วันนี้คุณซื้อจักรยาน ร้านอาจเสนอให้คุณซื้อประกันสำหรับจักรยาน มีหลายเจ้า หลายแพลน
ขี่จักรยานโดนรถชน เปโลตองล้มใส่ ลื่นทรายลงคลอง ร่างกายจะได้รับการรักษา ถ้าตายก็ได้สินไหม จักรยานเราก็จะได้รับการซ่อม (ตามส่วน และแพลนที่เลือก)
ขี่จักรยานชนรถ ทรัพย์สินเขาพัง คนชนบาดเจ็บถึงตาย ประกันมีสินไหมชดใช้ให้ (ตามส่วน และแพลนที่เลือก)
จักรยานหาย พังจากอุบัติเหตุ ประกันมีเงินสินไหมชดใช้ให้ (ตามส่วน และแพลนที่เลือก)
ดูเหมือนจะดี ราคาดี แต่ มันไม่ใช่ทุกคนที่มีสิทธิ์ซื้อมัน โดยเฉพาะกับคนที่ไม่ได้ซื้อจักรยานใหม่ และมีเงื่อนไขชีวิตไม่ครบถ้วน
ประกันส่วนมาก อายุเกิน 65 ซื้อไม่ได้แล้ว
จักรยานราคาถูกกว่า 10000 อายุเก่ากว่า 3 ปี ซื้อไม่ได้ สมบัติบุพการี คนรัก เอามาทำประกันไม่ได้น่ะ
เป็นนักการเมือง สตั้นท์แมน จนท รัฐเกี่ยวกับความมั่นคง หรือลงเรือหาปลาหรือเปล่า ประกันหลายเจ้าไม่รับทำนะ
เมื่อมีอุบัติเหตุบนถนน พาหนะอื่น vs จักยาน สำหรับคู่กรณีที่มีจิตสำนึกดี รถ พรบ ไม่ขาดจักรยานผู้เป็นเหยื่ออาจจะเบาใจได้บ้าง เพราะร้อยเวรสามารถปลดล้อคค่ารักษาพยาบาลได้สูงถึง 80k งบใส่กะโหลกเทียม 250k หากพิการ ตาย จัดไป 500k + ค่าทำศพ 35k ด้วยเพียงเงินไม่ถึงวันละ 1 บาท (ถ้าคุณขี่เวฟ 110 ซีซี ราคานี้ไม่นับภาษีประจำปี)
ในโลกความเป็นจริง รถหลายคันปล่อย พรบ ขาด และมั่นใจว่าหนีคดีพ้น ทำให้เหยื่อบนถนนที่ใช้พาหนะตามที่ระบุใน พรบ จราจรทางบก (จักรยาน) มีความเสี่ยง
จักรยานเป็นพาหนะที่ไม่แพงก็ใช้งานได้ คนมากมายมีเหตุผลทางเศรษฐกิจและอื่นๆ เพื่อมีและใช้มันเป็นพาหนะบนถนน (ไม่ใช่เครื่องเล่นกีฬา และเราจะไม่พูดถึงมัน)
เราจึงได้เสนอให้ รัฐบาล เปิดทางให้
คนที่จะขี่จักรยานบนถนนได้ ต้องผ่านการทดสอบสมรรถนะร่างกาย ความรู้ความเข้าใจกฎหมายจราจร ผลคือ ใบขับขี่จักรยานจะกลับมา ถ้ายุบรวมกับบัตรประชาชนก็ได้น่ะ
ใบขับขี่จักรยานจะมีลักษณะเป็นบัตรประกัน พรบ แบบ prepaid หักเงินทุกปี เบี้ยประกัน พรบ มีราคาถูก ไม่แพงไปกว่าคนขี่เวฟ 110 และใครมีบัตรคนจน บัตรผู้สูงอายุ รัฐบาลก็จะเติมช่วยเหลือใส่ให้ตามวโรกาสต่างๆ พรบ นี้ จะผูกพันธ์ไปกับตัวบุคคล ไม่เกี่ยวว่าจะมีจักรยานกี่คัน เพราะปกติคนเราคร่อมขี่จักรยานได้ครั้งละ 1 คัน
พรบ ที่คนขี่จักรยานเอา การคุ้มครองไม่ต่างกับคนขี่มอเตอร์ไซค์ ทั้งชีวิตร่างกายคนเอาประกัน และบุคคลที่สาม (ไม่นับคนซ้อน การซ้อนจักรยานมีความผิด เว้นจักรยานซาเล้งบางประเภท)
แน่นอนว่าเมื่อจักรยานจะถูกแสงสาดโฟกัสในสังคม การมีส่วนควบครบถ้วน ใส่หมวกมี มอก จำกัดสมรรถนะของรถเพื่อให้ความคึกคะนองมันไม่ก่ออันตรายบนถนน (gearinch น้ำหนัก ความกว้างล้อ) แม้กระทั่งสปีดลิมิตในบางท้องที่ เมาไม่ขี่ จะมีตามมา มันไม่ใช่ข้อกำหนดที่คิดมาเสร็จแล้ว เพราะต้องตั้งคณะกรรมการในสภาร่วมขัดเกลาด้วย
เราหวังว่ารัฐบาลจะมองเห็นสิ่งนี้
ประกันสำหรับจักรยานเป็นสิ่งที่ดี แต่มันเลือกคนซื้อ (มีเงินอย่างเดียวซื้อไม่ได้)
ขี่จักรยานโดนรถชน เปโลตองล้มใส่ ลื่นทรายลงคลอง ร่างกายจะได้รับการรักษา ถ้าตายก็ได้สินไหม จักรยานเราก็จะได้รับการซ่อม (ตามส่วน และแพลนที่เลือก)
ขี่จักรยานชนรถ ทรัพย์สินเขาพัง คนชนบาดเจ็บถึงตาย ประกันมีสินไหมชดใช้ให้ (ตามส่วน และแพลนที่เลือก)
จักรยานหาย พังจากอุบัติเหตุ ประกันมีเงินสินไหมชดใช้ให้ (ตามส่วน และแพลนที่เลือก)
ดูเหมือนจะดี ราคาดี แต่ มันไม่ใช่ทุกคนที่มีสิทธิ์ซื้อมัน โดยเฉพาะกับคนที่ไม่ได้ซื้อจักรยานใหม่ และมีเงื่อนไขชีวิตไม่ครบถ้วน
ประกันส่วนมาก อายุเกิน 65 ซื้อไม่ได้แล้ว
จักรยานราคาถูกกว่า 10000 อายุเก่ากว่า 3 ปี ซื้อไม่ได้ สมบัติบุพการี คนรัก เอามาทำประกันไม่ได้น่ะ
เป็นนักการเมือง สตั้นท์แมน จนท รัฐเกี่ยวกับความมั่นคง หรือลงเรือหาปลาหรือเปล่า ประกันหลายเจ้าไม่รับทำนะ
เมื่อมีอุบัติเหตุบนถนน พาหนะอื่น vs จักยาน สำหรับคู่กรณีที่มีจิตสำนึกดี รถ พรบ ไม่ขาดจักรยานผู้เป็นเหยื่ออาจจะเบาใจได้บ้าง เพราะร้อยเวรสามารถปลดล้อคค่ารักษาพยาบาลได้สูงถึง 80k งบใส่กะโหลกเทียม 250k หากพิการ ตาย จัดไป 500k + ค่าทำศพ 35k ด้วยเพียงเงินไม่ถึงวันละ 1 บาท (ถ้าคุณขี่เวฟ 110 ซีซี ราคานี้ไม่นับภาษีประจำปี)
ในโลกความเป็นจริง รถหลายคันปล่อย พรบ ขาด และมั่นใจว่าหนีคดีพ้น ทำให้เหยื่อบนถนนที่ใช้พาหนะตามที่ระบุใน พรบ จราจรทางบก (จักรยาน) มีความเสี่ยง
จักรยานเป็นพาหนะที่ไม่แพงก็ใช้งานได้ คนมากมายมีเหตุผลทางเศรษฐกิจและอื่นๆ เพื่อมีและใช้มันเป็นพาหนะบนถนน (ไม่ใช่เครื่องเล่นกีฬา และเราจะไม่พูดถึงมัน)
เราจึงได้เสนอให้ รัฐบาล เปิดทางให้
คนที่จะขี่จักรยานบนถนนได้ ต้องผ่านการทดสอบสมรรถนะร่างกาย ความรู้ความเข้าใจกฎหมายจราจร ผลคือ ใบขับขี่จักรยานจะกลับมา ถ้ายุบรวมกับบัตรประชาชนก็ได้น่ะ
ใบขับขี่จักรยานจะมีลักษณะเป็นบัตรประกัน พรบ แบบ prepaid หักเงินทุกปี เบี้ยประกัน พรบ มีราคาถูก ไม่แพงไปกว่าคนขี่เวฟ 110 และใครมีบัตรคนจน บัตรผู้สูงอายุ รัฐบาลก็จะเติมช่วยเหลือใส่ให้ตามวโรกาสต่างๆ พรบ นี้ จะผูกพันธ์ไปกับตัวบุคคล ไม่เกี่ยวว่าจะมีจักรยานกี่คัน เพราะปกติคนเราคร่อมขี่จักรยานได้ครั้งละ 1 คัน
พรบ ที่คนขี่จักรยานเอา การคุ้มครองไม่ต่างกับคนขี่มอเตอร์ไซค์ ทั้งชีวิตร่างกายคนเอาประกัน และบุคคลที่สาม (ไม่นับคนซ้อน การซ้อนจักรยานมีความผิด เว้นจักรยานซาเล้งบางประเภท)
แน่นอนว่าเมื่อจักรยานจะถูกแสงสาดโฟกัสในสังคม การมีส่วนควบครบถ้วน ใส่หมวกมี มอก จำกัดสมรรถนะของรถเพื่อให้ความคึกคะนองมันไม่ก่ออันตรายบนถนน (gearinch น้ำหนัก ความกว้างล้อ) แม้กระทั่งสปีดลิมิตในบางท้องที่ เมาไม่ขี่ จะมีตามมา มันไม่ใช่ข้อกำหนดที่คิดมาเสร็จแล้ว เพราะต้องตั้งคณะกรรมการในสภาร่วมขัดเกลาด้วย
เราหวังว่ารัฐบาลจะมองเห็นสิ่งนี้