สวัสดีครับ ผม นาย A ตอนนี้เรียนอยู่มหาลัย ปี2ครับ อายุ21ครับ เป็นผู้ชายที่มีรสนิยมทางเพศ คือชอบผู้ชายด้วยกัน รู้ตัวตั้งแต่มัธยมปลายแล้ว ละก็แน่ใจจมาตลอดว่าคงไม่กลับไปชอบผู้หญิง ตอนนี้กำลังคุยดูใจกับคนหนึ่งๆอยู่ เรามีความสุขมากที่ได้คุยกับผู้ชาย อยากมีแฟนเป็นผู้ชาย อยากมีอะไรกับผู้ชาย
แต่ก็นะครับ ที่บ้านไม่เคยรู้เรื่องนี้เลยว่าผมเป็นอะไร ผมแค่คิดว่าสักวันถ้าผมโตพอที่จะดูแลชีวิตตัวเองได้ เขาก็จะยอมรับผมเอง แต่เมื่อถึงในอนาคตในตอนที่พวกเขารู้ว่าผมเป็นแบบนี้ ถึงผมจะขัดเขายังไง เขาก็ต้องยอมผมในที่สุด เพราะมันเป็นชีวิตของผม แต่ก่อนที่จะไปถึงวันนั้น มันคงยากมากๆเลยที่จะทำใจบอกเรื่องนี้แก่พวกเขาให้ได้รู้ ในขณะที่ผมและคนที่บ้านนั่งชมทีวี และเห็นโฆษณาซีรีส์วาย จากช่องๆหนึ่ง ก็มีท่าทีไม่สบอารมณ์กับโฆษณา และะพูดจาแสดงงทัศนคติไม่ดีเกี่ยวกับกลุ่มคนประเภทนี้อย่างนี้อย่างนั้น ผมก็ไม่ได้พูดอะไร ก็ทำทีเป็นเล่นโทรศัพท์ ไม่ได้มองทีวีเลย ละเวลานั้นก็ผ่านไป ก็ให้ได้แต่สร้างความน้อยเนื้อต่ำใจ ที่ คนที่บ้านเขาไม่เอา lgbtเลยทั้งที่โลกข้างนอกตอนนี้มันเปิดกว้างมากๆ ผมก็ได้แต่เก็บเรื่องนี้ไว้คนเดียว ละมานั่งร้องไห้คนเดียว มันน่าเศร้าจริงๆนะครับ ที่ครอบครัวไม่สนับสนุนเรา แต่ถึงยังไงถ้าพวกเขารู้ สักวันหนึ่ง แม้พวกเขาจะก่นด่าทุบตีตบหน้าผมอย่างไร ผมก็จะยอมเพื่อความสุขในวันข้างหน้าที่จะได้ใช้ชีวิตกับคนที่ตนเองรัก เพราะถ้าถึงวันนั้นจริงๆก็ต้องมีสักวันที่เขาต้องยอมผม เพราะถ้าครอบครัวรักผม ก็ต้องยินดีกับสิ่งที่ผมอยากเป็นแล้ววมีความสุข ขอบคุณที่อ่านจนจบครับ แค่อยากเล่าให้ทุกคนฟัง และขอกำลังใจครับ ละก็เป็นกำลังใจให้lbgtทุกคนด้วยนะครับ ว่าชีวิตหนึ่งเกิดมาก็อยากจะทำในสิ่งที่ตนเองมีความสุขจริงๆ
อายุ21เเล้ว โตขึ้นทุกวัน ที่บ้านยังไม่รู้ว่าลูกหลานคนนี้เป็น lgbt?
แต่ก็นะครับ ที่บ้านไม่เคยรู้เรื่องนี้เลยว่าผมเป็นอะไร ผมแค่คิดว่าสักวันถ้าผมโตพอที่จะดูแลชีวิตตัวเองได้ เขาก็จะยอมรับผมเอง แต่เมื่อถึงในอนาคตในตอนที่พวกเขารู้ว่าผมเป็นแบบนี้ ถึงผมจะขัดเขายังไง เขาก็ต้องยอมผมในที่สุด เพราะมันเป็นชีวิตของผม แต่ก่อนที่จะไปถึงวันนั้น มันคงยากมากๆเลยที่จะทำใจบอกเรื่องนี้แก่พวกเขาให้ได้รู้ ในขณะที่ผมและคนที่บ้านนั่งชมทีวี และเห็นโฆษณาซีรีส์วาย จากช่องๆหนึ่ง ก็มีท่าทีไม่สบอารมณ์กับโฆษณา และะพูดจาแสดงงทัศนคติไม่ดีเกี่ยวกับกลุ่มคนประเภทนี้อย่างนี้อย่างนั้น ผมก็ไม่ได้พูดอะไร ก็ทำทีเป็นเล่นโทรศัพท์ ไม่ได้มองทีวีเลย ละเวลานั้นก็ผ่านไป ก็ให้ได้แต่สร้างความน้อยเนื้อต่ำใจ ที่ คนที่บ้านเขาไม่เอา lgbtเลยทั้งที่โลกข้างนอกตอนนี้มันเปิดกว้างมากๆ ผมก็ได้แต่เก็บเรื่องนี้ไว้คนเดียว ละมานั่งร้องไห้คนเดียว มันน่าเศร้าจริงๆนะครับ ที่ครอบครัวไม่สนับสนุนเรา แต่ถึงยังไงถ้าพวกเขารู้ สักวันหนึ่ง แม้พวกเขาจะก่นด่าทุบตีตบหน้าผมอย่างไร ผมก็จะยอมเพื่อความสุขในวันข้างหน้าที่จะได้ใช้ชีวิตกับคนที่ตนเองรัก เพราะถ้าถึงวันนั้นจริงๆก็ต้องมีสักวันที่เขาต้องยอมผม เพราะถ้าครอบครัวรักผม ก็ต้องยินดีกับสิ่งที่ผมอยากเป็นแล้ววมีความสุข ขอบคุณที่อ่านจนจบครับ แค่อยากเล่าให้ทุกคนฟัง และขอกำลังใจครับ ละก็เป็นกำลังใจให้lbgtทุกคนด้วยนะครับ ว่าชีวิตหนึ่งเกิดมาก็อยากจะทำในสิ่งที่ตนเองมีความสุขจริงๆ