นี่เป็นกระทู้แรกของเราเลย
บอกก่อนเลยว่า เราเป็นคนรักหมารักแมวมากกกก รักทั้งหมาตัวเอง และหมาแมวทุกตัวที่พบเจอ
เราไม่ค่อยชอบเด็กค่ะ เด็กน่ารักเรียบร้อย ชอบค่ะ แต่เด็กซนเกเร ร้องเสียงดัง วิ่งกลางห้าง เราไม่ชอบมากๆไม่อยากยุ่ง
เราไม่รู้วิธีจะพูดกับเด็กค่ะ เพราะไม่ค่อยได้ยุ่งเกี่ยวกับเด็ก (เราเปนคนตรง คิดยังไงก็พูดตรงๆ ไม่ชอบก็ต่อว่าตรงๆ ถ้าให้เราพูดในแบบปรกติของเรา อาจฮาร์ดคอร์สำหรับเดกเกินไป)

เรื่องมีอยู่ว่า เราพักอาศัยอยู่ในคอนโดที่มีหลายตึก มีพื้นที่สวนหย่อม มีสนามเด็กเล่น ที่นี่มีแมวจรจัดอยู่3-4ตัว
เรามักจะพกอาหารเม็ดใส่ถุงซิปล็อคติดตัวทุกวัน พอเจอก็เทให้แมวกิน เวลาแมวกิน ถ้ามีคนเดินผ่านใกล้ๆหรือคนเดินมา เค้าจะระแวง หยุดกิน วิ่งหนีไปซ่อน
มีอยู่สองตัวที่ดูไม่ค่อยขี้กัวเท่าไหร่ คนเดินไปมา ก็กินได้ เรามักนั่งเฝ้าดูแมวกินห่างๆ กันไม่ให้เด็กวิ่งเข้าใกล้รัหว่างมันกิน

เมื่อวานหลังจากให้อาหารแมวแล้ว เราก็เดินไปทำธุระ พอขากลับ เห็นเด็กอายุราวๆ5ขวบกำลังแกล้งแมว (แมวตัวที่ไม่หนีคน)
พ่อแม่เด็กก็อยู่แถวนั้น แต่ไม่มีการห้ามปรามใดๆ พ่อแม่เพิกเฉยมาก เด็กเอาเท้าเขี่ยหน้าแมว เตะแมว แล้วหัวเราะสนุกสนาน แกว่งเท้าใส่หน้าแมว
ไปนั่งยองแล้วกรี๊ดใส่หน้าแมว แล้วหัวเราะคิกคัก เราเห็นแล้วรู้สึกไม่พอใจค่ะ เราสงสารแมว
ทำไมพ่อแม่ไม่สอนไม่ห้าม แล้วเราก็ไม่รู้ว่าควรทำยังไง ควรพูดกับเด็กยังไงให้เด็กเลิกทำพฤติกรรมนี้ จะพูดยังไงให้เด็กรู้จักเมตตาสัตว์
ขอคำแนะนำด้วยค่ะ ถ้าเราเจอบบนี้ครั้งต่อไป เราควรเข้าไปพูดยังไงคะ ทั้งกรณีที่เด็กมีผู้ปกครองและไม่มีผู้ปกครองอยู่ด้วย
ถ้าเราพูดเอง คงแรงไปสำหรับเด็กแน่ๆ อยากได้แบบซอฟๆแล้วทำให้เด็กเลิกรังแกสัตว์อ่ะค่ะ