ตอนประถมเป็นคนเรียนเก่งธรรมดาๆ จนกระทั้งเพื่อนหลายคนบอกขี้อวดทำเป็นเก่งหลงตัวเอง เลยเสียความมั่นใจไปเยอะมากๆ เลยคิดว่าเรามันโง่จะเรียนไปทำไม จนขึ้นมัธยมมีคุณครูฝึกสอนคนหนึ่งบอกว่าถ้าเป็นคนไม่มั่นใจในตนเองให้คิดว่าคนที่หัวเราะในความที่เราเรียนเก่ง ให้คิดซะว่ามันหัวเราะแล้วก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น ก็เหมือนคนโง่ ปสด ที่ขี้อิจฉาคอยจับผิดแต่คนอื่น จากนั้นก็กลับมามั่นใจในตอนเองแล้วเรียนเก่งขึ้น 1000000 เท่า ถึงคุณครูฝึกสอนต้องย้ายกลัยไปมหาลัย แต่การเรียนเก่งที่เกินหน้าเกินตาเพื่อนห้อง 2 กับ ห้อง 3 ส่วยมากเลยกดดันและมองแรงใส่ แต่ใครเขามาแคร์พวกโง่ได้แค่เกรด 2.00 และชอบบอกว่ามาอยู่ห้อง 1 ได้ไงโดยที่ตัวเองงานก็ไม่ยอมส่ง สอบก็อะไรก็ไม่รู้ บางคนติด 0 ร มา
ทำไมมั่นใจตัวเองและกลับมาเรียนเก่งถึงโดนเพื่อนห้อง 2 ห้อง 3 อิจฉา