เสียงเรียกจากผี ไครเคยได้ยินบ้างครับ
ผม มีประสบการณ์จริงที่เกิดขึ้นกับ กับตัวผมเอง
กับเหตุการนี้ มันเป็นอะไรที่อธิบายได้ยาก
ผมเป็นคน ปกติจะไม่ค่อยมีความเชื่อเรื่องผี
พอเรียนจบผมได้มีโอกาสมาเข้ามาทำงานที่
โรงแรมแห่งหนึ่งที่จังหวัด ชนบุรี
โรงแรมแห่งนี้มีห้องพักอยู่ห้องหนึ่ง
ที่อยู่หลังโรงแรม จนสุดทางเดิน
ห้องพักห้องนี้เป็นห้องที่ใหญ่มากซึ่งมันเคย
เป็นห้องเก็บของมาก่อน หอพักจะอยู่ชั้นที่1
ด้านล่างสุดของโรงแรมที่ชั้นนี้ ทางโรงแรม
ในตอนนี้มีไว้ให้แค่พักงานเท่านั้นที่ใช้พัก
ทางหน้าห้องของผมเป็นห้องร้างไม่มีคนอยู่อาศัย
คาดว่าในตอนนี้ได้ใช้เป็นที่เก็บของมีผุ่นขึ้นปกคลุมบริเวณหน้า
และที่สำคัญห้องพักห้องอื่นๆนั้นอยู่หากกันไปหลายห้องมาก
ถ้าจำไม่ผิดน่าจะอยู่ถัดไปอีก 4 ถึง5ห้องได้
เวลาไปชื้อของผมก็จะยืมรถมอเตอร์ไซของโรงแรมไป
ผม ชอบขับรถมอเตอร์ออกมาชื้อของเวลา 23.00 เป็นประจำเพราะลูกค้าไม่ค่อยมีในช่วงนั้น
ต้อนแรกที่ขับรถมอเตอร์เพื่อที่จะไปชื้อของผมขับรถไปไม่ถึงครึ่งทาง
ก็ชอบมีหมาวิ่งไล่กัด และก็เห่า หมามันตัวใหญ่และน่ากลัวมาก ครับ
มันมีอยู่หลายตัวเลย วันต่อมาผมก็เปลี่ยนที่ไปชื้อของอีกทางแต่ทีนี้เป็นซอยที่ มืดมาก
ซึ้งหลอดไฟตามถนนนั้น เสียติดๆดับๆ
และเสาไฟก็ตั้งอยู่ค้อนข้างที่จะห่างกันพอสมควร
ขณะที่ขับรถไปก็คิดว่าจะเป็นเหมือนกับ ซอยหมาดุที่ผ่านมาหรือมั้ย
ปรากฏว่าทุกอย่างเงียบกริบ ไม่มีหมา ออกมาไล่กัดสักตัว
บรรยากาศสองข้างทาง เป็นป่าต้น ไม้รก
ไม่มีบ้านคนแถมถนนก็เป็นหลุมด้วย
ทำให้ดูวังเวงเอามากๆ ขณะขับไปก็เผลอได้ยินคนร้องเรียกชื่อผม
**ต้น***ผมก็เผลอ** ครับ **พูดตอบรับไปเป็นนิสัยติดตัวเวลามีคนมาเรียกชื่อ
ผมก็ตกใจอยู่นึกว่าหูแว้วไปจึงไม่ได้คิดอะไรมาก
คิดว่าต่อไปหากเป็นตอนกลางคืนคงจะไม่ขับผ่านเข้ามาชอยนี้อีกเป็นแน่
ในซอยนี้มันดูไม่ปลอดภัยเอามากๆ ขอยอมขับไปลุยซอยหมาดุยังจะดีกว่า
*
*
และเรื่องราวมันก็เริ่มจากตรงนี้เลยแหละมีอยู่
วันหนึ่งขณะที่ผมกำลังนั่งเล่นคอมอยู่เสียง
ข้อความจากในเฟสก็ดังขึ้นมา มีน้องสาวของทักมา
ผมได้เปิดกล้องคุยกัน ก็คุยกันได้ไม่นาน
ตอนนั้นน่าจะ5ทุ่มกว่าได้ล่ะ ในห้องมีหลอดไฟแค่ 2 หลอดเท่านั้น
คือตรงกลางห้องและในห้องน้ำผมนั่งเล่นคอมที่โต๊ะริมหน้าต่าง
ข้างหลังเป็นตูและก็มีพัดลมติดผนัง
จู่ๆน้องสาวก็ถามขึ้นมาว่าอยู่กับใคร
ผมบอกว่าคนเดียว พร้อมกับหมุนกล้องให้น้องดู
คุยกันได้สักพักเลยบอกน้องว่าพี่จะไปเข้าห้องน้ำ รอแปปนึ่งนะ
พอกลับมาปรากฏว่าน้องสาวได้ปิดกล้องไป แล้ว
ผมเลยทักถามไปอีกครั้งว่าปิดทำไมแต่น้องไม่ยอมคุยเปิดกล้อง
พิมส่งมาแต่ข้อความ น้องสาวถามว่าผมอยู่คนเดียวจริงๆใช่มั้ย
** ผมก็ยืนยันบอกไปว่าอยู่คนเดียวจริงๆ
ไม่มีไคร อยู่กับพี่ จริงๆ และน้องก็พิมบอกมา ว่าตอนที่ผมไปเข้าห้องน้ำ
น้องเห็นมีผู้หญิงเดินตามผมไปเข้าห้องน้ำด้วย
ผู้หญิงคนนั้น ผมยาวใส่เสื้อสีขาวแต่งตัวมอมแมม
ผมไม่ได้เชื่อที่น้องพูดหรอกครับ คิดว่าน้องมันโกหกให้กลัว
น้องมันบอกว่าแม่ก็เห็นแถมยังแคปหน้าจอไว้ทัน
ทีแรกนึกว่าผมแอบซ่อนแฟนไว้ แต่พอเห็นผู้หญิงคนนั้นไม่มีขา
แบบลอยได้ เลยรีปปิดหน้าจอแชตไปเลย
น้องสาวได้ส่งให้ผมดูผมก็อธิบายไม่ได้เหมือนกันว่ามันคืออะไร
ผมมีรูปให้เพื่อนๆดูไครที่อยากดูให้เม้มที่ใต้โพสรอได้เลยแล้วผมจะส่งไปให้ดู
**ย้ำไม่ได้มีการตัดต่อแต่อย่างได**
พอตื่นเช้ามาผมไปกินข้าวที่ร้านอาหารริมทาง
ข้างๆโรงแรม ด้วยความที่อยากรู้เลยถามเอารูปให้ลุงเจ้าของร้านดู
ลุง ได้ดูสักพักก็ส่งให้คนในร้านข้าวดูบ้างทุกคนต่างพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า
ผู้หญิงคนนี้ เธอเป็นคนที่เคยมาทำงานที่โรงแรมแห่งนี้
ทำงานเป็นพนักงานทำความสะอาด
เธอเคยมากินข้าวที่ร้านนี้เป็นประจำ
แต่อยู่ๆเธอก็หายไป และหลายวันจากนั้นก็มีคนพบ
ร่างของเธออยูในชอย ทางโน้นนะ
เดี๋ยวนี้เส้นทางนั้นไม่ค่อยมีคนผ่านไปหรอก
เพราะมันเปลี่ยวมากและมี พวกเมายา
ชอบไปมั่วสุนกันแถวนั้น ในข่าวรู้สึกว่า เธอตั้งท้องด้วยนะ
วันนั้นแฟนของเธอก็มาตามหาเธอที่นี้
แต่น่าเสียดายที่ต้องพบเธอในสะภาพที่ไม่มีชีวิตแล้ว
แฟนของเธอเลยนำศพเธอกลับไปยังบ้านเกิดของเธอแล้ว
หลังจากที่เธอตาย รู้มั้ยเธอเฮี้ยนมาก
หลอกคนที่อยู่ในละแวกนั่นบ่อยมากขนาดขี้ยาในซอยยังไม่กล้าเข้าไป
จับกลุ่มกับสูปยา เลย และได้ข่าวมาว่าพวกขี้ยาเหล่านั้นเริ่มตายตามกันไปทีล่ะคน
จนเหลือแค่ไม่กี่คน ลุงบอกว่าเธอเพิ่งหยุดเฮี้ยนไปเมื่อ 1 เดือนก่อนน่านี้เอง
พอๆกับตอนที่พ่อหนุ่มเข้ามาทำงานได้ล่ะมั้ง
เมื่อผมฟังเรื่องนี้จบผมก็ไม่ได้คิดอะไรมากเพราะไม่ได้มีความเชื่อด้านผีหรือวินญานอยู่แล้ว
ผมยังใช้ชีวิตเหมือนเดิม เหมือนไม่ได้มีอะไรเกิดขึ้น
หลังจากนั้นได้ไม่นานวันนั้นเป็นวันขึ้นปีใหม่
พนักงานหลายคนลากลับบ้าน เหลือพนักงานไม่กี่คนที่ทำงาน
และผมที่อยู่ห้องพักไม่กลับบ้าน ขณะที่กำลังเล่นคอมอยู่น่าจะประมาณ4ทุ่ม
ผมได้ยินเสียงคนร้องไห้ เสียงดังมาก มันดังมาจากในห้องน้ำ
ผมได้ยินก็สะดุง ตกใจมาก แต่ก็ทำเป็นไม่สนใจอะไร แล้วมันก็เงียบ
หลายวันผ่านไปขณะที่เรานอนอยู่
ผมได้ยินเสียงคนเดินในห้อง เดินไปมา
ผมก็ทำเป็นไม่ได้ยินแล้วนอนต่อ ในคืนนั้น
ผมฝันว่าเห็น ตัวเองนอนอยู่บนเตียงแล้วได้ยินเสียงร้องไห้ที่ปลายเตียง
แล้วผมก็ชะโงกหน้าขึ้นไปดู เห็นผู้หญิง ผมดำยาวมาก
กำลังเอามือเข้ามาจับตรงขาของผมด้วยความที่ตกใจคิดว่ามีคนกำลังมาทำร้าย
เลยเผลอถีบ มันตกจากที่นอนแล้ว จากนั้นก็ได้ยินเสียงกรี๊ดร้องสักพักมันก็หายไป
แล้วก็ได้ยินเสียงทุบประตูห้องน้ำที่ตามมา แล้วเสียงก็เงียบไป แต่จู่มันก็โผลมาเป็นเงาดำๆ
รูปร่างผู้หญิงผมยาวยืนตรงพัดลมที่อยู่ข้างตู้เสื้อผ้า
ยืนนิ้งเลยไม่ขยับไปไหน
ไอ้เราด้วยความที่โมโหเลยตะโกนออกไปแบบไม่ทันคิด
**แน่จริงก็ทำให้กูถูกหวยสิแล้วอยากได้อะไรกูก็จะให้**
แต่สิ่งที่แปลกก็คือ
ผู้หญิงคนนั้นเอามือที่เป็นเลือดเขียนตรงผนังห้อง
ตัวเลข ที่เขียนนั้นตรงกับหมายเลขห้องของเรา นั้นก็คือ
** 013 **
เราพอจะจำได้รางๆในตอนเช้าเราโทรคุยกับน้องปกติเมื่อนึกได้จึงฝากให้น้องชื้อหวยให้
ส่วนผมน่ะไม่ได้ซื้อหรอกเพราะว่าไม่ชอบเล่นหวยหรือการพนัน
พอวันหวยออกเพื่อนๆรู้มั้ยครับ ปรากฏ ว่า ออก** 013 ** จริงๆผมดีใจมาก
รีปโทรไปหาน้องเลย แต่น้องบอกว่าลืมไม่ได้ชื้อให้ ผมก็ไม่ได้ว่าอะไรให้น้อง
(ความจริงผิดหวังมากครับ) หลังจากนั้นผมก็ลืมเรื่องนี้ไปเลย
ช่วงนั้นผม อยากผมทำงานเก็บเงินซื้อรถกระบะสักคันเลยทำ OT
แบบไม่ได้กลับบ้านขนาดมีวันหยุดยาวเรายังไม่หยุดทำงาน
พอไปกินข้าวที่ร้านอาหารข้างๆ ก็มีหลายคนทักว่าทำไมช่วงนี้ดูคล่ำๆ
หน้าหมองจัง โดนของหรือป่าว ผมก็บอกไปว่าอาจเป็นเพราะทำงานไม่ได้พัก
ช่วงนั่นผมไม่สบายด้วย ป่วยบ่อยมาก เป็นๆ หายๆ จนคิดอยากกลับไปพักที่บ้าน
ผมเข้าไปขอหยุดงานเพื่อกลับบ้านไปพัก
พอ ไปถึงบ้านแม่ก็ถามว่าทำไมดูผอมจัง น่าตาก็ดูคล้ำลงไปมาก
เดี๋ยวพรุ่งนี้แม่จะพาไปวัด ตื่นเช้ามาแม่ก็พาไปวัด
วัดนี้เป็นวัดพระธาตุเดินขึ้นบัญไดหลายขั้นจนเหนื่อยเลย
และเป็นที่นับถือของคนในพื้นที่ พอเดินเข้าไปในกุติ
พระก็ทักทันทีพูดว่านั้นโยมพาใครมาด้วยรึ ผมก็บอกไปว่าผมมากับแม่ครับ
พระบอกว่าไม่ใช่โยมแม่ ผมก็หันหลังกลับไปมองอีกครั้งก็ไม่มีใคร
พระบอกว่ามีสิโยมมีคนตามมาด้วยอีกคน
ผมก็คิดว่าพระท่านล้อเล่นผมเลยลองถามพระรูปนั้นว่าที่ตามมาเป็นผู้ชายหรือผู้หญิงครับ
ท่านตอบว่าเป็นผู้หญิง ผมถามว่าสวยมั้ยครับแล้วตามมาจากไหน
ท่านตอบว่าโยมเคยเห็นหน้ามาแล้วไม่ใช่รึ ตามมาจากที่โยมไปรับคำทักเค้า
เราถามว่าแล้วเขาต้องการอะไร ท่านตอบว่าแล้วโยมได้ไปสัญญา
อะไรกับเขาเอาไว้ล่ะ ผมก็นั่งคิดสักพักไม่รู้ว่าเป็นผีตนนั้นรึป่าว
ผมเคยบอกว่า ถ้าทำให้ผมถูกหวย อยากได้อะไรก็จะให้
แต่ผมไม่ได้ ซื้อ และไม่ได้ถูกนะครับ
ท่านบอกว่าถึงไม่ได้ซื้อ แต่เลขที่ผีให้มาก็ถูกใช่มั้ย
นั้นแหละผีมันเลยตามมาเอาชีวิตโยม
ดีนะที่โยมเป็นคนดวงแข็งผีจึงทำอะไรโยมไม่ได้ในตอนนี้
แต่ ช่วงนี้ก็ป่วยบ่อยใช่ไหมล่ะ ใช่ครับ ท่านบอกว่าไม่แปลกหรอกก็ผีมันตามรังควันโยม
หลวงพ่อพอมีวิธีไล้ผีไหมครับ ท่านตอบว่าไม่มีหรอกโยม
แต่หากโยกทำบุญเสริมบารมีมากๆเดี๋ยวผีมันก็ไปเองแหละ
แต่ต้องรีปทำหน่อยนะเพราะเหมือน โยมจะไม่ค่อยมีเวลา วันนั้นผมก็เลยทำบุญกับหลวงพ่อ
เราก็กับบ้านไป แต่ผมก็ไม่ได้เชื่ออะไรมากหรอก
พอตกกลางคืนมา ผมนอนเล่นโทรศัพท์อยู่
**จู่มันก็โผล่พลวดออกมาให้เห็นกันจะจะเลย**
ผมสดุงหัวใจแทบวายมันโผล่ออกมาจากกำแพง
เป็นตัวๆเลย ชี้หน้าแล้ว ตะโกน
**กูจะเอาไปอยู่ด้วย**
ไม่ใช่แค่ผมเท่านั้นที่ได้ยินเสียงแต่ทุกคนในบ้านก็ได้ยินเสียงนั้นกันทุกคน
มันเป็นเสียงที่เต็มไปด้วยความอาคาต
แม่และน้องรีปวิ่งขึ้นมาถามผมว่าตะโกนเสียงดังทำไมเกิดอะไรขึ้น
ผมก็ เล่าให้แม่ฟัง และในตอนเช้า
แม่ก็พาผมไปรดน้ำมนต์ ถึง 9 วัด เลย
หลังจากนั้นวันนั้นมาผมก็ไม่เคยเจอเธออีกเลย
ถึงแม้ว่าในใจของผมยังหวังให้เธอกลับมาหาผม
เพื่อให้เลขเด็ดกับผมอีกครั้ง ก็ตาม
ผมมีรูปให้เพื่อนๆดูไครที่อยากดูให้เม้มที่ใต้โพสรอได้เลยแล้วผมจะส่งไปให้ดู
**ย้ำไม่ได้มีการตัดต่อแต่อย่างได**
เสียงเรียกจากผี ไครเคยได้ยินบ้างครับ