ตอนนั้นทั้งพ่อและแม่ถามผมว่า
อยากเรียน ม.1 ที่ไหน
ท่านให้เวลาผมคิดประมาณ 3 วัน

สถานการณ์ตอนนั้นก็คือมีคนที่จบ ป.6
และไม่เรียนต่อโรงเรียนเอกชนที่ไม่มีชื่อเสียงแห่งนี้
เยอะมากๆ อย่าง ป.6 รุ่นผมมีนักเรียนประมาณ 300
จะมีที่เรียนต่อที่โรงเรียนแห่งนี้แค่ประมาณ 150
หายไปประมาณครึ่งนึงเลยทีเดียว

สาเหตุที่หายไปมีประมาณ 2 สาเหตุคือ
1. อยากไปต่อ ม.1 ในโรงเรียนที่ดีกว่านี้หรือ
ที่มีชื่อเสียงมากกว่านี้
2. ไม่มีเงินเรียนต่อ คงต้องจบแค่ ป.6 แล้วหางานทำเลย

มีเพื่อนจำนวน 2-3 คนชวนผมไปเรียนต่อที่อื่น
บางคนให้เหตุผลที่ฟังแล้วเข้าท่าดีนะ
"นายไปเรียนต่อที่อื่นเถอะศักดิเดช การเรียนของนายก็พอใช้ได้
ถ้ายังอยู่ที่นี่ต่อไป ครูโก้ต้องเอานายตายแน่ๆ"

แต่เท่าที่ผมคิด มันไม่ถึงตายหรอก
สำหรับผม ครูโก้แกก็มีประโยชน์กับผมมากอยู่เหมือนกัน
อย่างแรก แกทำให้ผมเป็นลูกผู้ชายมากขึ้น (เป็นลูกผู้ชาย
ในแบบที่ผมชอบนะ)

อย่างที่สอง ผมว่าแกจริงใจดี คืออยากทำอะไรผม
ก็ทำ คือชอบที่แกไม่บ่น ไม่แซะ ไม่เสียดสี
อยากลงโทษโหดกับผมยังไง ก็ทำเลย
ตรงๆ ไม่อ้อมค้อม ถึงจะเจ็บปางตายยังไง
ผมก็รับได้นะ

คนที่ผมเกลียดมากที่สุดมีอยู่ 2 ประเภทคือ
พวกมือถือสาก ปากถือศีล
กับพวกขุดด้วยปาก ถากด้วยตา
คนสองกลุ่มนี้มีมากในสังคม

ตอนนี้ผม 53 ถ้าเอาแค่จำความได้จนถึงปัจจุบัน
ประมาณ 50 ปีที่ผ่านมา
พวกมือถือสาก ปากถือศีล
กับพวกขุดด้วยปาก ถากด้วยตา
ที่เคยเจอน่าจะประมาณหมื่นสองเห็นจะได้

ผมจึงไม่เคยใฝ่ฝันที่จะอยู่ในสังคมที่งดงามตั้งแต่แรก
เพราะตระหนักดีว่ามันไม่มีอยู่จริง 
อะไรที่คาดหวังไม่ได้ ก็ไม่ต้องไปคาดหวังมัน ก็จบแล้ว

ส่วนเรื่องการเข้าไปอยู่โรงเรียนดีๆก็ไม่เคยคิดเช่นกัน
ที่สำคัญ เรื่องระหว่างครูโก้กับผม ยังไม่จบ

ผมคิดง่ายๆแค่นั้น จึงตัดสินใจเรียนต่อ ม.1 ที่นี่
คือไม่ต้องคิดอะไรให้มันซับซ้อน

โชคดีที่พ่อกับแม่ตามใจ
"เรียนโรงเรียนใกล้บ้านก็ดีแล้ว จะได้ไม่เครียด"

ผมมารู้ภายหลังว่าพอครูโก้รู้ว่าผมตัดสินใจต่อ ม.1 ที่นี่
แกถึงขั้นออกอาการ "เป็นไปไม่ได้ เป็นไปไม่ได้"
ใช่แล้ว แกคงไม่คิดว่าจะมีนักเรียนชายคนไหน
ตัดสินใจทำแบบนั้น แกคงคิดในใจว่าใครทำแบบนั้น
คงเพี้ยนไปแล้ว

แกตัดสินใจโหดจนถึงที่สุดเพื่อสั่งลาผม
แต่สุดท้าย ผมดันเรียนต่อที่นี่
"มันคือปีศาจ"

มีคนเล่าให้ผมฟังภายหลังว่าหลังจากที่ครูโก้
รู้ว่าผมจะต่อ ม.1 ที่นี่ แกก็ให้ฉายาผมว่า "ปีศาจ"

ตอนเปิดเทอมเดือนแรก เราแค่ดูเชิงกัน
แกยังไม่ทำอะไรผม

ตอนนี้ ผมวางแผนใหม่ ผมตั้งใจเรียนดีขึ้นจนครูคณิตศาสตร์
แปลกใจ คะแนนสอบกลางภาคของผมดีขึ้นทุกวิชา
แต่ผมก็ตระหนักดีนะครับว่าตัวเองไม่ได้เก่งอะไร
เพราะคนเก่งๆออกจากโรงเรียนไปหมดแล้ว
คนที่เหลืออยู่จึงเป็นพวกไม่มีที่ไป 
ปีการศึกษา 2526 ที่นี่ยังคงมีสภาพเป็นอย่างนี้อยู่

ข้อสอบกลางภาคของแต่ละวิชาจึงไม่ยากมากนัก
ผมจึงสามารถทำคะแนนให้สูงขึ้นมาได้

นอกจากครูคนอื่นจะแปลกใจ ครูโก้เองก็แปลกใจ
nature ของครูทั่วๆไป เมื่อเด็กเรียนดีก็ไม่กล้าลงโทษอะไร
ขนาดพวกเด็กเรียนดีทำผิดบางอย่าง 
ครูยังสามารถมองข้ามไปได้

ครูโก้น่าจะพอเดาได้แล้วว่าตอน ป.6 
ผมน่าจะแกล้งเรียนไม่ดี แกล้งทำเป็นเด็กที่เหลือขอ
เพื่อที่ครูโก้จะได้จัดการเหยื่อคนนี้อย่างเลือดเย็น

ผมอยากจะรู้ว่าพอผมเรียนดีขึ้น ถ้าครูโก้อยากจัดหนักกับผมอีก
เขาจะมีการวางแผนอย่างไร

ที่น่าแปลกคือมีครูวิทย์ที่ชื่อว่าครูดล อยากลองเป็นแบบครูโก้บ้าง
แกอยากลงโทษโหดกับผม

แต่ประเด็นสำคัญมากๆก็คือผมจะยอมเป็นเหยื่อ
กับผู้ชายอย่างครูโก้เท่านั้น

ถ้าคนอื่นมากล้าลองดีกับผม ผมก็มีวิธีการจัดการกับเขา
อย่างเลือดเย็นเช่นเดียวกัน

หรือผมจะเป็น "ปีศาจ" อย่างที่ครูโก้ให้ฉายาไว้จริงๆ