สวัสดีค่ะ อยากเล่าปสก.การทำงานของเราให้ฟังคือเรื่องมันมีอยู่ว่า เราเป็นรองหัวหน้าแผนกหนึ่งที่เพิ่งตั้งขึ้นมา ตอนนี้ทำงานได้ 1 เดือนเต็มละค่ะ ซึ่งหน้างานก็ไม่มีอะไรมากเพราะเพิ่งตั้งขึ้นมาใหม่ ลักษณะคืออยู่หน้างานลงไลน์การผลิตล้วนๆมีตรวจงานบ้าง เจาะลึกงานบ้างบางส่วน (ขอบอกก่อนว่างานเราเป็นงานประกันคุณภาพที่ทำงานควบคู่กับรองหัวหน้าฝ่ายผลิตอีกคนนึงอยู่ เวลาทำงานทีก็ต้องทำงานประสานกัน) ซึ่งงานบนออฟฟิศก็มี แต่โต๊ะเราไม่มีคอม พี่ๆบนออฟฟิศบอกว่า คอมเราไม่พอใช้นะต้องสลับกันใช้ (อันนี้คือไม่รู้เป็นทุกที่ไหมที่ออฟฟิศไม่มีคอมส่วนตัวให้พนง.) ซึ่งเราก็ไม่เคยอยู่เฉยเวลาว่างมักจะของานจากหัวหน้าทำตลอด บางวันไม่มีอะไรทำเราก็ถามว่า มีงานอะไรให้หนูช่วยไหมคะ ? เขาก็จะชอบบอกกับเราเสมอๆว่า ไม่มีจ๊ะ เราก็เลยลงแต่ไลน์ผลิต ไปดูหน้างานและช่วยเหลือทีมงานแผนกเราแทน พอเรากลับขึ้นมาบนออฟฟิศ พี่ๆเขาชอบพูดกันว่า เราลงไลน์ทุกวันและทั้งวันเลย ทำไมต้องไปช่วยงานลูกน้อง อยู่ออฟฟิศบ้างก็ได้ พอเราอยู่ออฟฟิศ ก็ไม่มีงานให้เราทำ เลยไปของานหัวหน้าเหมือนเดิมค่ะ หัวหน้าเลยบอกให้เราลงไลน์ไปดูหน้างาน จนถึงทุกวันนี้เราลงหน้างานตลอดค่ะ อยู่ออฟฟิศบ้างช่วงตัดวีคกับงานเอกสารประจำรอบวิก เพราะต้องเคลียร์ส่งแผนกต่างๆ แล้วเรากลับบ้านตรงเวลาทุกวันค่ะ เพราะหน้างานเราคือเคลียร์เสร็จส่งหัวหน้าก่อนเลิกงานทุกวัน มีกลับช้าบ้าง 10-20 นาที เพราะเราอยากอยู่ช่วยพี่ๆเขา แต่พี่ๆเขาจะพูดเสมอว่า เลิกงานแล้วนี่ ทำไมไม่กลับบ้าน เราบอกอยากช่วยงาน เขาก็บอกว่า ไม่มีงานจ้า ถ้ามีโอกาสได้กลับไวก็กลับเลยนะ พอช่วงหลังๆเขาเริ่มมองว่าเรากลับบ้านไว ทั้งๆที่ตอนเราอยู่รอสแตนบายช่วยงานก็ไม่มีงานให้ช่วย เราเลยรู้สึกผิดทุกครั้งเวลากลับบ้านเร็ว เพราะบริษัทเราทางฝ่ายบุคคลเขาพูดแล้วว่า บริษัทเราไม่มีโอทีให้พนักงานออฟฟิศ เราควรปล่อยใจจอยๆดีไหมคะ ใครจะว่ายังไงก็ช่างเขาแค่หน้างานเราเสร็จส่งแล้วจะกลับบ้านตรงเวลาก็ไม่ควรรู้สึกผิดแบบนี้ กลัวจะมีผลต่การประเมินงานเรามากเลย เห้อ ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ
ผิดไหมที่เลิกงานกลับบ้านตรงเวลาเพราะที่ทำงานไม่มีโอที?