พ่อแม่เรามีลูก3 เราเป็นคนกลางค่ะ คนที่2 ปกติแม่เราจะไม่ค่อยสนใจเราเท่าไหร่อจะสนใจแต่พี่และน้องมากกว่า แต่เรื่องการเรียนพ่อกับแม่คาดหวังกับเรามากที่สุดค่ะ เรารู้สึกกดดันมากๆ เวลาอ่านหนังสือไป บางเวลาก็แอบมีร้องไห้ เพราะเราเหนื่อย มันหนักมากจริงๆสำหรับเรา ช่วงนี้เราจะเทลาะกับน้องบ่อยเพราะน้องชอบพูดจาไม่เหมาะสมกับเรา เราไม่ชอบ เราห้ามเราพูดดีแล้ว จนเราต้องตะคอกเถียงกันเสียงดังแล้วแม่เราได้ยิน แม่มาถึง แม่ด่าเราอย่างเดียวเลย โดยไม่ได้พูดถึงน้องเลยสักนิด ไปโอ๋มันด้วยซ้ำ เราผิดหรอที่เราเตือน และมันก็มีหลายคำที่เราได้ยินจากพ่อ พ่อเราเป็นคนพูดไม่คิด เวลาเราทำอะไรไม่ถูกใจพ่อ เราก็จะโดนด่าว่าเลวบ้าง เสียเวลาเกิดบ้าง เกเรบ้าง  เราเหนื่อยมากจริงๆและเสียใจมากๆที่พ่อกับแม่พูดแบบนี้กับเรา มีอะไรก็มาลงที่เราคนเดียว พี่เราดูดยา ยังไม่โดนอะไรเลย ต่างจากกับเรา มีวันนึงเรายกกับข้าวไแให้พ่อกิน แล้วพ่อก็กำลังเทลาะกับย่า พ่อเควี้ยข้าวที่เราทำไปหมดเลย จานแตก ข้าวกระจาย เราเสียใจ เราเหนื่อย ทุกวันนี้เราได้รับแต่คำตำหนิ ต่างจากน้องและพี่เราสิ้นดี เรายังเด็ก ไม่สามรถทำอะไรได้มากนัก แต่เราเหนื่อย เราเสียใจ ในหัวเรามีแต่คำว่าเหนื่อยแล้วก็เสียใจ เราไม่อยากอยู่แล้ว  เราโดนแบบนี้ตั้งแต่5ปีที่แล้ว กาลเวลาผ่านไป คนก็ยังนิสัยเหมือนเดิม พ่อกับแม่ชอบพูดจาบั่นทอนจิตใจเรามากๆ เราเครียด เราเสียใจ เรายังเด็ก เราไม่รู้จะระบายที่ไหนดี พอได้ระบายแล้วก็โล่ง เราอาจจะพิมพ์ดูงงๆนะคะ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านจนจบค่ะ