แม่ชอบตัดสินเราเร็วเกินไปค่ะเวลาเราพึ่งซักผ้าแม่ก็ถามว่าซักยังทำไมไม่ซัก ตอบว่าซักอยู่ค่ะ แม่ไม่ได้ว่าอะไรต่อพูดต่อว่า ทำไมไม่บอกแนวนั้นไม่รู้จำคำไม่ได้ค่ะ พึ่งจะซักหมาดๆเลยค่ะแม่พูดว่าก็ไม่ได้ยินเสียง … ค่ะวันนี้ปิดเทอมว่าจะเล่นเกมซักหน่อยตอนเช้ามาแม่ไม่อยู่บ้านไปซื้อของเข้าบ้านหิวข้าวก็ลงมากินจนอิ่มเลยค่ะ กลับมาอีกทีแม่บ่นว่าทำไมตากผ้าได้เท่านี้ซึ่งมัน 13:00 อะค่ะ ซักทีนึงประมาณ 1 ชม. แล้วก็ซักพวกของแยกก่อน แต่อัดเข้าไปเลยนะ เต็มถังเลย พอดตากก็ดูน้อยๆแต่คอยซักตลอด แม่บ่นว่าทำไมไม่กินข้าวเอาแต่เล่นipadซึ่งเราได้ยินแบบนั้นแล้วมันก็ตึกตันในใจเลย ทั้งๆที่กินมานานแล้วด้วยซ้ำ แม่ไม่รู้อะไรเลย เรารู้ว่าเราควรบอกไปว่า กินแล้วค่ะ แต่มันก็หลายหนแล้ว รู้สึกเบื่อเซ็งกับตัวเอง ผิดมากเลยเหรอ สรุปคร่าวๆนะคะขอโทษที่พิมพ์ยาว คือ แม่ชอบตัดสินก่อนที่จะฟังเราตอบจริงๆ ซึ่งไม่เป็นความจริงเลย นอยมาก เลยไม่ตอบแม่ปล่อยให้แม่คิดแบบนั้น อยากคุยกับแม่ซักที น้อยใจค่ะ 🙁