงบาลที่ยายต้องเข้ารักษาทำให้เราต้องอยู่ตึกนี้ด้วยความจำเป็นตึกนี้ทั้งเก่าลิฟก็เหมือนพร้อมจะพังทุกครั้งตอนมาถึงห้องที่ดูไว้ครั้งแรกก็เจอผู้ชายที่ให้เช่าห้องวิ่งหนีบางอย่างออกมาพร้อมกับกลิ่นเหล้าเหม็นหึ่งแถมยังมีคนอื่นๆวิ่งหนีออกมาผู้ชายคนนั้นเห็นยายเรากับแม่และเราก็มาล้มลงตรงยายเราแล้วเริ่มพูดว่าเขาไล่ซ้ำไปซ้ำมาจนยายเราจู่ๆก็เดินไปที่ห้องเขาแล้วออกมาบอกให้ผู้ชายคนนั้นเก็บของออกไปแต่ผููู้้้ชายคนนั้นกลัวแล้วไม่ยอมไปเก็บของจนต้องรอถึงเช้ากว่าผู้ชายจะยอมเก็บของออกไปจนแม่เรายายย้ายเข้ามาอยู่ทุกอย่างก็ปกติถึงจะมีเหตุการณ์ต่างๆแต่เราก็ถูกยายสอนให้ไม่สนใจแล้วเป็นแค่ผู้เฝ้าดูเท่านั้นขอโทษนะค่ะเล่าต่อไม่ได้แล้วถ้าจะเล่าคงต้องเล่าหลังจากก้าวขาออกจากตึกแล้วจะกลับมาเล่าให้อีกทีนะค่ะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่