ตอนนั้นผมรู้สึกเหมือนว่าตนเองเป็นทหาร
ที่อยู่ในค่ายโหดนรกแตก
จะไม่ให้คิดอย่างนั้นได้อย่างไรครับ
เพราะทั้งตัวไม่ได้สวมอะไรเลย
แถมยังมีคลิปดำอันเล็กหนีบหัวนมทั้งสองข้าง
พอเสียงนกหวีดดัง ผมวิ่งไปข้างหน้าอย่างบ้าคลั่ง
พอเสียงนกหวีดดังอีกครั้ง
ผมกระโจนลงโคลนอย่างแรง
จนหน้าตาเปื้อนโคลนเต็มไปหมด
พอเสียงนกหวีดดังอีกครั้ง
ผมจึงลุกขึ้นวิ่ง
ผมทำอย่างนี้สลับกันประมาณ 2-3 ครั้ง
จึงเลี้ยวขวา
ตอนเลี้ยวขวามา ถือว่าเป็นการแถกปลาหมอที่โหดที่สุดในชีวิต
แค่แก้ผ้าแถกปลาหมอยังไม่พอ
พวกมันยังช่วยกันเอาเข็มขัดมาฟาดแผ่นหลังผม
ตอนนั้นผมแถกปลาหมออย่างบ้าคลั่ง
พวกมันก็รุมเอาเข็มขัดฟาดหลังผมอย่างบ้าคลั่ง
ผมว่าตอนนั้นทุกคนหลุดจากการเป็นตัวของตัวเอง
ผมสวมบททหารในค่ายโหด
ส่วนพวกนั้นสวมบทครูฝึกโหดที่โหดแบบสุดๆ
คือโหดแบบไม่ต้องยั้ง
พอแถกปลาหมอมาถึงช่วยที่ต้องลอดลวดหนาม
ผมต้องพลิกตัวนอนหงาย
เป็นจังหวะที่พวกมันรุมใช้เข็มขัดฟาดมาที่หน้าอกและหน้าท้อง
คือรุมฟาดกันอย่างโหดมาก
ผมจึงต้องนอนนิ่งสักพัก ให้พวกมันกระหน่ำฟาดจนสาแก่ใจ
แล้วผมค่อยลอดลวดหนาม
จำได้ว่าตอนนั้นเป็นการแก้ผ้าลอดลวดหนามครั้งแรกในชีวิต
ตอนผมลอด รู้สึกจะมีครูโก้กับสมุนอีกคนช่วยกันเอาสายยาง
มาฉีดน้ำใส่หน้ากับตรงองคชาติ
ต้องบอกเลยว่าโคตรทรมาน
ไม่ทราบว่าคิดกันได้อย่างไร
ตอนหัวกับหน้าอกพ้นไปจากลวดหนาม
ก็โดนสมุนอีกกลุ่มหนึ่งช่วยกันกระทืบไปที่หน้าอก
ตรงที่มีคลิปดำหนีบหัวนมไว้
การตั้งใจกระทืบไปตรงนั้น
ทำให้ผมเจ็บแบบกระอัก
พอตัวค่อยๆพ้นจากลวดหนามมา
กลุ่มรุมกระทืบจึงรุมกระทืบไปที่องคชาติกันอย่างเมามันส์
พวกมันโหดกับผมมากจริงๆ
มันเป็นความโหดที่นึกไม่ถึงว่ามันจะเกิดขึ้นในโรงเรียน
แต่อย่าลืมว่าปีนั้นคือปี 2525
เป็นปีที่ยังอยู่ในบ้านป่าเมืองเถื่อน อะไรก็เกิดขึ้นได้ทั้งนั้น
มีรุ่นพี่คนหนึ่งมาช่วยพยุงผม
อาบน้ำให้และพาผมไปนอน
พอหัวถึงหมอน ผมก็นอนแบบสลบไปเลย
คือหลับเป็นตาย ไม่ได้ตื่นขึ้นมากลางดึกเลย
ผมคงเพลียมาก ใช้แรงเยอะมาก
และคงโดนกระหน่ำโหดอย่างเต็มที่
คนนั้น ตอนที่ผมนอนแน่นิ่ง
แต่ก็ยังรู้สึกได้ว่ามีคนประมาณสองคนมานอนข้างๆ
เหมือนมานอนกอดนอนไซร้
แต่ก็ไม่มีอะไรมากไปกว่านั้น
เหมือนแค่มานอนข้างๆเฉยๆ
กอดบ้าง ไซร้บ้าง แต่ไม่ได้ล่วงเกินอะไร
ผมเอง พอโดนกระหน่ำโหดถึงขนาดนั้น
ก็ฝันถึงพี่หรั่ง คิดถึงความอบอุ่นที่แกเคยให้
คิดถึงหน้าหล่อๆและกล้ามแน่นๆ
ถ้าตอนนี้ พี่หรั่งมานอนข้างๆผมก็คงดี
จะได้มาปลอบผมให้หายเหนื่อย
หายเพลียจากกิจกรรมโหดๆที่เจอมา
พอนึกถึงพี่หรั่ง ก็อดไม่ได้ที่จะนึกถึงพี่ชัช
พี่ชายสุดหล่อหน้าตาเถื่อนๆของผม
ผมไม่แน่ใจนะว่าทำไมคืนนี้
พอโดนอะไรที่โหดสุดๆมา
จะต้องมานึกถึงพี่ชายสองคนนี้
ตอนนั้นผมไม่แน่ใจว่าผมคิดอะไรอยู่
ผมไม่แน่ใจจริงๆ
พอผมตืนมาตอนเช้า
ผมเจอรุ่นพี่สองคน ไม่แน่ใจว่าคือสองคนที่นอนกอดผม
เมื่อคืนรึเปล่า
พี่เขาบอกว่าครูโก้ให้มาริบเสื้อทุกตัว
วันนี้ทั้งวัน ผมห้ามสวมเสื้อเด็ดขาด
ถือเป็นการลงโทษเพิ่มเติม
ก่อนรุ่นพี่สองคนจะจากไป
เขาเข้ามาชมผมว่าอายุ 12-13 เอง
ทำไมหุ่นล่ำขนาดนี้ หน้าท้องก็แกร่ง
เขากล่าวชมไป ลูบหน้าท้องผมไป
ก่อนจากกัน รุ่นพี่คนหนึ่งกล่าวทิ้งท้ายไว้ว่า
"หุ่นแบบเนี้ยกับหน้าตาแบบเนี้ย
สมควรที่จะเจออะไรโหดๆให้โคตรสะใจไปเลย"
ครูโหด ... โคตรซาดิสม์ ตอนที่ 12 โหดสุดๆใครก็หยุดไม่อยู่
ที่อยู่ในค่ายโหดนรกแตก
จะไม่ให้คิดอย่างนั้นได้อย่างไรครับ
เพราะทั้งตัวไม่ได้สวมอะไรเลย
แถมยังมีคลิปดำอันเล็กหนีบหัวนมทั้งสองข้าง
พอเสียงนกหวีดดัง ผมวิ่งไปข้างหน้าอย่างบ้าคลั่ง
พอเสียงนกหวีดดังอีกครั้ง
ผมกระโจนลงโคลนอย่างแรง
จนหน้าตาเปื้อนโคลนเต็มไปหมด
พอเสียงนกหวีดดังอีกครั้ง
ผมจึงลุกขึ้นวิ่ง
ผมทำอย่างนี้สลับกันประมาณ 2-3 ครั้ง
จึงเลี้ยวขวา
ตอนเลี้ยวขวามา ถือว่าเป็นการแถกปลาหมอที่โหดที่สุดในชีวิต
แค่แก้ผ้าแถกปลาหมอยังไม่พอ
พวกมันยังช่วยกันเอาเข็มขัดมาฟาดแผ่นหลังผม
ตอนนั้นผมแถกปลาหมออย่างบ้าคลั่ง
พวกมันก็รุมเอาเข็มขัดฟาดหลังผมอย่างบ้าคลั่ง
ผมว่าตอนนั้นทุกคนหลุดจากการเป็นตัวของตัวเอง
ผมสวมบททหารในค่ายโหด
ส่วนพวกนั้นสวมบทครูฝึกโหดที่โหดแบบสุดๆ
คือโหดแบบไม่ต้องยั้ง
พอแถกปลาหมอมาถึงช่วยที่ต้องลอดลวดหนาม
ผมต้องพลิกตัวนอนหงาย
เป็นจังหวะที่พวกมันรุมใช้เข็มขัดฟาดมาที่หน้าอกและหน้าท้อง
คือรุมฟาดกันอย่างโหดมาก
ผมจึงต้องนอนนิ่งสักพัก ให้พวกมันกระหน่ำฟาดจนสาแก่ใจ
แล้วผมค่อยลอดลวดหนาม
จำได้ว่าตอนนั้นเป็นการแก้ผ้าลอดลวดหนามครั้งแรกในชีวิต
ตอนผมลอด รู้สึกจะมีครูโก้กับสมุนอีกคนช่วยกันเอาสายยาง
มาฉีดน้ำใส่หน้ากับตรงองคชาติ
ต้องบอกเลยว่าโคตรทรมาน
ไม่ทราบว่าคิดกันได้อย่างไร
ตอนหัวกับหน้าอกพ้นไปจากลวดหนาม
ก็โดนสมุนอีกกลุ่มหนึ่งช่วยกันกระทืบไปที่หน้าอก
ตรงที่มีคลิปดำหนีบหัวนมไว้
การตั้งใจกระทืบไปตรงนั้น
ทำให้ผมเจ็บแบบกระอัก
พอตัวค่อยๆพ้นจากลวดหนามมา
กลุ่มรุมกระทืบจึงรุมกระทืบไปที่องคชาติกันอย่างเมามันส์
พวกมันโหดกับผมมากจริงๆ
มันเป็นความโหดที่นึกไม่ถึงว่ามันจะเกิดขึ้นในโรงเรียน
แต่อย่าลืมว่าปีนั้นคือปี 2525
เป็นปีที่ยังอยู่ในบ้านป่าเมืองเถื่อน อะไรก็เกิดขึ้นได้ทั้งนั้น
มีรุ่นพี่คนหนึ่งมาช่วยพยุงผม
อาบน้ำให้และพาผมไปนอน
พอหัวถึงหมอน ผมก็นอนแบบสลบไปเลย
คือหลับเป็นตาย ไม่ได้ตื่นขึ้นมากลางดึกเลย
ผมคงเพลียมาก ใช้แรงเยอะมาก
และคงโดนกระหน่ำโหดอย่างเต็มที่
คนนั้น ตอนที่ผมนอนแน่นิ่ง
แต่ก็ยังรู้สึกได้ว่ามีคนประมาณสองคนมานอนข้างๆ
เหมือนมานอนกอดนอนไซร้
แต่ก็ไม่มีอะไรมากไปกว่านั้น
เหมือนแค่มานอนข้างๆเฉยๆ
กอดบ้าง ไซร้บ้าง แต่ไม่ได้ล่วงเกินอะไร
ผมเอง พอโดนกระหน่ำโหดถึงขนาดนั้น
ก็ฝันถึงพี่หรั่ง คิดถึงความอบอุ่นที่แกเคยให้
คิดถึงหน้าหล่อๆและกล้ามแน่นๆ
ถ้าตอนนี้ พี่หรั่งมานอนข้างๆผมก็คงดี
จะได้มาปลอบผมให้หายเหนื่อย
หายเพลียจากกิจกรรมโหดๆที่เจอมา
พอนึกถึงพี่หรั่ง ก็อดไม่ได้ที่จะนึกถึงพี่ชัช
พี่ชายสุดหล่อหน้าตาเถื่อนๆของผม
ผมไม่แน่ใจนะว่าทำไมคืนนี้
พอโดนอะไรที่โหดสุดๆมา
จะต้องมานึกถึงพี่ชายสองคนนี้
ตอนนั้นผมไม่แน่ใจว่าผมคิดอะไรอยู่
ผมไม่แน่ใจจริงๆ
พอผมตืนมาตอนเช้า
ผมเจอรุ่นพี่สองคน ไม่แน่ใจว่าคือสองคนที่นอนกอดผม
เมื่อคืนรึเปล่า
พี่เขาบอกว่าครูโก้ให้มาริบเสื้อทุกตัว
วันนี้ทั้งวัน ผมห้ามสวมเสื้อเด็ดขาด
ถือเป็นการลงโทษเพิ่มเติม
ก่อนรุ่นพี่สองคนจะจากไป
เขาเข้ามาชมผมว่าอายุ 12-13 เอง
ทำไมหุ่นล่ำขนาดนี้ หน้าท้องก็แกร่ง
เขากล่าวชมไป ลูบหน้าท้องผมไป
ก่อนจากกัน รุ่นพี่คนหนึ่งกล่าวทิ้งท้ายไว้ว่า
"หุ่นแบบเนี้ยกับหน้าตาแบบเนี้ย
สมควรที่จะเจออะไรโหดๆให้โคตรสะใจไปเลย"