ขออนุญาตนะคะอยากได้คำชี้แนะจากพี่ๆน้องๆค่ะ
คือพ่อของเรากะแม่เลี้ยงเราตกงานและแยกกันอยู่ค่ะออกจากงานก็แยกกันอยู่และแม่เลี้ยงก็กลับบ้านของเขาไปส่วนพ่อของเราก็ทำงานกะใครก็ไม่รู้ค่ะแล้วแบบทุกเดือนพ่อเราก็จะส่งตังมาให้แต่เขาบอกว่าไม่มีเราไปขอกะแม่เลี้ยงแม่เลี้ยงก็บอกว่าไม่มีแต่แม่ก็จะให้เล็กๆน้อยๆเช่นเราขอ500ก็จะได้ประมาณ200-300ค่ะเรากะแม่เลี้ยงก็แม่มาบ้านของปู่ย่าก็จะพูดดีกะเราค่ะแต่เวลาเราไปต่างจังหวัดช่วงปิดเทอมไรงี้ไปทำงานกับพ่อแม่อ่ะค่ะเวลาพ่อไม่อยู่แม่ก็จะพูดจาไม่ดีใส่เราค่ะใช้เราเยอะมากด้วยค่ะเราก็ไม่ถือสาอยู่แล้วเราก็ทำตามที่แม่บอกแหล่ะค่ะเราเองก็กลัวเพราะเขาก็ไม่ใช่แม่เราจริงๆถ้าเขาทำไรเขาก็ทำได้เพราะเราไม่ได้อยู่ในสายตาปู่กะย่าเนอะเพราะเรามาต่างจังหวัดปู่ย่าก็อยู่บ้านนอกเราก็อยากหาทำงานอยากได้เงินไปให้คนที่เขาเลี้ยงมาตั้งแต่วันที่เราเกิดมาจนถึงวันนี้เราเคียดมากเลยค่ะพ่อแท้ๆของเราบอกปู่เอารถมอไซต์ไปทำอะไรสักอย่างนี้แหล่ะค่ะไปเอาตัง2หมื่นแต่ปู่เราไม่ไปนะคะย่าเล่าให้เราฟังเราก็ไม่เข้าใจที่พ่อเราบอกปู่ไปเอาตังที่ออกรถย่าบอกว่ารายจ่ายมันเยอะพ่อเราเป็นคนที่ติดสล็อตมากค่ะเราก็เข้าใจนะที่บางครั้งมันได้แต่เวลาเสียมันก็เสียมากไม่แพ้กันเรารู้สึกว่าเหมือนเราเป็นตัวซวยในบ้านเลยค่ะถ้าไม่มีอาก็ไม่รู้จะรอดไปถึงไหนปู่ย่าก็แก่มากเราก็สงสารแกเราถึงกับร้องไห้ออกมาอ่ะค่ะบางครั้งก็คิดนะคะว่าทำไมเราถึงซวยขนาดนี้พ่อแม่ก็ไม่สนเงินก็ไม่ส่งมามีแต่อาเราเป็นคนที่รักอามากกว่าพ่อแม่เลยนะคะเพราะอาส่งเงินมาให้เราใช้อาเราก็เหนื่อยเหมือนกันนะคะแต่พ่อแม่ก็ไม่คิดเลยว่าอาจะรู้สึกยังไงเรารู้สึกผิดนะคะเพราะพ่อก็ไม่สนใจปู่กะย่าบอกว่าถ้าเราไปอยู่กะพ่อแม่น่าจะโดนขายกินแน่ๆเลยปู่ย่าว่างี้อ่ะ🥹ขอบคุณค่ะ
ทุกข์ใจกับครอบครัวทำไงดีคะ
คือพ่อของเรากะแม่เลี้ยงเราตกงานและแยกกันอยู่ค่ะออกจากงานก็แยกกันอยู่และแม่เลี้ยงก็กลับบ้านของเขาไปส่วนพ่อของเราก็ทำงานกะใครก็ไม่รู้ค่ะแล้วแบบทุกเดือนพ่อเราก็จะส่งตังมาให้แต่เขาบอกว่าไม่มีเราไปขอกะแม่เลี้ยงแม่เลี้ยงก็บอกว่าไม่มีแต่แม่ก็จะให้เล็กๆน้อยๆเช่นเราขอ500ก็จะได้ประมาณ200-300ค่ะเรากะแม่เลี้ยงก็แม่มาบ้านของปู่ย่าก็จะพูดดีกะเราค่ะแต่เวลาเราไปต่างจังหวัดช่วงปิดเทอมไรงี้ไปทำงานกับพ่อแม่อ่ะค่ะเวลาพ่อไม่อยู่แม่ก็จะพูดจาไม่ดีใส่เราค่ะใช้เราเยอะมากด้วยค่ะเราก็ไม่ถือสาอยู่แล้วเราก็ทำตามที่แม่บอกแหล่ะค่ะเราเองก็กลัวเพราะเขาก็ไม่ใช่แม่เราจริงๆถ้าเขาทำไรเขาก็ทำได้เพราะเราไม่ได้อยู่ในสายตาปู่กะย่าเนอะเพราะเรามาต่างจังหวัดปู่ย่าก็อยู่บ้านนอกเราก็อยากหาทำงานอยากได้เงินไปให้คนที่เขาเลี้ยงมาตั้งแต่วันที่เราเกิดมาจนถึงวันนี้เราเคียดมากเลยค่ะพ่อแท้ๆของเราบอกปู่เอารถมอไซต์ไปทำอะไรสักอย่างนี้แหล่ะค่ะไปเอาตัง2หมื่นแต่ปู่เราไม่ไปนะคะย่าเล่าให้เราฟังเราก็ไม่เข้าใจที่พ่อเราบอกปู่ไปเอาตังที่ออกรถย่าบอกว่ารายจ่ายมันเยอะพ่อเราเป็นคนที่ติดสล็อตมากค่ะเราก็เข้าใจนะที่บางครั้งมันได้แต่เวลาเสียมันก็เสียมากไม่แพ้กันเรารู้สึกว่าเหมือนเราเป็นตัวซวยในบ้านเลยค่ะถ้าไม่มีอาก็ไม่รู้จะรอดไปถึงไหนปู่ย่าก็แก่มากเราก็สงสารแกเราถึงกับร้องไห้ออกมาอ่ะค่ะบางครั้งก็คิดนะคะว่าทำไมเราถึงซวยขนาดนี้พ่อแม่ก็ไม่สนเงินก็ไม่ส่งมามีแต่อาเราเป็นคนที่รักอามากกว่าพ่อแม่เลยนะคะเพราะอาส่งเงินมาให้เราใช้อาเราก็เหนื่อยเหมือนกันนะคะแต่พ่อแม่ก็ไม่คิดเลยว่าอาจะรู้สึกยังไงเรารู้สึกผิดนะคะเพราะพ่อก็ไม่สนใจปู่กะย่าบอกว่าถ้าเราไปอยู่กะพ่อแม่น่าจะโดนขายกินแน่ๆเลยปู่ย่าว่างี้อ่ะ🥹ขอบคุณค่ะ